تحریم آمریکا علیه چین استفاده تکراری از ابزار سلطه‌طلبی
تحریم یک روش مقابله‌ای است که به تاکتیک معمول «عمو سام» تبدیل شده و دولت آمریکا با استفاده از این ابزار بدنبال ارتقاء هژمونی و سلطه‌طلبی خود است.
به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم به نقل از رادیو بین المللی چین، وزارت امور خارجه آمریکا امروز چهارشنبه برابر با 17 مارس/27 اسفندماه اعلام کرد که تحریم های خود علیه برخی مقامات چینی را تشدید و سخت تر خواهد کرد؛ این نهاد آمریکایی مدعی شد که این مقامات چینی در حال تضعیف درجه عالی خودمختاری و استقلال منطقه هنگ کنگ هستند.
حقیقت این است که چنین اقدامی از سوی آمریکا دور از انتظار و غیر منتظره نیست چرا که تحریم ها یک روش مقابله ای هستند که به تاکتیک معمول «عمو سام» تبدیل شده اند و دولت آمریکا با استفاده از این تحریم ها بدنبال ارتقاء هژمونی و سلطه طلبی اش است.
اوایل ماه ژوئیه سال گذشته میلادی (2020) بود که آمریکا آنچه به اصطلاح «قانون خودمختاری هنگ کنگ» نامید را امضا کرد و با بد اندیشی و بدخواهی قانون امنیت ملی هنگ کنگ را بی اعتبار ساخت و تهدید کرد که چین را تحریم می کند؛ متعاقبا، آمریکا مجموعه ای از به اصلاح تحریم های خود علیه چین را اعمال کرد اما هیچ جنجالی به راه نینداخت.
«کری لم» رئیس اجرایی منطقه ویژه اداری هنگ کنگ در واکنش به این رویکرد تحریم آمریکا لبخند زد؛ «لوئو هوی نینگ» رئیس دفتر ارتباطات دولت مرکزی چین در منطقه ویژه اداری هنگ کنگ نیز ضمن اشاره به اینکه هیچ دارایی در خارج از این کشور ندارد، به شوخی گفت می تواند 100 دلار به آمریکا بفرستد تا آمریکا آن را بلوکه کند!
به همین ترتیب، این بار نیز تحریم های اتخاذ شده توسط آمریکا علیه چین که مبتنی بر به اصطلاح قانون خودمختاری هنگ کنگ مطرح می شوند، محکوم به شکستند و هیچ اثری در پی نخواهند داشت؛ این تحریم ها در عوض به جامعه بین المللی ثابت کرده است که آن دسته از مقامات چینی که اسامی آنها در فهرست تحریم های آمریکایی آورده شده است، کار درستی انجام داده اند.
با این اوصاف، قضاوت بر اساس محتوای بیانیه صادر شده از سوی وزارت امور خارجه آمریکا و توجه به آنچه به اصطلاح دلایل واشنگتن برای تحریم چین عنوان شده است، اساسا اقدامی غیر قابل دفاع است.
برای مثال، در زمینه درجه عالی خودمختاری هنگ کنگ باید گفت که از زمان بازگشت هنگ کنگ به چین، دولت مرکزی چین به شیوه ای تزلزل ناپذیر سیاست «یک کشور، دو نظام» و درجه عالی خودمختاری هنگ کنگ را اجرایی کرده است.
آنچه باید به آن توجه داشت، این است که «یک کشور» پیش نیاز و اساس «دو نظام» است؛ در هر کشور واحد دیگری، سیستم انتخاباتی دولت های محلی آن کشور توسط دولت مرکزی تعیین می گردد.
با این حال برخی از سیاستمداران آمریکایی سعی دارند تکمیل سیستم انتخاباتی منطقه ویژه اداری هنگ کنگ توسط دولت چین را بی اعتبار جلوه دهند و این رویکرد چین را اقدامی در مسیر تضعیف درجه عالی خودمختاری هنگ کنگ تعبیر کرده اند.
این در حالیست که چنین ادعایی بسیار گیج کننده و مخرب است.
در حال حاضر، جامعه بین الملل به صورت گسترده از سیاست چین در قبال هنگ کنگ پشتیبانی می کند و آن دسته از سیاستمداران آمریکا که چماق تحریم را در دست گرفته اند، در ظاهر بسیار سلطه جو و پرخاشگر به نظر می رسند اما حقیقت این است که این سیاستمداران آمریکایی عاجز و بی عرضه اند و آنچه به اصطلاح تحریم آمریکا علیه چین نامیده می شود، چیزی جز شوی سیاسی یک پهلوان پنبه و کسی که بلوف شجاعت می زند، نیست.
انتهای پیام/