روایت تسنیم از ادامه مسیر ایثار پدر جانباز این بار توسط پسر نخبه / حماسه‌سازی در سنگر "علم، عمل و پژوهش"

به گزارش خبرگزاری تسنیم از  قم، محتویات بسته محرمانه را بی‌کم‌وکاست به کیف‌دستی چرم سیاه‌رنگش منتقل کرد و به‌محض تأیید، بدون هیچ‌گونه تعللی، به سمت خانه‌پا تند می‌کند به‌صورت نامحسوس مدام به اطراف خود، سر می‌چرخاند تا مبادا تحت تعقیب قرار بگیرد و به هر جان کندنی که بود خود را به کوچه دومتری نزدیک خانه می‌رساند و با چرخاندن کلید در ورودی و پرتاب کردن جسم زخمی‌ و بی‌جانش به داخل راهروی تنگ و باریک خانه، همان‌جا پشت درب کوچک آبی‌رنگ سر خورد و نقش زمین شد.

باحال و روزی که داشت خود را کشان‌کشان به سمت اتاق مجاور راهروی ورودی می‌رساند؛ وقتی مادر قامت نحیفش را این‌گونه در چارچوب در تمام شیشه می‌بیند خود را به او رسانده و با بی‌قراری او را می‌برد و مشغول رسیدگی به وضع و حالش می‌شود و با اشاره چشم قاب گرفته از شیشه عینک پدر، محتویات کیف را در کمد چوبی کنج اتاق نشیمن جاساز کرد، کمدی که آن روزها با شروع فعالیت‌های سیاسی انبار مهمات هر دو تبدیل‌شده بود.

چهارگوشه اتاق‌های تودرتوی خانه قدیمی پر بود از کتاب و کتابخانه‌ای که شاید بیشترین سهم اسباب و وسایل موردنیاز زندگی را به خود اختصاص داده بودند و تبدیل به بهترین تفرج اهالی خانه شده بودند. حال و هوای مطالعه از او پای ثابتی برای حضور در محافل و جلسات مباحثه و سخنرانی‌ها ساخته بود و آن روزها مادر هم پابه‌پای پدر چادر مشکی ساده‌اش را بر سر می‌کشید و راهی جلسات می‌شد.

تیر چشمان بی‌قرار پدر تصاویر سیاه‌وسفید قاب شیشه‌ای تلویزیون را که در حال پخش مصاحبه رزمندگان بود نشانه گرفته‌اند. وی که در پیروزی انقلاب خون‌دل‌ها خورده بود برای حفظ این انقلاب نوپا نمی‌توانست از پا بنشیند، راهی میدان می‌شود و مادر نیز با حمایت خود همچون گذشته با سینی قرآن و کاسه آب بدرقه‌اش می‌کند و خود او هم با عنوان مسئول بسیج خواهران وارد عمل می‌شود.

 مشاهده رنج پدر، انگیزه‌ای برای کسب موفقیت 

روزهای دوری و دل‌تنگی یکی پس از دیگری سپری می‌شدند تا اینکه خبر آوردند پدر در عملیات رمضان، دچار مجروحیت شدید شده است، مادر بی‌تاب و سراسیمه چادرش را بر سر می‌کشد و راهی اصفهان می‌شود و تمام مراحل درمان پدر، از جراحی در خارج از اتاق عمل، بدون بیهوشی گرفته تا سوءقصد به جانش را از نزدیک شاهد می‌شود و از جنایت شخصی که در لباس پرستاری با تزریق آمپول هوا موجب شهادت چند مجروح می‌شود پرده برمی‌دارد و درست در حین ارتکاب جرم، آن شخص را خلع سلاح می‌کند.

شهادت لحظه‌به‌لحظه عزیزترین شخص زندگی‌ات را می‌توانی در هم‌جواری با جانباز اعصاب و روان، شاهد باشی؛ زمانی که دچار موج گرفتگی می‌شود لحظات دردناکی اتفاق می‌افتد که تنها باید عضوی از خانواده آن عزیز باشی تا درک کنی که پدری با آن حجم بالایی از معلومات و علاقه‌مند به تحصیل و مطالعه، چگونه روزی هزار بار جانش بر لبش می‌رسد. همه این شواهد و قرائن جانبازان اعصاب و روان را یکی از مظلوم‌ترین اقشار جامعه ایثارگری معرفی می‌کند.

این روایت پدری ایثارگری بود که این بار فرزند دوران کودکی خود را لابه‌لای کتاب‌های معرفتی و مذهبی پدر گذراند و از همان ابتدا چنان با بوی باروت مأنوس شده بود که نه‌تنها مشاهده سال‌ها رنج پدر که بسیار هم برایش آزاردهنده بود او را از مسیر دور نکرد بلکه عاملی قوی برای موفقیت و پیشرفت روزافزونش در زندگی شد، چراکه بر این باور است که "برای آبادانی دین و احیای آن هزینه‌هایی صرف شده که باید در قبال آن بهاء سنگینی که پرداخت‌شده، خروجی قابل‌توجهی به دست آورد.

 لزوم بهره‌گیری از ظرفیت جاماندگان دفاع مقدس 

تنها می‌توان با انتقال این رویدادها از نسلی به نسل دیگر زمینه نجات بشریت را فراهم کرد، چراکه تاریخ تکرار شدنی است و باید از اتفاقات آن درس گرفت و بدانیم کتابچه 8 سال دفاع مقدس هنوز باز است و باید از ظرفیت جاماندگان آن رویداد تاریخی نهایت بهره را برد و همچنین در این راستا باید آرشیو عظیمی از فعالیت‌های دفاع مقدس ایجاد شود تا این فاصله ایجادشده با مفاهیم دفاع مقدس پر شود.

مهدی صابر که صاحب آثار و مقالات علمی، پژوهشی و تألیفات فاخر و دارای مدرک دکترای تخصصی ژنتیک و بهنژادی است توانسته اختراعات بسیاری را نیز در کارنامه افتخارات خود به ثبت ملی برساند و با عضویت در انجمن نخبگان و مخترعین کشور و قبول مسئولیت در دیگر حوزه‌ها اقدامات قابل‌توجهی را انجام داده است و اکنون با عنوان مدیر فرهنگی استانداری قم در بحث نظارتی و برنامه‌ریزی امور فرهنگی زائران به‌خوبی شناخته‌شده است.

این نخبه علمی به‌واسطه فعالیت شغلی خویش در روزهای کرونایی نیز به‌صورت میدانی وارد عمل می‌شود و بخش عظیمی از فعالیت خود در این روزهای پرمخاطره را حول مباحث بهداشتی و اجرای دستورالعمل‌های مربوطه می‌داند. رسیدگی به امورات گردشگری زائرین خارجی و داخلی، نظارت بر فعالیت آرامستانها و موکب‌ها و مواردی از این قبیل ازجمله اقدامات وی در این عرصه است.

این فرزند جانباز سرافراز، از آغازین روزهای شیوع این بیماری منحوس سخن می‌گوید: " از اسفندماه سال گذشته با تشکیل کمیته بازرسی و آنالیز مباحث، امور مربوطه به‌صورت جدی پیگیری شد، به باورهای اعتقادی ما، جلوگیری از تجمعات مردمی و اصرار بر رعایت موارد بهداشتی، شاید به لحاظ احساسی ما را تحت تأثیر قرار می‌داد چراکه این اصرار و تذکرها صرفاً از باب تکلیف انجام می‌شد آن‌هم به خاطر حفظ جان و سلامت مردم بود.

 خودباوری جوانان، نیازمند تحرکی در حد انقلاب است 

بازدیدهای شبانه‌روزی از غسال‌خانه و سردخانه‌های آرامستان‌ها بسیار آزاردهنده بود. با مروری بر آن روزهای پرتنش و یادآوری فعالیت‌های طولانی‌مدت همکاران ما که به‌واسطه آن‌ها در معرض خطر بودیم قطعاً، نگاه جدی‌تری می‌طلبید از سوی مردم، نسبت به رعایت دستورالعمل‌های بهداشتی؛ این مهم توقعی به‌جاست که برای ریشه‌کنی این بیماری بسیار قابل‌توجه باید قرار گیرد."

این استاد دانشگاه در ادامه سخنان خود می‌گوید: "در زمره خانواده ایثارگر خود را بدهکار این جامعه می‌دانیم نه طلبکار؛ نگاه جامعه ایثارگران نگاه ویژه‌ای است ما در قبال هزینه‌هایی که صرف خاک و عزت و اقتدار این مملکت شده وظیفه سنگین‌تری داریم. درواقع با انقلاب، شرایط و دوران جدیدی را تجربه کردیم که نیازمند تقویت فعالیت‌های بنیادی هستیم؛ بنابراین باعلاقه‌ای که به بحث یادگیری داشتم به فعالیت‌های پژوهشی ورود پیدا کردم تا در این مسیر هم خروجی و بازدهی لازم را داشته باشم."

"باکمی تأمل و غیاث در احوال جوانان امروز و دیروز به اهمیت نقش خودباوری می‌رسیم که نسبت به آن دوران واقعاً کمرنگ شده که با معرفی نخبگان عرصه دفاع مقدس به جوانان می‌توان به این نقش کمی رنگ داد و با توجه به ظرفیت‌های فوق‌العاده بالای جوانان و مسیر سازی که با سهولت کاری از جانب مسئولان صورت می‌گیرد عرصه‌های مختلف ورود جوانان به جامعه فراهم می‌شود که این مهم نیازمند تحرکی در حد انقلاب و جامعه و جوانان ماست."

"شهدا از وجود و تمام هستی خود پل و معبری ساختند تا راهی برای آیندگان باز شود با رجوع به وصایای این بزرگان که کاملاً مبین موضوع هست و در رأس آن مقام ولایت با عنوان سکان‌دار کشتی است می‌توان به اهداف و همت بلند شهدا و جانبازان عزیز پی برد کسی که جانش را برای عزت و هم‌وطنان خود فدا می‌کند قابل غیاث با دیگر اقشار نیست حال باید پرسید ما چه کردیم برای شاخص نگاری این افراد؟"

انتهای پیام/453/ش