اطلاعات اشتباه احسان حدادی در فاصله چند ماه مانده به المپیک! + عکس

به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، نزدیک به 160 روز تا آغاز بازی‌های المپیک 2020 توکیو زمان مانده و ورزشکاران رشته‌های مختلف که موفق به کسب سهمیه شده‌اند، این روزها در تلاش هستند تا با کمک فدراسیون‌ها و همچنین سازمان‌های رده بالای ورزش خود را آماده رویارویی در این رویداد بزرگ و کسب مدال کنند.

یکی از این ورزشکاران احسان حدادی است؛ کسی که با مدال نقره‌اش در 2012 لندن توانست تعداد رشته‌های مدال‌آور ایران در تاریخ بازی‌های المپیک را از 3 به 4 رشته افزایش دهد و نامش را در تاریخ به ثبت برساند. حدادی که موفق به کسب 4 طلا در بازی‌های آسیایی نیز شده و از این حیث رکورددار محسوب می‌شود، راهی آمریکا شده تا زیر نظر «مک ویلکینز» به تمریناتش ادامه دهد و خود را آماده حضور در توکیو کند.

وی در گفت‌وگویی که بعدازظهر روز دوشنبه 20 بهمن در کانال فدراسیون دوومیدانی منتشر شد، آخرین شرایط را تشریح و البته به مطالبی اشاره کرد که تعجب زیادی را به دنبال داشت. حدادی در این مصاحبه گفت که علی‌رغم میل باطنی به آمریکا می‌رود، چرا که مربی‌اش نمی‌تواند به ایران بیاید. این ملی‌پوش پرتاب دیسک شرایط اردوی آمریکا را سخت و طاقت‌فرسا عنوان کرده، چرا که باید در یک اتاق کوچک و در کنار یک فرد دیگر اقامت داشته باشد، در حالی که در ایران شرایط ایده‌آل‌تری دارد.

حدادی در حالی به این موضوع اشاره کرده که گویی هیچ‌گاه قصدی برای سفر به آمریکا نداشته و بالاجبار این سفر را قبول کرده است و می‌خواهد شرایط سختی را در ینگه دنیا تحمل کند. در روزهایی که مردم ایران در شرایط سختی هستند و ورزشکاران نیز به جز یکی دو نفر، در ایران تمرین می‌کنند تا آماده المپیک شوند، حدادی چنان صحبت کرده که انگار می‌خواسته منتی روی سر مسئولان ورزش ایران بگذارد که او را به زور راهی آمریکا کرده‌اند آن هم در شرایطی که او برای جراحی ساده همانند خار پاشنه، اصرار کرد که به آلمان برود!

کیست که نداند، سفر به آمریکا با توجه به قیمت ارز، چه هزینه سنگینی روی دوش فدراسیون دوومیدانی و ورزش کشور می‌گذارد. نکته جالب اینکه این موضوع در سال‌های گذشته نیز وجود داشت و هیچ کدام از مسئولان، از ترس انتقاد قهرمان پرتاب دیسک، موضوع اعزام نشدنش را به جان نمی‌خریدند و این باعث می‌شد بخش عمده‌ای از بودجه صرف سفر حدادی شود.

حدادی در ادامه این مصاحبه درباره رکوردهایی که می‌تواند در المپیک منجر به مدال شوند نیز صحبت کرده و گفته است: «رقابت در میدان المپیک کار بسیار دشواری است ولی گرفتن مدال اصلا نشدنی نیست و هر امکانی در المپیک وجود دارد، زیرا در المپیک هیچ چیز قابل پیش‌بینی نیست و حتی باید برای آن ورزشکاری که پایین ترین رتبه را در رنکینگ دارد نیز شانس کسب مدال قائل بود. با توجه به شرایط فعلی که بر جهان حاکم است من فکر می‌کنم کسی که از 66 متر تا 66.50 متر دیسک را پرتاب کند می‌تواند در المپیک مدال بگیرد و آن ورزشکاری که بتواند حد نصاب 68 متر را به ثبت برساند، در المپیک مدال طلا خواهد گرفت. من اطمینان دارم کسی بیشتر از این رکورد را پرتاب نخواهد کرد. من هم امیدوارم با توجه به همه شرایط حد نصابی میان 67 متر تا 67.50 متر را در المپیک به ثبت برسانم که قطعا این رکورد منجر به کسب مدال خواهد شد. سال گذشته 67 متر دیسک را پرتاب کردم و سال قبل از آن هم رکورد 68.85 متر را به ثبت رساندم که با توجه به این موضوع امیدوارم بتوانم طی 3 ماه آینده حد نصابی فراتر از 66 متر را ثبت کنم. بعد از عمل جراحی و شرایطی که برای من ایجاد شد، این رکورد می‌تواند در سه ماه مانده به آغاز المپیک بسیار خوب و امیدوار کننده باشد.»

حدادی در بیان این رکوردها ظاهراً به نتایج سال 2020، یعنی فاصله چند ماهه تا المپیک توجهی نکرده؛ چرا که اگر این کار را می‌کرد، می‌توانست اطلاعات صحیحی ارائه کند.

هنوز در سال 2021 مسابقه بزرگی در پرتاب دیسک برگزار نشده که ستاره‌های این رشته در آن شرکت کنند. بنابراین بهترین ملاک برای ارزیابی ورزشکاران این رشته، نتایج آنها در سال 2020 است. در سال گذشته رکوردهای خوبی به ثبت رسید و مشخص شد که ورزشکاران عزم خود را جزم کرده‌اند تا در المپیک بدرخشند.

سرآمد همه این ورزشکاران، «دانیل استال» سوئدی است که در بین 10 رکورد برتر سال، 6 رکورد متعلق به او است. استال در 10 آگوست 2020 توانست رکورد 71.73 را به ثمر برساند و بهترین عملکرد را در بین پرتابگران دیسک داشته باشد. «مائوریسیو اورتگا» از کلمبیا با 70.29 متر، «فدریک داکرس» از جاماییکا با 69.67 متر، خوان کایسدو از اکوادور با 69.60 متر، «گونی والور گودناسون» از ایسلند با 69.65 متر، «کریستیان چک» از اسلوونی با 68.75 متر، «آندریوس گودزیوس» از لیتوانی با 68.68 متر و «لوکاس ویهایدینگر» از اتریش با 68.63 متر، دیگر نفراتی هستند که در سال 2020 رکوردی بالاتر از 68 متر را ثبت کردند تا مشخص شود نفرات زیادی هستند که تلاش دوچندانی برای موفقیت در المپیک را آغاز کرده‌اند.

این رکوردها در مسابقات قهرمانی جهان 2019 هم به‌گونه‌ای بود که استال با 67.59 متر قهرمان شد، داکرس با 66.94 متر در رده دوم ایستاد و ویهایدینگر با 66.82 در رده سوم قرار گرفت. این نشان می‌دهد که ورزشکاران تلاش خود را برای رفتن روی سکوی المپیک بیشتر کرده‌اند و نباید آنها را دستکم گرفت.

قطعاً بیان اینکه یک ورزشکار قصد دارد همه تلاش خود را برای موفقیت در المپیک انجام دهد و با همه توانش مسابقه خواهد داد، می‌تواند ابراز رضایت اهالی ورزش را به دنبال داشته باشد، اما زیر سؤال بردن و نادیده گرفتن رکوردها برای توجیه احتمالی رکورد شخصی، مورد پسند نیست.

انتهای پیام/