ضعف سریال‌های رمضانی، کجاست؟
سریال‌های ماه رمضان زمانی خیابان‌ها را خلوت می‌کرد و در سال‌های اخیر سریال‌های مناسبتی نداشته‌ایم بلکه به مناسبت رمضان، سریال‌هایی اجتماعی ساخته‌ایم.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، تلویزیون در سال‌های گذشته حسابِ ویژه‌ای روی سریال‌های مناسبتی خصوصاً ماه رمضان باز می‌کرد. وقتی سریال‌های ماورایی و یا کمدی خیابان خلوت می‌کردند و بسیاری مشتاق بودند. البته امسال هم پخش برخی از آثار قدیمی این حسّ و حال را ایجاد کرده و روی پخشِ سه سریال رمضانی انتقادهای زیادی وجود دارد که سرِ جای خودش روی آن‌ها بحث خواهد شد.
قبل از پرداختن به نقطه نظرات چند کارشناس، نگاهی به این سه سریال داشته باشیم؛ در شبکه یک علیرضا افخمی با سریال ماورایی برگشت؛ سریالی که هر زمان با قرار گرفتن رده سنی (+14) گوشه تصویر، مخاطب شاهد لحظاتی وحشت‌آور و دلهره‌آور است. این سریال در عین حال هشدارهایی را به مردم می‌دهد که به سراغ کاسبی‌های فالگیرها و طالع‌بین‌ها نروند؛ در واقع نقطه مقابل عرفان‌های کاذب قرار گرفته است.
"بچه مهندس 4" در امتداد موضوع علمی و امنیتی فصل قبل قرار گرفته اما با بازیگران جدید خصوصاً تغییر روزبه حصاری بازیگر نقش اصلی انتقادات زیادی را به همراه داشت. مسیر داستانی سریال بچه مهندس که روایت رشد و موفقیت یک بچه یتیم پروشگاهی است، به سمت و سوی پروژه امنیتی مهندسی معکوس ایران از پهپاد امریکایی «RQ170» کشیده شده است.
شبکه سه هم "یاور" را می‌گویند همان "ستایش" است. اولین و مهم‌ترین شباهت این دو سریال نوع کاراکتر "یاور" با بازی داریوش ارجمند است. ارجمند در کاراکتر "یاور چلویی" همان بازی را ارائه می‌دهد که در نقش "حشمت فردوس" ارائه داده بود. پدربزرگی داش مشتی و یک‌دنده با رفتار دیکتاتور مأبانه که موفقیت امروزش مدیون تلاش‌های سال‌های گذشته است.
دومین نشست مجازی نقد سینما وتلویزیون با عنوان "رمضان در تلویزیون" از سوی سایت راه نوشت درباره تلویزیون مطلوب ماه مبارک رمضان برگزار شد. در این نشست نعمت‌الله سعیدی کارشناس عرصه فرهنگ و هنر تأکید کرد: با یک بررسی اجمالی متوجه می‌شویم در ماه رمضان فی‌نفسه مخاطبان تلویزیون افزایش پیدا می‌کند اما ما در سال‌های اخیر سریال‌های مناسبتی نداشته‌ایم بلکه به مناسبت رمضان سریال‌هایی با مضمون اجتماعی ساخته‌ایم.
او یکی از مهم‌ترین ژانرهایی را که در مسیر تغییر افکار گام برمی‌دارد ژانر معناگرا دانست و تأکید کرد: یکی از مهم‌ترین ژانرها در مسیر تغییر افکار ژانر معناگرا است، چرا که معاد از اصول دین ما است و از جنس ژانر معناگرایی است. پیش‌فرض غلطی وجود داشت که مخاطب در ماه رمضان، خسته از روزه‌داری برای گذران وقت نیاز به فضای شاد دارد و این مسئله سریال‌سازی را به سمت ساخت کمدی سوق داد.
در بخش دیگری، رضا زاده‌محمدی کارشناس تلویزیون با اشاره به عقبگرد در سریال‌سازی ماه مبارک رمضان اظهار داشت: در میان سریال‌های ماه رمضان امسال یک اثر نسبتاً خوب و بقیه ضعیف‌اند. «بچه مهندس» سریال بدی نیست چرا که توانسته بحث هوش و علم ایرانی‌ها را به نمایش گذارد. سریال «احضار» آنجایی که به سراغ روابط دختر و پسری می‌رود از لحاظ کیفی افت می‌کند و آنجایی که به مسائل ماورایی می‌پردازد، یک تکانی می‌خورد و به نظرم نقطه قوت سریال هم همان مسئله احضار روح است.
نعمت‌الله سعیدی در بخش دیگری به این نکته اشاره کرد: نقطه ضعف بزرگی که وجود دارد این است که فضای فکری و اندیشه‌ای ما با فضای هنری پیوند نمی‌خورد و حوزه علمیه با تلویزیون ارتباط ندارد و این ارتباط تنها در پخش سخنرانی‌های مذهبی خلاصه شده و در ادبیات‌سازی دینی و هنری ما ورود نکرده است.
او همچنین تأکید کرد: سریال "احضار" اگر بتواند همین مسئله را به مخاطب ثابت کند که روح وجود دارد و دنیا به همین کالبد دنیوی خلاصه نمی‌شود کار خود را کرده است اگر چه کار ضعیف هم باشد. در ابتدا تصور می‌کردم که این سریال می‌خواهد یک تعریف میانه و تعریفی بر باور عوام از عالم ماوراء ارائه دهد اما رفته رفته به مسیر صحیح خود بازگشت و توانست تعلیق خوبی هم به مخاطب ارائه دهد.
انتهای پیام/
