رهبر اپوزیسیون ترکیه چه می‌خواهد؟-بخش پایانی

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، در بخش اول مصاحبه روزنامه جمهوریت ترکیه با کمال کلیچدار اوغلو رهبر حزب جمهوری خلق (CHP)، نکات مهمی در مورد آسیب های فعلی فضای سیاسی ترکیه، ارتباط مافیا با برخی نهادها و مقامات سیاسی و عدم استقلال دستگاه قضا بیان شد. در بخش پایان این مصاحبه، کلیچدار اوغلو درباره انتخابات و رقابت احزاب به منظور کنار زدن اردوغان و باغچلی، صحبت کرده است.

تاریخ انقضای حزب عدالت و توسعه

مصطفی دستیجی رهبر حزب وحدت بزرگ و دوغو پرینچک رهبر حزب وطن، از شرکا و حامیان ائتلاف جمهور هستند. اما آنها هم به تازگی، انتقاداتی علیه اردوغان مطرح کرده اند. آیا این آغاز فروپاشی ائتلاف جمهور است؟

جناب دستیجی با مردم در ارتباط است و البته حقیقت را می بیند. انحلالی روی می دهد یا نه، این را نمی دانم. اما به باور من، تاریخ انقضای حزب عدالت و توسعه فرا رسیده و ائتلاف جمهور نیز، نمی تواند پابرجا بماند. ائتلاف جمهور، به شدت به جمهوری ما و ارزش های ما لطمه زد. این ائتلاف تمام ارزش های صد سال اخیر ما را به هم ریخت و وقت آن است که با راهکارهای دموکراتیک، کنار زده شود.

چگونه او مرا ساکت خواهد کرد؟

دادستان درخواست لغو مصونیت قضایی شما را به پارلمان فرستاده و شما گفتید: اردوغان می خواهد مرا به زندان بیندازد. باغچلی هم خواهان محاکمه شما شد. هدف آنها چیست؟

اردوغان می خواهد مرا ساکت کند زیرا من همواره منتقد اردوغان هستم و سخت ترین انتقادات از جانب من بیان می شود. اما هیچکدام از انتقادات من بی دلیل و ناحق نیست. من، هم انتقاد می کنم هم راهکارها را بیان می کنم. اردوغان، نه تحمل انتقاد را دارد نه تحمل بیان راهکارها را. او در بن بست است. پس، از خود می پرسد: چه کار کنیم؟ ما باید کلیچدار اوغلو را ساکت کنیم.

چگونه او مرا ساکت خواهد کرد؟ یا زندان، یا قتل سیاسی. من از هر دو آنها نمی ترسم. آنها حزب جمهوری خلق را نمی شناسند. او مداوماً شکایت می کند اما نتیجه نگرفت. مرا به خواست او مورد ضرب و شتم قرار دادند. اما باز هم نتیجه نگرفت. در صدد امتحان راهکارهایی برای انحلال ائتلاف ملت بود، اما مجدداً نتیجه ای عایدش نشد. درخواست برای لغو مصونیت قضایی هم، دستوری از جانب دولت است.

چه کسی نامزد ریاست جمهوری خواهد بود؟

معاون حزب شما یعنی  بولنت کوش اوغلو و شهردار چانکایا آلپر تاشدلن گفتند: کاندیدای حزب ما برای ریاست جمهوری، آقای کیلیچدار اوغلو است. ولی  شما می گویید، «فعلاً صبر کنید». تکلیف چیست؟ ما را گیج کردید.

من در همان جایگاه قبلی خودم هستم. باز هم می گویم، در مورد تعیین نامزد نهایی برای ریاست جمهوری، باید سران ائتلاف ملت، با هم بحث کنند و به نتیجه برسند. موضوع بحث باید این باشد که «جامعه چه نوع رئیس جمهوری را می خواهد؟» دوستان من نظرات خود را بیان کرده اند. علاوه بر این، فراموش نکنیم که این یک مساله فردی نیست، مساله اصلی ترکیه است.

هر دو سیاستمدار نزدیک به حزب شما یعنی  منصور یواش شهردار آنکارا و اکرم امامو اوغلو، در نظرسنجی ها امتیازات بالایی دارند. آیا یکی از آنها نامزد خواهد شد؟

مردم از شهرداران ما بسیار راضی هستند. همه آنها واقعاً با تلاش فوق العاده وظیفه خود را انجام می دهند. این باعث خوشحالی ماست. ما که به اندازه شهروندان ساکن در آن استان، خشنودیم. اولین وظیفه شهرداران ما عمل به وعده های داده شده به مردم است.

آیا برای تعیین نامزد نهایی، اختلاف خواهید داشت؟

صادقانه بگویم، خیر. من فکر نمی کنم مشکل و اختلافی داشته باشیم. گزینه های متعددی وجود دارد. می توان نشست و صحبت کرد. به هر حال واقعیت های ترکیه در پیش روی ماست. دغدغه ما، مساله فردی و رئیس جمهور بودن این یا آن نیست. مساله این است که چگونه می توانیم در ترکیه روشنگری کنیم، چگونه ترکیه را از آلودگی پاک کنیم؟ چگونه می توان جامعه را از دو قطبی نجات داد. ما باید دردهای مردم را درمان کنیم و اول از همه باید جامعه را از نظر اقتصادی تسکین دهیم.

بشقاب ها را کوچک کنیم؟

پیشنهاد شما برای حل مشکلات اقتصادی و رفع گرسنگی و فقر، کوچک کردن بشقاب ها خواهد بود؟ (مصاحبه گر، در این سوال کنایی، امینه اردوغان همسر رئیس جمهور ترکیه را به چالش کشیده که چند روز پیش گفته بود، برای رها شدن ترکیه از اسراف و رسیدن به صرفه جویی بیشتر، بشقاب ها کوچک تر شوند و مردم کمتر بخورند./مترجم)

به کار بردن این عبارت، از نظر ما بسیار تأسف آور بود. آنها فکر می کنند اندازه بشقاب های مردم عادی هم، مانند اندازه بشقاب ساکنین کاخ ریاست جمهوری است! ما چنین تصویر دراماتیک و نمایشی عجیبی را در هیچ مقطعی از دوره جمهوری ندیده ایم.

حتی سلاطین عثمانی هم به اندازه اردوغان قصر نداشته اند. نه فاتح سلطان مهمت خان و نه وحدالدین و دیگران، این اندازه اهل تجمل نبودند. این شکوه و جلال بسیار و دبدبه و کبکبه، واقعاً حرام است. اردوغان مردم را فریب داد. هنگامی که او از استانبول انتخاب شد و به آنکارا آمد، در یک خانه معمولی در منطقه کچی اورن مستأجر بود. چه شد به اینجا رسید؟

او، مردم را فریب داد

حرف شما را دقیق نمی فهمم. منظورتان این است که او از همان زمان، مردم را فریب داد؟

بله. از همان زمان. یادم هست گفته بود: وقتی به قدرت برسیم، حتی استراحتگاه و پلاژهای مخصوص نمایندگان پارلمان را می فروشیم تا سیاستمداران در میان مردم باشند. اما مردم خود را فریب داد و وقتی که قدرت خود را تثبیت کرد، چهره واقعی اش را به نمایش گذاشت.

صحت بیزاری بایکال از کردها و علویان

زلفی لیوانعلی بحثی مطرح کرد و گفت: دنیز بایکال، رهبر پیشین حزب شما، یک کاراکتر تیپیک و متدوال ترک سنّی بود و از کردها و علویان بدش می آمد. شما در این موردبحث کردید؟

خیر.نیازی به بحث نبود. وقتی که این همه مشکل در کشور داریم، چه نیازی به این مباحث انحرافی هست؟ این همه مادر، کودکانشان را گرسنه به رختخواب می فرستند، این همه جوان در سطل زباله می گردند، مساله اعزام یا عدم اعزام سربازانمان به افغانستان مطرح است، مساله ارتباط مافیا و دولت مطرح است. خواستند همه اینها را کنار بگذارند و فقط روی حزب ما بحث کنند.

آیا بایکال واقعاً از کردها و علویان بیزار است؟

خیر.

اگر ابراز بیزاری می کرد، تذکر می دادید؟ موضع می گرفتید؟

وقتی چنین حرفی نزده، چرا باید موضع بگیرم؟

طبق اظهارات رسانه های طرفدار دولت، منظور شما از این که گفتید: ما با دوستان خود در قدرت خواهیم بود، این بود که بایکال و دیگر ملی گرایان را که مانع این دوستی می دیدید، فدا کردید. واقعاً چنین است؟

اگر وارد سیاست شده اید و می خواهید قدرت را در دست داشته باشید، کسی را فدا نمی کنید. من اخلاقاً، خواهان رای همه هستم. من دوست دارم از همه حمایت شود تا ترکیه از این شرایط سخت خارج شود. این هدف سیاست است. اگر سیاست را به سوی اظهارات  شریرانه بکشانیم، نمی توانیم مشکلات کشور را حل کنیم.

محرم اینجه در انتخابات پیشین، نامزد حزب شما برای مقام ریاست جمهوری بود. اما بعدها از شما جدا شد. او گله مند است و می گوید، حزب من کمک مالی دولتی فراوانی برای انتخابات کسب کرد. اما پول را خرج تبلیغات نکرد، عکس های مرا پخش نکردند و در کمپین، حامی نبودند و آخر سر مرا فروختند. راست می گوید؟ او را فروختید؟

در حزب جمهوری خلق، هیچ کس در موقعیتی قرار نمی گیرد که فروخته شود! در مشی و مرام و آداب ما چنین چیزی نیست. همین.

ما اخیراً شاهد موارد زیادی از خودکشی نیروهای پلیس بوده ایم. آیا فرصتی برای بررسی آن داشته اید؟

حجم کار پلیس ما، منطبق با حقوق بشر و نیازهای آنها نیست. برخی از افراد پلیس به صورت  24 ساعته کار می کنند. با وجود این، دستمزدی که شایسته آنهاست، پرداخت نمی شود.  آنها مشکلات زیادی را تجربه کردند.

وقتی اردوغان به ترابزون و ریزه می رود که زادگاه خودش است و در آنجا بیشترین رای را گرفته، چرا باید صدها نفر نیروی پلیس در کنار خیابان نگهبانی بدهند؟ این چه رفتاری است؟ اگر کشور را درست اداره کنید نباید نگران باشید. پلیس، آن همه در کنار خیابان و جاده منتظر شما باشد، بعد برود با ترور هم مبارزه کند، بعد برود قاچاقچیان کوکائین را دستگیر کند، اما بعد، هیچ تفحصی صورت نگیرد. خوب... این ها باعث می شود که پلیس ناراضی و بی انگیزه باشد.

انتهای پیام/