انقلاب اسلامی در کرمانشاه چگونه به پیروزی رسید؟
گروه استانها- همزمان با سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی و ایام الله دهه فجر به بازخوانی روزهای انقلاب اسلامی در کرمانشاه پرداختیم.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از کرمانشاه، انقلاب اسلامی ملت ایران به رهبری امام راحل حکومت ظلم و سیاه ستمشاهی را ساقط کرد و کلید پیشرفت ایران اسلامی را روشن نمود. حامیان رژیم ستمشاهی از استکبار جهانی تا غده سرطانی رژیم صهیونیستی ظهور این انقلاب را پیشبینی نمیکردند و در باورشان نبود که رژیم پهلوی سقوط کند، اما امام خمینی(ره) با تکیه بر قدرت الهی و مردم توانست حکومت اسلامی را با انتخاب مردم برپا کند.
رژیم پهلوی فشارهای مختلفی را بر مردم وارد میکرد تا آنها را از مجاهدت و تلاش باز دارد، اما نمیدانست کلام امام در دلها اثر کرده بود و به زودی باید شاهد پایان عمرنکبتبار خود باشد. جانها فدا شد و خونها ریخته شد تا این انقلاب پا بگیرد. این روزها پر از خاطرههای شیرین دورران انقلاب است که در نهایت به پیروزی پرافتخار انقلاب اسلامی ختم شد که بهانهای میشود برای یادآوری فرزندان و جوانان مملکت که با اقتدار راه خود را برای دفاع از اسلام انتخاب کردند.
در 22 بهمن 1357 نظام پوسیده ستمشاهی فروریخت و ریشههای فاسد دودمان سیاه پهلوی از این کشور اسلامی کنده شد و مبارزه 15 ساله ملت مسلمان ایران به رهبری امام راحل(ره) به ثمر نشست و با سرنگونی نظام 2500 ساله شاهنشاهی انقلاب شکوهمند اسلامی ایران پیروز شد.
استان کرمانشاه در دوران انقلاب یکی از کانونهای مبارزه با رژیم پهلوی بود و مردم این شهر نیز نقش زیادی در مبارزه با حکومت طاغوت داشتند. مردم استان کرمانشاه در کنار روحانیون با دلاوریها و رشادتها نقش بهسزایی در پیروزی انقلاب داشتند به طوری که رژیم ستمشاهی با وجود تلاش برای ایجاد تفرقه بین مردم نتوانست بر عزم راسخ و پولادین آنان چیره شود و مردم شیعه و اهل تسنن در کنار یکدیگر به ندای امام خمینی(ره) لبیک گفته تا نهال انقلاب را به ثمر رساندند.
در زمان طاغوت با خفقان کامل و نبودن آزادی بیان چنانچه در مطبوعات، نشریات یا رسانهها کسی مخالف خاندان منحوس پهلوی سخنی میگفت با تهمت کمونیست یا مارکسیست، محکوم به اعدام بود و شاه و درباریانش همگی با فساد اخلاقی سعی میکردند از طریق سینما، مطبوعات، جشنوارههای هنری مختلط، تصاویر و عکسهای مستهجن، فساد و فحشا را در جامعه رواج دهند.
در شهر کرمانشاه آن چنان خفقان شدیدی توسط ساواک ایجاد شده بود که کتاب، مجله یا عکسی از امام خمینی(ره) درون منزل کسی بود به جرم سیاسی به زندان محکوم و به بدترین نوع ممکن شکنجه و در نهایت اعدام میشد ولی پس از پیروزی انقلاب با افزایش آگاهی سیاسی مردم به ابراز عقیده و بیان دیدگاههای سیاسی خویش میپردازند.
در سطح استان کرمانشاه، تا پیش از انقلاب اسلامی تعداد یک یا دو درمانگاه و بیمارستان در محدوده مرکز شهر وجود داشت که پزشکان هندی و پاکستانی در آنجا فعالیت داشتند و مردم برای انجام عملهای جراحی باید به تهران و حتی خارج از کشور مراجعه میکردند اما اکنون با وجود بیمارستانهای بزرگ و تخصصی در سطح استان کرمانشاه و انجام عملهایی مانند پیوند اعضا، درمان ناباروری، ساخت خانه بهداشت، حمام بهداشتی، آب لوله کشی، تشخیص به موقع بیماریها، ساخت دبیرستان در روستاها، ساخت دانشگاه در شهرستانهای کوچک، راه ارتباطی و غیره دیگر نیازی به مهاجرت درمانی و علمی نیست به طوری که اکنون مردم کشور عراق برای درمان بعضی بیماریها به این استان مراجعه میکنند.
وقایع دوران مبارزات انقلابی مردم شهر کرمانشاه
از نخستین روزهای مهر که همزمان با آغاز سال تحصیلی و فعالیت آموزش و پرورش در سال جدید بود، منزل امامخمینی(ره) در نجف، در محاصره قوای نظامی دولت عراق قرار گرفت. دلیل این فشار و محاصره منزل امام راحل(ره) در نجفاشرف، فشار دولت ایران به عراق برای محدود کردن ارتباط ایشان با مبارزان نهضت اسلامی بود.
دولت عراق نیز که از وقوع حوادث انقلابی در کشور همسایهاش ایران در هراس بود، در آن زمان روابط خوبی با تهران برقرار کرده بود، برای خشنودی حکومت ایران در اول مهر ماه دستور داد ضمن محاصره منزل امام خمینی(ره) از هرگونه تماس و ارتباط ایشان با خبرنگاران و دیگر افرادی که از ایران میآیند، جلوگیری کرده و از رفتوآمد مردم با منزل ایشان ممانعت کنند. این محاصره که از آغاز مهر تا نیمه دوم این ماه بهطول انجامید، موج جدیدی از اعتراضها، نارضایتیها و تظاهراتهای مردمی را در سراسر ایران بهدنبال داشت.
مردم شهر کرمانشاه نیز که در جوار مرز عراق بودند و شهرشان از جمله کانونهای مهم اطلاع از اوضاع و احوال عتبات عالیات برای مردم ایران بهشمار میرفت، بلافاصله از این موضوع مطلع شدند. روحانیان، علما، دانشآموزان، معلمان، بازاریان، تجار و طبقات مختلف مردم به نشانه اعتراض به این حرکتِ دولت عراق، در کرمانشاه اجتماعات اعتراضآمیزی برپا کردند.
مردم قهرمانپرور کرمانشاه از ابتدای نهضت امام خمینی با هدایتهای شهید محراب آیتالله اشرفی اصفهانی در نهضت فعال بودند. با آزادی امام خمینی(ره) پس از وقایع پانزده خرداد، آیتالله اشرفی اصفهانی از سوی امام خمینی(ره) به عنوان نماینده تامالاختیار ایشان در کرمانشاه تعیین شد و از آن پس کرمانشاه به یکی از کانونهای انقلاب اسلامی تبدیل شد.
تلاش آیتالله اشرفی اصفهانی برای تثبیت مرجعیت امام خمینی(ره) در این منطقه یکی از اقدامات مهم ایشان به شمار میآید که مخالفت رژیم و حساسیت عوامل ساواک را نسبت به ایشان در برداشت. عوامل ساواک در پی این اقدامات آیتالله اشرفی از تمامی وعاظ کرمانشاه و کسانی که جهت تبلیغ به این منطقه عزیمت میکردند تعهد میگرفت که به هیچ وجه حق نام بردن از آیتالله خمینی را ندارند.
اقدامات آیتالله اشرفی باعث شد که ساواک چندین بار ایشان را دستگیر و مورد آزار و اذیت قرار دهد. مقاومت و ایستادگی شهید محراب، آیتالله اشرفی اصفهانی، سبب تثبیت مرجعیت امام خمینی(ره) در کرمانشاه شد. با شروع مجدد نهضت اسلامی در دی ماه 1356 کرمانشاه نیز یکی از کانونهای انقلاب بود، برگزاری مجالسی متعدد بزرگداشت برای شهدای قم، تبریز، یزد و غیره شوری در کرمانشاه به پا کرده بود. برپایی مجلس ختم برای شهید حاج سید مصطفی خمینی نقطه عطفی در تاریخ انقلاب اسلامی بود که به همت آیتالله اشرفی منعقد شد و عکسالعمل شدید ساواک را در پی داشت.
در آستانه عزیمت امام از نجف به کویت که در پی فشارهای رژیم بعثی عراق رخ داد، تظاهرات عظیمی در تاریخ 11 مهر 57 به رهبری آیتالله اشرفی در کرمانشاه به وقوع پیوست. قبل از این تظاهرات در 9 مهر 57 تظاهرات مردم کرمانشاه ضد رژیم با سرکوب نیروهای نظامی مواجه شد و چهار نفر من جمله صادق صابونی و مصطفی امامی به شهادت رسیدند و 25 نفر زخمی شدند. اعتراض مردم و علما به سرکوب مردم توسط رژیم در 11 مهر 57 نیز با سرکوب مردم به خشونت کشیده شد.
چند روز بعد که مصادف با عید سعید فطر بود تظاهرات گستردهای در کرمانشاه رخ داد که سازماندهی آن را آیتالله اشرفی و یاران امام بر عهده داشتند. انجام تظاهرات گسترده و مسالمت آمیز توفیق بزرگی برای انقلابیون محسوب شد. آبان ماه 1357 شاهد اوجگیری نهضت انقلابی در شهرهای مختلف از جمله کرمانشاه بود. در یکم آذر 57 با اعلام عزای عمومی موجی از اعتصاب و تظاهرات کرمانشاه را فرا گرفت، این اقدام به منظور اعلام حمایت از مردم کرمان و محکوم کردن جنایات رژیم در شهر کرمان بود. در دوم آبان 1357 تظاهرات گستردهای از سوی دانشآموزان کرمانشاهی برپا شد.
روز بعد نیز دانشآموزان به همراه فرهنگیان صبح و بعد از ظهر راهپیمایی کردند و با گلباران کردن نظامیان حاضر در خیابان آنها را به پیوستن به انقلاب دعوت کردند. موج تظاهرات مردمی در روزهای چهارم و پنجم آبان ماه هم به شکل گستردهای ادامه داشت که با مخالفت چماقداران طرفدار رژیم به خونریزی کشیده شد. حمله چماقداران به مردم در خیابان و مسجد نواب باعث عکسالعمل مردم شد. در این درگیری 86 نفر از مردم بیگناه را چماقداران زخمی کردند.
در 21 آبان 57 تظاهرات دانشآموزان کرمانشاهی به خاک و خون کشیده شد و تعدادی زخمی و کشته شدند. در این روز بازار کرمانشاه تعطیل بود. در 23 آبان 57 کادر قضایی و اداری کرمانشاه به اعتصاب پیوستند. این اعتصاب در اعتراض به حمله پلیس به مدارس دخترانه و پسرانه کرمانشاه که منجر به زخمی شدن پنجاهدانشآموز شد صورت گرفت. موج اعتصاب و اعتراض کرمانشاه را فرا گرفته بود. در 5 آذر 57 تظاهرات گستردهای در کرمانشاه و شهرهای استان کرمانشاه در گرفت. در 8 آذر 57 نیز دانشآموزان کرمانشاهی تظاهرات کردند.
در 11 آذر 57 تظاهرات مردم به گلوله بسته شد و پسر بچه 11 سالهای بر اثر اصابت تیر به شهادت رسید. روز بعد نیز تظاهرات در کرمانشاه ادامه داشت. در 13 آذر 57 علما و مردم طی تظاهراتی نابودی رژیم را خواستار شدند. در 15 آذر 57 کرمانشاه همچنان درگیر اعتصاب و تظاهرات بود. تظاهرات روز 17 آذر 57 منجر به درگیری و کشته شدن تظاهرکنندگان در کرمانشاه شد. تظاهرات در مناطق دیگر استان نیز ادامه داشت.
در 19 آذر 57 تظاهرکنندگان فراوانی کفن پوش به خیابانها آمدند. عاشورا و تاسوعای حسینی در سال 1357 با شور فراوانی در کرمانشاه برگزار شد، تظاهرکنندگان شعار میدادند: "خمینی بیا که وطن انقلاب است". در 20 آذر 57 جمعیت کثیری به تظاهرات در شهر پرداختند. جمعیت قصد داشت با پایین کشیدن مجسمه شاه، انزجار خود را از خاندان پهلوی اعلام کند که با مقاومت ماموران و سرکوب آنها مواجه شدند. در یک مورد دیگر که مردم قصد پایین آوردن مجسمه شاه را داشتند به دستور پالیزبان تعداد زیادی از مردم به گلوله بسته شدند. تظاهرات مردمی تا 22 بهمن 57 ادامه داشت که منجر به سرنگونی رژیم پهلوی شد.
انتهای پیام/833/ ت