آخرین صحبت‌های محسن قاضی‌مرادی/ منصفانه نیست که از دور خارج شویم + فیلم

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، این شب‌ها سریال "صاحبدلان" پخش می‌شود نقش متفاوت و مونولوگ‌های بلندش، یادگاری ارزشمندی است که او در کنار دیگر سریال‌های رمضانی‌اش برای مخاطبان تلویزیون گذاشته است. بازیگری که سال‌ها از بیماری پارکینسون رنج می‌برد 25 فروردین‌ماه دارفانی را وداع گفت. 

بسیاری محسن قاضی‌مرادی را با سریال‌ها و فیلم‌های طنز می‌شناسند و خیلی انتظار نداشتند او مونولوگ‌های بلند در سریال "صاحبدلان" بگوید چرا که به تعبیر محمدحسین لطیفی تا آن موقع مفهوم دیالوگ‌ها را در میزانسن فریاد می‌کرد.البته بازی‌های درخشان از محسن قاضی مرادی زیاد دیده‌ایم چه در نقش یدالله گدای "کت جادویی" که جزو کارهای فراموش نشدنی این بازیگر محسوب می‌شود و یا نقش استثنایی او در "ما همه خوبیم"، "زیر پوست شهر" و "قطعه ناتمام" از یادها نمی‌رود.

شاید قدیم‌ترها قاضی‌مرادی بیشتر تئاتری دیده‌اند مخصوصاً نمایش "دندون طلا" که در دهه 1370، 160 میلیون تومان به فروش رسید و نقش‌ "صاحبدلان" هم نقطه عطفی در کارنامه قاضی مرادی ایجاد کرد؛ شاید تا آن موقع این بازیگر را با شوخی‌هایش در سریال‌های طنز دیده بودند و خیلی برای مخاطب قابل باور نبود آنقدر جدّی‌ و خلاقانه و در عین حال هنرمندی‌اش را به رخ خیلی‌ها کشاند.

ویدئویی که به یاد حضور این بازیگر پیشکسوت در خبرگزاری تسنیم، مراسم تجلیلی که برای او برگزار شد و صحبت‌های محمدحسین لطیفی و صحبت‌های قابل تأمل خودش، منتشر شده است که تماشای آن خالی از لطف نیست. 

- محمدحسین لطیفی کارگردان سینما و تلویزیون در این مراسم تجلیل درباره حضور محسن قاضی‌مرادی در سریال "صاحبدلان" و "کت جادویی" صحبت کرد و گفت:

"آغاز کار ما با محسن قاضی مرادی در "کت جادویی" شکل گرفت. آن موقع من جوان‌تر بودم و سومین تجربه‌ای بود که با وجود این بزرگان هنر به سرمنزل می‌رسید. قرار بود محسن قاضی مرادی نقش همان مستخدمی را بازی کند که در نهایت مهدی فقیه نقش‌آفرینی کرد. ابتدا این نقش را با محسن تمرین کردیم که دیدیم واقعاً آبدارچی درنمی‌آید. خیلی ناراحت شد اما من به او گفتم تو یدالله گدا را بهتر بازی می‌کنی!

محسن از این پیشنهاد ناراحت شد. وقتی قبول کرد چنان یدالله گدایی شد که خودش هم گفت از ابتدا باید این نقش را انتخاب می‌کردم. اتفاقاً بعد از "کت جادویی" و درخشش در این نقش، "زیر پوست شهر" را بازی کرد و دوباره گونه‌ای از این نقش را به مرحله اجرا رساند. در کار "صاحبدلان" یکی از بهترین نقش‌هایش را به رخ کشید؛ چنان مونولوگ می‌گفت که کمتر کسی تا به حال دیده بود. چرا که او بیشتر دوست دارد مفهوم دیالوگ را بگیرد و بازی کند اما اینجا مخاطب اعتقادش به دیالوگ را دید و نقطه عطفی در کارنامه کاری‌اش به شمار می‌رود."

- یادم می‌آید با همان صدای گرفته به سختی جملاتی را بر زبان آورد خطاب به کسانی که حال او را نمی‌پرسند و نمی‌دانند چه سختی را خود و خانواده‌اش می‌گذراند این چنین گفت: 

"بیماری برای همه است و روزگار این طور نمی‌ماند. دعا می‌کنم هیچ‌وقت دوستانم به چنین دردهایی دچار نشوند اما منصفانه نیست که به اتهام بیماری از دور خارج شویم. چراغ از بهر تاریکی نگه‌دار؛ چون میوه سیر خوردی شاخ مشکن؛ چو به بودی طبیب از خود میازار؛ که بیماری توان بودن دگر بار." روحش شاد و یادش گرامی.

انتهای پیام/