«انیس نقاش»؛ از عضویت در جنبش فتح تا آموزش "عماد مغنیه"
«انیس محمد خیر النقاش» از شخصیت‌های برجسته جبهه مقاومت و استاد شهید مغنیه امروز بر اثر بیماری کرونا دار فانی را وداع گفت؛ گزارش تسنیم درباره زندگی این مجاهد نستوه را می‌خوانید.
گروه تاریخ انقلاب خبرگزاری تسنیم – انیس نقاش مبارز لبنانی و عضو سابق جنبش فتح که بخش زیادی از عمر خود را صرف مبارزه با رژیم صهیونیستی کرد، امروز در سن 70 سالگی به دلیل ابتلا به ویروس کرونا در بیمارستانی در دمشق درگذشت.
جدیدترین خبرها و تحلیل‌های ایران و جهان را در کانال تلگرامی تسنیم بخوانید. (کلیک کنید)
جدیدترین خبرها و تحلیل‌های ایران و جهان را در صفحه اینستاگرامی تسنیم بخوانید. (کلیک کنید)
«انیس محمد خیر النقاش» سال 1951 در بیروت به دنیا آمد او تحت تاثیر عمویش زکی النقاش که معلم بود، قرار داشت در مدرسه آموزه‌های اهداف اسلامی که مدرسه‌ای برای علم و پایگاهی برای مبارزه بود نیز آموزش دید؛ او کودک شش ساله‌ای بود که به تظاهرکنندگانی که در تایید مبارز الجزایری، جمیلة بوحیرد شعار می‌دادند پیوست.
از عضویت تا جدایی از جنبش فتح
نقاش در ایجاد «اتحاد دانشجویی هدفمند» مشارکت داشت و در اعتصاب مشهوری که علیه دشمنی اسرائیل در فرودگاه بیروت در 1968 انجام گرفت، حضور داشت در همین زمان بود که او به سازمان دانشجویی جنبش «فتح» پیوست و به آموزش‌های نظامی فراگرفت.
نقاش در ادامه به عنوان مسئول سلول‌های سری که در روستاهای مرزی لبنان – اسرائیل ایجاد شده بود، تعیین شد و در جبهه فلسطینی که در منطقه العرقوب در خلال جنگ اکتبر 1973 صورت گرفت، حضور داشت نقاش سپس به سازمان دانشجویی جنبش فتح پیوست و همکاری او با خلیل الوزیر (ابوجهاد) عضو کمیته مرکزی آغاز شد او در آنجا خدمت در امنیت سیاسی انقلاب از خارج از سازمان امنیت این تشکیلات را انتخاب کرد.
نقاش در گفتگویی در رابطه با حضورش در جنبش فتح گفته است: «خودم لبنانی هستم اما به مسئله فلسطین چسبیدم و شروع به کارکردن با الفتح کردم سه چهار سال قبل از پیروزی انقلاب یک طرح استراتژیک برای الفتح نوشتم که امپریالیسم برای کل جهان یک طرح عملی می‌کند من این طرح را گفتم که باید تغییری ایجاد شود و با انقلابیون ایران و ترکیه کمکی کنیم که اثری داشته باشد و در ایران و ترکیه تغییری ایجاد شود.»
با حمله اسرائیل به جنوب لبنان، نقاش به دلیل اختلافی که با جنبش فتح پیدا کرد، از این جنبش جدا شد جنبش فتح در آن زمان به دنبال ایجاد یک توافق بین‌المللی بود، اما نقاش معتقد بود که باید یک مقاومت لبنانی ایجاد و کل فلسطین نیز آزاد شود. در نتیجه نقاش یک گروه کوچک مبارز با اسم «جنبش لبنان عرب» تشکیل داد و صد و پنجاه رزمنده از شاخهٔ دانشجویی فتح و دیگر سازمان‌های مسلح به آن پیوستند.
از راست محسن رضایی، انیس نقاش، شهید محمد صالح الحسینی و محسن رفیق دوست، در سواحل بیروت
مبارزه با اسرائیل؛ محور اقدامات انیس
محور اصلی و اساسی فعالیت‌های نقاش مبارزه با رژیم صهیونیستی و آزادی فلسطین بود. به همین دلیل هم از لبنان به فلسطین رفت و با انقلاب اسلامی مردم ایران پیوند خورد.
عضویت وی در فتح نیز در راستای مبارزه با رژیم صهیونیستی و دفاع از فلسطین بود و در همین رابطه دو بار با امام موسی صدر دیدار کرد زمانی هم که جنوب لبنان مورد حمله رژیم صهیونیستی قرار گرفت، او در پی تشکیل یک مقاومت لبنانی در برابر صهیونیست‌ها برآمد با تشکیل حزب‌الله لبنان نیز ارتباط نزدیکی با این سازمان پیدا کرد.
نقاش تا نخستین روزهای حیاتش یک ضداسرائیلی بود و از برخی کشورهای عربی به دلیل همراهی با رژیم صهیونیستی خشمگین بود. او اعتقاد داشت پایان اسرائیل نزدیک است و این رژیم نه با سلاح مقاومت بلکه از درون فرو می‌پاشد.
مربی‌گری عمادمغنیه در فتح
نقاش از دوران جوانی با عماد مغنیه آشنا شد. او استاد مغنیه بود و در کمپ خود به او آموزش نظامی و چریکی می‌داد ارتباط او با مغنیه تا زمان ترور این فرمانده ارشد حزب الله در دمشق ادامه داشت دیدارهای او با عماد گاهی در تهران و گاهی در دمشق و بیروت انجام می‌گرفت.
نقاش در خصوص نحوه آشنایی خود با مغنیه می‌گوید: «ایشان در سال 1975 که خیلی جوان بود پیش بنده آمد و من عضو فتح بودم و به من گفت من یک جوان مومن هستم و می‌خواهم مسائل نظامی یاد بگیرم و ان‌شاءالله یک زمان با اسرائیل مبارزه کنم اما نمی‌خواست عضو فتح شود گفت آیا شما می‌توانید به من آموزش بدهید بدون اینکه عضو فتح باشم؟ گفتم چرا که نه، من به شما آموزش می‌دهم و به هر کسی که می‌خواهد با اسرائیل مبارزه کند هم آموزش می‌دهم در این پادگان من با شهید عماد مغنیه آشنا شدم، آن زمان ملاحظه کردم که این بچه 16 ساله خیلی جدی است بعضی‌ها فقط می‌خواستند تیراندازی یاد بگیرند، شهید عماد مغنیه مرتب از من سوال می‌کرد و در کاغذ یادداشت می‌کرد و من فهمیدم که این جوان آینده مهمی دارد.»
نقاش در خصوص نحوه آشنایی خود با مغنیه می‌گوید: «ایشان در سال 1975 که خیلی جوان بود پیش بنده آمد و من عضو فتح بودم و به من گفت من یک جوان مومن هستم و می‌خواهم مسائل نظامی یاد بگیرم و ان‌شاءالله یک زمان با اسرائیل مبارزه کنم اما نمی‌خواست عضو فتح شود. گفت آیا شما می‌توانید به من آموزش بدهید بدون اینکه عضو فتح باشم؟ گفتم چرا که نه!»
پیوند نقاش با انقلاب اسلامی
انیش نقاش به دلیل نزدیکی که با شهید محمدصالح حسینی، شهید محمد منتظری، جلال‌الدین فارسی و محسن رفیق‌دوست داشت، با انقلاب اسلامی ارتباط پیدا کرد خودش می‌گوید: «انقلابیون ایرانی به لبنان می‌آمدند چون فلسطین برایشان جذاب بود، سازمان الفتح برای آن‌ها شاخه خوبی بود بعضی‌ها به دلیل ساواک از ایران فرار می‌کردند.»
او پس از پیروزی انقلاب اسلامی به ایران آمد و با دوستانی که از قبل آشنایی داشت، رابطه‌اش نزدیکتر شد و با انقلاب اسلامی مردم ایران گره خورد نقاش می‌گوید: «فهمیدم که خطر برای انقلاب هم از خارج و هم از داخل وجود دارد و فهمیدم که وظیفه من حمایت از انقلاب ایران است که خیلی برای منطقه اثر داشت، برای خارج کردن نفوذ آمریکا از منطقه، برای فلسطین و برای آزادی کل مردم منطقه. آن روزها با حضرت امام (ره) آشنا شدم و اثرات روحانی برای من داشت و یک دنیا تحول برای من ایجاد شد نه فقط از لحاظ سیاسی بلکه از لحاظ معنوی و تفکر اسلامی. از همان زمان با انقلاب اسلامی همکاری کردم و تا امروز این خط حفظ شده است.»
نقش انیس در دو عملیات
انیس نقاش در دهه 60 تصمیم گرفت تا اقدامی علیه شاپور بختیار آخرین نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی که علیه نظام جمهوری اسلامی کودتای نقاب را رهبری، صدام را در تحمیل جنگ به ایران حمایت و گروه طوفان و چند گروه نظامی برای اقدام نظامی علیه ایران طراحی کرده بود، انجام دهد اما در سوءقصد به وی ناکام ماند در نتیجه نقاش توسط پلیس دولت فرانسه دستگیر و زندانی شد.
او در نهایت در مبادله‌ای با فرانسوی‌های حاضر در لبنان آزاد شد. هاشمی رفسنجانی در خاطرات خود در سال 1367 می‌نویسد: «به وزیر خارجه فرانسه که به تهران آمده گفتم اگر انیس نقاش آزاد نشود ممکن است لبنانی‌ها انتقام بگیرند، آن‌ها تهدید کرده‌اند.»
نقاش در ماجرای گروگان‌گیری وزرای اوپک در سال 1354 نیز نقش داشت این عملیات در واکنش به دومین «توافق‌نامه جداسازی نیروها» میان مصر و «رژیم صهیونیستی» موسوم به «قرارداد سینای 2» به امضاء رسید که براساس آن، مصر به عنوان یکی از قدرتمندترین کشورهای عربی، امتیازات ویژه ای را در ازای بازپس گیری بخشی از صحرای سینا از صهیونیست ها، به اسرائیل داده بود.
گروگانگیران وزیران حاضر در نشست اوپک که تحت رهبری فردی به نامایلیچ رامیرز سانچز (با اصالت ونزوئلایی) معروف به کارلوس بودند، در بیانیه‌ای 8 ماده‌ای که تمام آرمان‌های اعراب را در آن ایام در خود داشت، خواستار شعار «سه نه» (نه «معاهده»، نه «مذاکره» و نه «شناسایی رژیم صهیونیستی») مصوب اجلاس سران عرب در خارطوم (1967)، تقبیح هر عملی که به اشغال هر قسمتی از سرزمین فلسطین مشروعیت ببخشد و... شدند.
سال گذشته خاطرات انیس نقاش در گفتگو با غسان شریل و صقر ابوفخر که توسط وحید خضاب به زبان فارسی ترجمه شده است در کتابی با عنوان «رازهای جعبه سیاه» توسط نشر نارگل منتشر شد نقاش در خاطراتش از فراز و فرودهای زندگیش، مبارزه در کنار گروه‌های ملی‌گرا و چپ‌گرا، فعالیت‌های اسلام خواهانه، نقش‌های امنیتی پررنگ در انقلاب فلسطین، همکاری نزدیک با انقلابیون ایرانی، تلاش برای تضمین استمرار انقلاب و سال‌ها اسارت در زندان‌های فرانسه سخن گفته است.
انتهای پیام/