چرائی ادامه جنگ بعد از فتح خرمشهر-۱|خنثی سازی توطئه صهیونیستی_آمریکایی با هوشیاری امام(ره)

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، «واقعه آزادی خرمشهر از دور فقط یک حادثه تاریخی است که برای ملت ایران هیجان‌آور و افتخارآمیز است؛ ولی از نزدیک، این قضیه شبیه یک معجزه بزرگ بود». این جمله از سخنان گهربار رهبر انقلاب اسلامی در اول خرداد ماه 1381‌ است که به موضوع عملیات بیت‌المقدس اشاره دارند.

این عملیات، در منطقه جبهه جنوبی(غرب رود کارون)،‌ با  رمز عملیات یا علی بن ابیطالب علیه السلام، در تاریخ 10 اردیبهشت ماه تا سوم خرداد ماه سال 1361 آغاز شد، مهمترین اهداف آن آزادسازی شهرهای خرمشهر و هویزه؛ همچنین خارج کردن شهرهای از برد توپخانه دشمن بود.

یکی از سوالات و ابهاماتی که همواره در ذهن افکار عمومی جامعه و برخی از علاقمندان و پژوهشگران دفاع مقدس وجود داشته و شاید تاکنون به پاسخ قانع کننده‌ای در خصوص آن دست نیافته‌اند؛ این است که چرا ما جنگ را بعد از فتح خرمشهر که در چارچوب عملیات بیت‌المقدس در سوم خرداد سال 1361حاصل شد، ادامه دادیم؟ مگر پیشنهاد صلح و آتش‌بس از سوی رژیم بعث و سازمان ملل متحد به ایران داده نشد؟ مگر صدام حسین طی بیانیه‌ای رسمی خروج نیروهای خود از خاک ایران و قرار گرفتن در پشت مرزهای بین‌المللی را اعلام نکرد؟ مگر هدف ما صرفا دفاع مشروع از خاک کشور خود و بیرون راندن دشمن نبود، پس چرا بعد از فتح خرمشهر نقشه ورود به خاک عراق در چارچوب عملیات رمضان را پی‌ریزی کردیم؟ و...

پاسخ به این سوالات و ابهامات مستلزم بررسی خواسته‌ها، دیدگاه‌ها و منویات جمهوری اسلامی ایران به عنوان طرف پیروز در جنگ و از طرفی واکنش‌ها و اقدامات رژیم بعثی، سازمان ملل متحد و در کل قدرت‌های بزرگ به عنوان حامیان رژیم صدام حسین است.

خبرگزاری تسنیم در آستانه سالگرد عملیات غرور آفرین بیت المقدس، مصمم است در چند یادداشت به بررسی روند چرایی ادامه جنگ بعد از فتح خرمشهر و سایر تحولات، سیاسی، نظامی، منطقه‌ای و بین‌المللی مربوط به این موضوع بپردازد.

آنچه که مسلم است بعد از پیروزی ایران در عملیات بیت‌المقدس و آزادسازی خرمشهر و در واقع باز پس‌گیری برگ برنده صدام حسین در جنگ با ایران، موقعیت رژیم صدام در منطقه و در مواجه با ایران بشدت متزلزل شده بود و توازن قدرت به نفع جمهوری اسلامی ایران سنگینی می‌کرد و این خود حامیان منطقه‌ای و بین‌المللی رژیم بعثی و در راس آن آمریکایی‌ها را که با هدف تضعیف نظام جمهوری اسلامی و جلوگیری از شیوع آرمان‌ها و دیدگاه‌های انقلابی‌اش به منطقه و سراسر جهان، صدام را برای حمله به ایران مجهز کرده بودند، بشدت نگران و مضطرب کرده بود.

«پیدایش این وضعیت (فتح خرمشهر) منجر به تغییر مواضع عراق، افزایش نگرانی آمریکا و اتخاذ مواضع و سیاست‌های جدید در منطقه و برخورد با ایران و همچنین افزایش حمایت و گسترش تحرکات دیپلماتیک کشورهای عرب پشتیبان عراق شد. در این حال، دولت عراق بر اثر درماندگی در برابر وضعیت جدید، به طور تلویحی، نقش و موقعیت خود برای آمریکا و نیز جنگ نیابتی علیه ایران را یادآوری کرد. نشریه‌ای به نقل از یک مقام عراقی نوشت: «عراق به نیابت از جانب آمریکا با ایران می‌جنگد. عراق با مقابله با جمهوری اسلامی، در حقیقت خواسته کار آمریکا را بدون آنکه هزینه‌ای برای واشنگتن داشته باشد، انجام دهد.»(1)

* توطئه صهیونیستی-آمریکایی

یکی از مهمترین اقدامات و در واقع دسیسه‌هایی که از جانب آمریکا و متحد منطقه‌ای آن یعنی اسرائیل برای انحراف افکار عمومی ایرانیان، مردم خاورمیانه و جهان از جنگ ایران و عراق به سمت بحرانی دیگر طراحی شد، حمله صهیونیست‌ها به جنوب لبنان در چهاردهم خردادسال 1361یعنی 11 روز بعد از فتح خرمشهر با انگیزه انهدام سازمان آزادی بخش فلسطین و اشغال آنجا بود.

در واقع آمریکایی‌ها و متحدین منطقه‌ای و بین‌المللی آنکه به دنبال راهکاری برای خروج آبرومندانه صدام از شکست مفتضحانه با ایران بودند، با توجه به حساسیت جهان اسلام و بویژه ایرانی‌ها نسبت به مسئله قدس و فلسطین، بهترین زمان را برای اجرای سیاست‌های تجاوزکارانه خود، همین زمان دانسته تا تمرکز ایران را از جنگ با عراق برهم زده و زمینه عقب‌نشینی صدام از مرزهای ایران بدون دادن امتیازات مهم و غرامات فراهم سازند.

در این خصوص محسن رضایی فرمانده وقت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی می‌گوید: «آمریکایی‌ها به این نتیجه رسیدند که با اشغال جنوب لبنان از سوی صهیونیست‌ها، امکان دستیابی به دو هدف وجود دارد: نخست اینکه به دلیل حساسیت ایرانیان نسبت به اسرائیل، اراده آنها در جنگ علیه عراق تضعیف می‌شد و این راه نجاتی برای صدام برای فرار از شکست‌های اخیر بود. در این ارتباط، نخست آمریکایی‌ها موفق شدند توجه ما را کاملا به جنوب لبنان جلب کنند، طوری که ما دو هفته اسیر تبلیغات کاذب برای حضور در جنوب لبنان بودیم، اما امام همچون همیشه به کمک مسئولان آمدند و گفتند «چه خبر است؟! شما مگر می‌توانید هم زمان در دو جبهه بجنگید، اینها توطئه است، ما اول باید مسئله جنگ با عراق را حل کنیم و آن را به نتیجه برسانیم، نکند به خاطر اینکه گفته می‌شود ایرانیان انقلابی هستند، فریب بخوریم و جنگ خودمان را نیمه کاره رها کنیم.» بله امام به این شکل وارد شدند و نیروهای مردمی را که حساسیتشان نسبت به جبهه‌های جنگ با عراق کاهش یافته بود، مجددا به صحنه آوردند. واقعا در دو هفته اخیر، تبلیغات بسیاری انجام شد تا ذهن‌ها به سوی تجاوز صهیونیست‌ها به جنوب لبنان منعطف شود. برادران ارتش{فرماندهان} کاملا آگاهند که علت آنکه در حال حاضر، تیپ‌های سپاه پاسداران، با کمبود نیرو در حد دو گردان روبرو می‌باشند، به دلیل حساسیتی است که در مردم ما نسبت به اسرائیل ایجاد شده است. هدف دوم، ایجاد شرایطی بود که در آن، ارتش عراق و صدام حسین بتواند به شکل آبرومندانه ای عقب‌نشینی کنند.»(2)

حضرت امام(ره) در تاریخ 31/3/1361 در جمع ائمه جماعات و وعاظ تهران و قم گفتند: «این دام را آمریکا درست کرد. نقشه این است که بگین (نخست وزیر رژیم صهیونیستی) را وادار کنند به اینکه تو حمله کن به لبنان. لبنان که تو حمله کردی، ایران حساسیت نسبت به او دارد  و همه قوایش را متمر کز می‌کند در اینکه تو را از بین ببرد و اگر ایران از جنگ عراق غافل بماند، عراق کار خودش را انجام می‌دهد  و ایران در این جا هم نمی‌تواند کاری بکند.»(3)

بدین ترتیب با دستور امام (ره) مبنی بر بازگشت نیروها از لبنان این توطئه صهیونیستی- آمریکایی نیز با هوشیاری ایشان خنثی شد و فقط تعدادی نیرو جهت آموزش رزمندگان لبنانی در آنجا باقی ماندند.

ادامه دارد...

منابع:

{1}آزاد سازی خرمشهر(عملیات بیت المقدس)،تهران، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی: مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس، چاپ ششم،1391 صفحه39

{2}فصلنامه نگین ایران، شماره 4، تهران، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی: مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس، بهار 1382، صغحه 109

{3}حبیبی، ابوالقاسم، روز شمار جنگ ایران و عراق(کتاب نوزدهم)، آزاد سازی خرمشهر، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی: مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس، چاپ اول 1398، صفحه 1033

انتهای پیام/