بررسی توانایی‌های مقاومت در دور جدید درگیری با اشغالگران/ حماس چگونه ابتکار عمل را به دست گرفت؟
درحالی که مقاومت فلسطین در دور جدید درگیری‌ها با رژیم اشغالگر اقدام به توسعه استراتژی نظامی خود کرده است، صهیونیست‌ها از همان روش تجاوز علیه غیرنظامیان برای تحت فشار قراردادن مقاومت استفاده می‌کنند.
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، مرکز مطالعات استراتژیک الجزیره در مقاله‌ای به آخرین تحولات در فلسطین اشغالی و تغییر معادلات درگیری میان مقاومت فلسطین و رژیم اشغالگر صهیونیستی پرداخته نوشت، در تقابل جدید میان فلسطینیان و صهیونیست‌ها، مقاومت همچنان به سلاح‌های موشکی به‌عنوان یک منبع استراتژیک به‌هنگام تشدید درگیری‌ها و نیز قدرت بازدارندگی خود تکیه کرده است.
ابتکار عمل در دست مقاومت فلسطین
تجاوز کنونی رژیم صهیونیستی علیه غزه از سال 2008 تاکنون در نوع خود چهارمین حمله به‌شمار می‌رود که در ابتدای آن شاهد درگیری‌های نظامی مشابه اتفاقاتی که در خلال این جنگ‌ها در سال 2012 و 2014 اتفاق افتاد بودیم؛ اما اگر این دور جدید از درگیری‌ها طولانی شود معادلات و عناوین جدیدی چه در سطح سلاح‌های مورد استفاده و چه سطح نظامی و چه اهداف نهایی تثبیت خواهد شد.
اولین ویژگی رویارویی نظامی جدید میان فلسطینیان و صهیونیست‌ها مربوط به ابتکار عمل در این درگیری‌هاست. در 3 جنگ قبلی طرفی که جنگ را برنامه‌ریزی و آن را آغاز کرد اسرائیل بود؛ در حالی که دور جدید از درگیری‌ها به‌نام «شمشیر قدس» برای حمایت از بیت‌المقدس و مسجدالاقصی با تصمیم گروه‌های مقاومت فلسطین و برای رسیدن به یک هدف اساسی سیاسی و اخلاقی یعنی مهار تلاشهای رژیم صهیونیستی برای جداسازی نوار غزه از سایر مناطق فلسطینی به‌ویژه قدس اشغالی آغاز شد.
رهبران حماس همان‌طور که «اسماعیل هنیه» رئیس دفتر سیاسی این جنبش اظهار داشت، معتقدند هرآنچه مقاومت انجام داده پیامی آشکار برای رژیم اشغالگر صهیونیستی است مبنی بر اینکه تلاش بیهوده در قدس کافی است. همچنین معادله پیوند غزه با قدس به‌معنای یکی شدن مقاومت با هویت فلسطینی است و نشان می‌دهد که غزه و قدس و کرانه باختری و فلسطینیان در مناطق 1948 همگی کنار یکدیگر به‌شکل هماهنگ و منسجم برای مبارزه با رژیم اشغالگر قیام می‌کنند.
این خلاصه‌ای از چشم‌انداز مقاومت غزه برای رسیدن به هدف اصلی خود در دور جدید درگیری‌ها است که بیانگر متغیرهای جدیدی در درگیری میان فلسطینیان و اشغالگران صهیونیست است که می‌تواند منجر به بروز یک انتفاضه کامل در کرانه باختری و سراسر فلسطین اشغالی شود.
یکی دیگر از نقاط عطف درگیری کنونی میان فلسطینیان و اشغالگران مربوط به همبستگی همه فلسطینیان چه مردم این سرزمین در کرانه باختری و چه شهرهایی که در اختیار رژیم صهیونیستی قرار دارد است، علاوه بر آن توانایی‌های فلسطین مقابل رژیم صهیونیستی نسبت به دوره‌های قبل تفاوت چشمگیری دارد. البته مقایسه توانایی نظامی مقاومت با امکانات نظامی رژیم صهیونیستی چه در سطح منطقه و چه سطح بین‌المللی غیرمنطقی خواهد بود؛ اما مقاومت روش‌ها و توانایی‌هایی را ابداع کرده است که آن را قادر می‌سازد به مرحله توازن با رژیم اشغالگر برسد و یک تهدید دائمی در سطح نظامی برای این رژیم باشد.
توسعه چشمگیر توانایی‌های مقاومت در دور جدید درگیری با اشغالگران
گروه‌های مقاومت در استراتژی جدید خود اقدام به سازماندهی منظم نیروهای خود از نظر تشکیلات و انضباط نظامی و سلسله‌مراتب فرماندهی و روش‌های تقابل انفرادی کرده است. این استراتژی به گروه‌های مقاومت انعطاف‌پذیری بالایی در مقابله با رژیم صهیونیستی می‌دهد و این امر به‌ویژه در جنگ 2014 مشهود بود؛ جایی که نظامیان صهیونیست هنگام حمله زمینی به داخل نوار غزه با مقاومت شدید و مؤثر فلسطینیان مواجه شدند و در آن زمان اسرائیل ده‌ها تن از نظامیان خود را از دست داد.
در طول سه جنگ گذشته مقاومت از تاکتیک‌های نظامی استفاده کرد که بیشتر به توانایی‌های موشکی و گلوله‌های خمپاره متکی بود و توانایی‌ها دارای اهداف روانی و سیاسی است که قدرت تخریب بالایی بر افکار عمومی دارد.
مقاومت فلسطین از اوایل فعالیت خود و به‌ویژه از زمان انتفاضه دوم در سال 2000 اقدام به استفاده از موشک‌ها به‌ویژه ضد شهرک‌های صهیونیست‌نشین در نوار غزه کرد. تعداد این موشک‌ها در سال 2005 به 400 عدد می‌رسید که هزینه‌های بالایی به رژیم صهیونیستی تحمیل کرد و همین امر یکی از دلایل عقب‌نشینی نظامیان این رژیم از نوار غزه در همان سال بود.
موشک‌های مقاومت به‌عنوان یک سلاح استراتژیک، توسعه یافت و در هر سه جنگ غزه مورد استفاده قرار گرفت؛ اما جنگ 2012 شاهد تحولات اساسی در توانایی موشکی مقاومت از جمله در سطح برد و تعداد این موشک‌ها بود و در آن تل‌آویو مورد هدف موشکی مقاومت قرار گرفت که طبیعتاً تحولی اساسی در زمینه بازدارندگی مقاومت با رژیم صهیونیستی محسوب می‌شد. حدود 1500 تا 1700 موشک در خلال 3 هفته این جنگ به‌سمت مناطق صهیونیستی شلیک شد.
در جنگ سال 2014 استفاده مقاومت از موشک به‌طرزی چشمگیر چه در سطح کمی و چه در سطح کیفی افزایش یافت و در آن جنگ که بیشتر از 50 روز به‌طول انجامید اسرائیل در معرض 4500 تا 8000 موشک و راکت قرار گرفت و در آن مقاومت برای نخستین بار از موشک R16 با برد 160 کیلومتر استفاده کرد، همچنین موشک‌های دوربردی مانند J80، براق 70، Mـ75، فجرـ3، سجیل‌ـ55 و مجموعه موشک‌هایی که گردان‌های القسام از زمان تولید و استفاده از آنها در سال 2001 برد این موشک‌ها را افزایش داده بود در این جنگ مورد استفاده قرار گرفت و شهرک‌های صهیونیست‌نشین در نوار غزه را در تیررس خود داشتند.
در دور جدید درگیری‌ها در غزه نیز مقاومت فلسطین همچنان به استفاده از سلاح‌های موشکی به‌عنوان یک منبع استراتژیک ادامه می‌دهد و در سه روز اول جنگ بیش از 1500 موشک به مواضع صهیونیست‌ها در فلسطین اشغالی از جمله قدس اشغالی و تل‌آویو و اشدود و عسقلان و نیز اهداف نظامی مانند پایگاه هوایی پایگاه هوایی حتسریم که جنگنده‌های رژیم صهیونیستی از این پایگاه برای بمباران غزه استفاده می‌کنند، و اهداف اقتصادی مانند خط لوله نفت ایلات ـ عسقلان شلیک شد.
گروه‌های مقاومت فلسطین در موشک‌باران تل‌آویو برای نخستین بار از موشک 120A استفاده کردند که برد آن 120 کیلومتر است اما نسبت به همتایان خود ظرفیت تخریب قابل‌توجهی دارد.
برجسته‌ترین گروه‌های مقاومت فلسطینی که دارای زرادخانه موشکی می‌باشند «گردان‌های القسام»، شاخه نظامی حماس و «سرایا القدس» شاخه نظامی جنبش جهاد اسلامی هستند که هزاران موشک با بردهای مختلف در اختیار دارند. تقریباً همه شهرهای اسرائیلی در تیررس موشک‌های مقاومت هستند و موشک‌های فلسطین خطر بزرگی برای شهرک‌نشینان اسرائیلی محسوب می‌شود، همچنین اهداف اقتصادی و نظامی و استراتژیک حساس اسرائیل نیز ضمن این دایره قرار دارند که بارزترین آنها زرادخانه هسته‌ای دیمونا در 72کیلومتری جنوب شرق غزه است.
توسعه صنعت موشکی فلسطین همراه با تاکتیک‌های ویژه برای استفاده از این موشک‌ها در درگیری با دشمن برتری نظامی خاصی به فلسطینیان بخشیده است؛ به‌طوری که از تونل‌ها به‌عنوان سکوی پرتاب این موشک‌ها استفاده می‌شود و همین امر موجب شده است هواپیماهای اسرائیلی قادر به کشف محل این موشک‌ها و بمباران آنها نباشند، همچنین مقاومت در این مرحله برای فلج کردن سامانه پدافندی رژیم صهیونیستی یعنی گنبد آهنین از راکت‌های فشرده و پی‌درپی استفاده می‌کند.
در همین راستا بامداد سومین روز درگیری‌ها یعنی 12 مه سال جاری میلادی مقاومت فلسطین اقدام به شلیک بیش از 300 موشک به‌صورت یکباره به‌سمت شهرهای صهیونیستی کرد که بیش از 100 موشک تل‌آویو را مورد هدف قرار دادند و این تاکتیک اثربخشی خود را در کاهش توانایی گنبد آهنین اسرائیل به اثبات رساند.
کودک‌کشی؛ استراتژی قدیمی اشغالگران برای فشار علیه فلسطینیان
اما به‌نظر می‌رسد که رژیم صهیونیستی در دوره جدید درگیری‌ها تاکتیک‌هایی را که قبلاً در جنگ‌های این‌چنینی استفاده می‌کرد تغییر ندهد و این امر به‌ویژه در مجموعه‌ای از استراتژی‌های اساسی این رژیم مشهود است. می‌بینیم که صهیونیست‌ها در این مرحله نیز از حداکثر توان خود برای ایجاد بیشترین تخریب در زیرساخت‌ها و اهداف اقتصادی و غیرنظامی و برج‌های مسکونی استفاده می‌کنند که هدف آن دشوار کردن زندگی فلسطینیان در غزه و کاهش توانایی این ملت برای مقاومت در برابر اشغالگری است.
یکی دیگر از اهداف رژیم اشغالگر صهیونیستی در بمباران غزه وغیرنظامیان فلسطینی استفاده از شرایط دشوار زندگی ملت فلسطین در غزه برای فشار علیه گروه‌های مقاومت در هر مذاکره‌ای برای آتش‌بس احتمالی است. در جنگ 2014 تجاوزات اشغالگران در غزه موجب تخریب کلی و جزئی حدود 115 هزار واحد مسکونی و آوارگی حدود 500 هزار نفر یعنی 28 درصد ساکنان نوار غزه شد. پس از آن صهیونیست‌ها از نیاز نوار غزه به مصالح ساختمانی و سایر تجهیزات برای بازسازی تأسیسات خود بعد از جنگ، سوءاستفاده و اقدام به اخاذی و باج‌گیری از فلسطینیان برای اهداف سیاسی خود کردند.
انتهای پیام/+