فرصت چین برای یک پیروزی بزرگ بر آمریکا ؛ این بار در زمین میانمار
کودتا در میانمار از یک سو اولین چالش بین المللی رئیس جمهور جدید آمریکا در آسیای جنوب شرقی به شمار رفته و از سوی دیگر فرصتی برای پکن فراهم ساخته تا در نقش یک میانجی، قدرت و نفوذ خود را در برابر واشنگتن و متحدان آن در شرق آسیا به رخ بکشد.
به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، هنوز مدت چندانی از پیروزی جو بایدن در انتخابات جنجالی ریاست جمهوری آمریکا که طی آن دونالد ترامپ بایدن و حزب دموکرات را به تقلب در نتایج آرا متهم کرد، نگذشته است که دوشنبه هفته گذشته در میانمار ارتش این کشور به بهانه تقلب در انتخابات اقدام به کودتا کرد و حزب حاکم و رئیس جمهور این کشور را بازداشت کرد. درحالیکه حزب اتحادیه ملی دموکراسی با تصاحب بیش از 80 درصد کرسی های پارلمان خود را برای اولین روز فعالیت پارلمان آماده می کرد ارتش میانمار با اقدام به کودتا بسیاری را شوکه کرد.
جدیدترین خبرها و تحلیلهای ایران و جهان را در کانال تلگرامی تسنیم بخوانید. (کلیک کنید)
اولین آزمون جدی بایدن
جدا از تحولات داخلی میانمار به نظر می رسد کودتا در این کشور اولین آزمون جدی رئیس جمهوری جدید آمریکا در مواجهه با مسائل شرق آسیا قلمداد شود. از نظر کارشناسان شرق آسیا واکنش دو کشور آمریکا و چین به این موضوع بسیار حائز اهمیت است.
واشنگتن با کودتا ارزیابی کردن این اقدام ارتش درحال بازنگری کمکهای خود به میانمار است. جو بایدن نیز تهدید کرده که تحریم های جدیدی علیه ژنرال های ارتش میانمار اعمال میکند. علاوه بر این تلاش های ژنرال مایک میلی، رئیس ستاد مشترک آمریکا برای تماس با مقامات ارتش میانمار تاکنون به نتیجه نرسیده است. اما اعمال تحریم آمریکا علیه میانمار گزینه ای است که هنوز نهایی نشده و نگرانیهایی در این بین وجود دارد.
به گفته راجر بیکر، تحلیلگر مسائل راهبردی در استراتفور، هرچند آمریکا منافع اقتصادی زیادی در میانمار ندارد اما متحدان آسیایی این کشور مانند ژاپن، کره جنوبی و هند حضور نظامی و اقتصادی گسترده ای در این کشور دارند که به مقابله آمریکا با نفوذ چین کمک زیادی کرده است. اعمال تحریم های آمریکا علیه میانمار میتواند علاوه بر اینکه ضربهای سخت به منافع متحدان واشنگتن تلقی شود، کاهش نفوذ آمریکا در برابر چین در میانمار را نیز به همراه خواهد داشت.
مرکز تحقیقات بین الملل و راهبردی مستقر در واشنگتن نیز در مطلبی پیرامون این موضوع نوشت: "چین بسیار خوشحال خواهد شد که حضور خود را با واقعیات جدید تکرار کند. این اتفاق احتمالا باعث تسهیل مخالفت با تحریم های آمریکا خواهد شد؛ اتفاقی که مین آنگ هلیانگ (فرمانده ارتش) بدون شک آن را پیش بینی کرده است."
یاسوهیده ناکایاما، وزیر دفاع ژاپن نیز که کشورش مدتهاست روابط نزدیکی با میانمار دارد هشدار داد که درصورت بسته شدن کانال ارتباطی با ژنرال های میانمار، این کشور تحت نفوذ چین قرار خواهد گرفت.
آیا پکن از این فرصت برای ضربه به آمریکا استفاده کرد؟
چین به عنوان یکی از همسایگان میانمار پس از این کودتا ابتدا ترجیح داد واکنش سریعی به این موضوع نداشته باشد. وانگ ون بین در کنفرانس خبری روز دوشنبه ابراز امیدواری کرد که همه طرفهای درگیری در میانمار اختلافات را به درستی مدیریت کنند. روز سه شنبه نیز این مقام چینی موضع معمول پکن در عرصه بین الملل را تکرار و بدون حمایت از طرف خاصی از جامعه بین الملل خواست تا به استقرار ثبات در میانمار کمک کنند.
با این حال برخی این فرضیه را مطرح میکنند که در سفر ماه گذشته میلادی وزیر خارجه چین به میانمار و دیدار وی با مین آنگ هلیانگ، فرمانده ارتش میانمار صحبتهایی رد و بدل شده که طرف میانماری را به این نتیجه رسانده که می تواند بر روی حمایت پکن در برابر عواقب بین المللی و تحریم های پس از کودتا حساب ویژه ای باز کند. پس از طرح این ادعاها علیه پکن، مقامات این کشور مجبور به واکنش شدند. وزارت خارجه چین روز چهارشنبه ادعاهای مبنی بر حمایت از کودتای ارتش میانمار را رد کرد.
وانگ ونبین، سخنگوی وزارت خارجه در واکنش به این سوال گفت: " فرضیه های مربوط به این موضوع صحیح نمیباشد. ما برای کشور میانمار به عنوان همسایه دوست خود ارزو می کنیم که تمام طرفها بتوانند اختلافات خود را حل کرده و ثبات سیاسی و اجتماعی را حفظ کنند.
البته روابط چین و دولت غیرنظامی میانمار در دوره آنگ سان سوچی بسیار مناسب بود اما ارتش این کشور به دلیل نگرانی از نفوذ چین در این کشور مانع از نهایی شدن پروژه های مهم اقتصادی مانند پروژه 3.6 میلیارد دلاری سد میتسون شده بود. شاید موافقت فرمانده ارتش میانمار با ادامه روابط اقتصادی دو کشور در ازای حمایت پکن از ارتش باعث چرخش پکن به سمت نظامیان شده باشد.
از سوی دیگر این احتمال نیز مطرح است که پکن از هر فرصتی برای مقابله با نفوذ آمریکا در شرق آسیا استفاده کرده و دراین مورد منافع خود را در وتوی تحریم های آمریکا علیه گروه حاکم در میانمار و در نتیجه کاهش قدرت دولت جدید آمریکا در نزدیکی مرزهای خود جستجو کند. هرچند روزنامه خلق چین در حساب کاربری ویچت خود اعلام کرد: به عنوان یکی از همسایگان در مرز جنوبی چین، مشخص است که پکن خوستار اختلاف و آشوب در میانمار نیست.
اما از سوی دیگر این فرصتی برای پکن است که نفوذ خود در منطقه را تقویت کرده و از قدرت خود برای حل این اختلاف استفاده کرده و همزمان منافع مورد نظر خود در برابر آمریکا را تضمین کند.
هرچند احتمال پیشنهاد تحریم مقامات نظامی میانمار در سازمان ملل از سوی آمریکا و کشورهای غربی وجود دارد اما توجه به این مسئله ضروری است که مقامات نظامی میانمار پیش از این نیز در لیست تحریم های آمریکا قرار داشته اند و باتوجه به این که درحال حاضر قدرت در اختیار آنهاست، وضع هرگونه تحریم جدید به معنای تحریم مردم این کشور است و می تواند باعث کاهش محبوبیت واشنگتن در بین افکار عمومی میانمار شود.
در این بین ممکن است پکن و واشنگتن به توافقی دست یابند و در ازای قبول منافع تجاری پکن در قالب پروژه یک کمربند یک جاده، موضوع مسلمانان روهینگیا و افزایش قدرت گروه های دموکراتیک در کشوری که رابطه بسیار دوستانه ای با پکن دارد به سرانجامی قابل قبول برسد.
انتهای پیام/