بزرگترین مشکل تولیدکنندگان قند و پولک و نبات، افزایش قیمت مواد اولیه است
گروه استانها- رئیس اتحادیه تولیدکنندگان و فروشندگان قند، پولک و نبات اصفهان گفت: بزرگترین مشکل تولیدکنندگان ما افزایش قیمت مواد اولیه و عدم ثبات در این قیمتها است و ما مجبوریم بهدلیل پایین آمدن قدرت خرید مردم سودمان را در فروش کاهش بدهیم.
بهگزارش خبرگزاری تسنیم از اصفهان، باوجود اینکه صنف پولک و نبات در استان اصفهان جزو پرمخاطبترین اصناف بهشمار میرود و مردم استقبال زیادی از این کالا مخصوص اصفهان دارند اما متاسفانه تولیدکنندگان این صنف با مشکلاتی دست و پنجه نرم میکنند که مهمترین آنها، عدم ثبات در قیمت مواد اولیه است.
کمترین انتظار تولیدکنندگان این صنف از دولت، حمایت است تا بتوانند وضعیت سرمایه و دستگاههای خود را بهبود ببخشند اما مثل اینکه متاسفانه حمایت از تولید فقط درحد یک شعار باقیمانده و اقدام موثری صورت نگرفته است.
رئیس اتحادیه تولیدکنندگان و فروشندگان قند و پولک و نبات اصفهان در گفتوگو با خبرنگار تسنیم، با اشاره به عدم افزایش قیمت پولک و نبات بهمناسب ماه مبارک رمضان اظهار داشت: معمولا هر سال پس از آغاز سال به نسبت افزایش حقوق کارگری و قیمت مواد اولیه، قیمت پولک و نبات افزایش پیدا میکند اما ما به خاطر ماه مبارک رمضان مقداری مراعات مردم را کرده و هزینه تبدیلی که تولیدکنندگان باید دریافت کنند را نگرفتیم تا بعد از ماه مبارک با محاسبه دقیق، افزایش هزینهها اعمال شود.
علیرضا شیروانی ادامه داد: تولیدکنندگان برای ایجاد رفاه بهتر مردم، پس از ماه مبارک رمضان افزایش قیمتی که اعمال نشده است را اعمال میکنند.
وی افزایش قیمت مواد اولیه و عدم ثبات در این قیمتها را بزرگترین مشکل تولیدکنندگان دانست و عنوان کرد: قیمت مواد اولیه ثبات نداشته و در اغلب مواد صد درصد افزایش قیمت وجود دارد برای مثال قیمت مقوای موردنیاز برای جعبه در یک سال از حدود 8700 تومان به 17200 تومان، سلفون از حدود 38 هزار تومان به 60 هزار تومان و شکر نیز از 6500 تومان به 11500 تومان رسیده است، ازطرف دیگر حقوق کارگر نیز 40 درصد افزایش پیدا کرده و هزینههای برق، گاز، تلفن و اجاره مغازه هم است که با توجه به این افزایش هزینههای ناخواسته تولیدکننده باید مقداری افزایش قیمت داشته باشد.
رئیس اتحادیه فروشندگان قند و پولک و نبات اصفهان افزود: البته مسئله گران شدن شکر برای ما مسئله نیست بلکه دو نرخی بودن آن مشکل اصلی است، قیمت تمام شده شکر با احتساب هزینههای حمل و نقل برای تولیدکننده 12 هزار تومان است اما شکر مصرف خانوار با قیمت 8700 تومان به مردم عرضه میشود و به همین خاطر ما عملا رودرروی مردم قرار گرفتیم.
وی با اشاره به افزایش حقوق کارگران بیان کرد: حقوق کارگران 40 درصد افزایش یافته است و یک کارگر حتی اگر در تمام ایام سال حضور یافته و تعطیلی نداشته باشد، با احتساب دوماه عیدی، یک ماه سنوات و یک ماه مرخصی با حقوق باید 16 ماه حقوق دریافت کند و به همین علت در واقع افزایش حقوق کارگران برای تولیدکنندگان حدود 60 تا 80 درصد است.
شیروانی ادامه داد: تولیدکنندگان اذعان دارند که حقوق کارگران با توجه به تورم جامعه برای معیشت آنها کافی نیست و از طرف دیگر وقتی کارگر دغدغه ذهنی و گرفتاری داشته باشد طبعا بازده کار او هم کم میشود و ما تمامی این موارد را درک میکنیم و به همین دلیل با وجود کاهش سود، حقوق کارگران را پرداخت میکنیم.
وی در ارتباط با وضعیت تولیدکنندگان و فروشندگان این اتحادیه با شروع بیماری کرونا گفت: ما شرایط روز و درآمد مردم را میدانیم و خودمان هم با وجود اینکه یک قلم کالا تولید میکنیم اما در روز باید صد قلم خریداری کنیم و با افزایش قیمت و تورم دست و پنجه نرم میکنیم، ما از مردم جدا نیستیم و با این که تقریبا 30 تا 40 درصد کاهش فروش داشتهایم اما دستمزد کارگران را تماما پرداخت کرده و حتی یک کارگر تعدیل نیرو نکردیم.
رئیس اتحادیه فروشندگان و تولیدکنندگان قند و پولک و نبات اصفهان افزود: اگر بخواهیم تمام افزایش قیمت مواد اولیه را بر اجناس اعمال کنیم، قدرت خرید مردم کاهش یافته است و به ما اجازه این کار را نمیدهد برای مثال اگر یک واحد صنفی ما در روز 200 کیلوگرم پولک و نبات میفروخته است اکنون به خاطر افزایش قیمتها تولیدکننده به حق خود نرسیده و مصرف کننده راغب به خرید نیست چون مشکل مالی دارد.
وی با اشاره به وامهایی که برای بهبود تولید در دولتهای قبلی به تولیدکنندگان اختصاص داده میشد اظهار داشت: دولت آینده فکر به حال تولید کند، قبلا وامی با بهره 9 درصد به تولیدکنندگان واحدهای تولیدی کوچک داده میشد تا از آن در افزایش سرمایه، خرید و بروز شدن لوازم مورد نیاز تولید استفاده کنند و در آن زمان تحولی در اصناف صورت گرفت و تولیدکنندگان توانستند دستگاههای خود را بروز کرده و از نظر بهداشتی کارشان را بهبود ببخشند.
شیروانی ادامه داد: متاسفانه اکنون هیچ گونه حمایتی از تولید صورت نمیگیرد، تولیدکنندهها گرفتار هستند و باید سرمایه خود را افزایش دهند برای مثال چند ماه قبل یک تن شکر را با هزینه 6 میلیون و 500 هزار تومان خریداری میکردیم اما اکنون به 12 میلیون با احتساب هزینههای حمل و نقل رسیده است و عملا باید دو برابر پول بدهیم و این یک سرمایه ساکن بوده در صورتی که سود ما نصف شده است.
وی خاطرنشان کرد: ما کارگاهی با 35 کارگر بیمه شده داشتهایم که در ایام شیوع کرونا هیچ کدام را تعدیل نکرده، عیدی و حقوق و پول تمام قراردادها را هم پرداخت کرده است و ما معتقدیم که این وظیفه کارفرما است اما درآمد او جوابگوی این پرداختها نیست و برمبنای انسانیت به کارگران خود کمک کرده است.
بهگزارش تسنیم از اصفهان انتظار میرود حمایت دولت از این صنف بیشتر شود تا این کالای محبوب و سنتی اصفهانی از سبد کالای مردم حذف نگردد.
انتهای پیام/174/ح