استفاده از ظرفیت بافتهای فرسوده برای تحقق هدف ساخت ۱ میلیون مسکن
کارشناس مسکن با ارائه چند پیشنهاد برای تحقق ساخت سالانه یک میلیون مسکن در کشور، گفت: قشر کارگر و کارمند توان مالی تامین آورده طرح ملی مسکن را ندارند.
خشایار نادی در گفتوگو با خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، با بیان اینکهیکی از مسائلی که به دلیل کمکاری دولت یازدهم و دوازدهم، دولت سیزدهم با آن روبرو است و باید برای آن فکری جدی داشته باشد تامین مسکن مورد نیاز اقشار آسیب پذیر است، اظهار کرد: در این همین رابطه دولت سیزدهم اعلام کرده تصمیم دارد سالانه یک میلیون مسکن ساخته و تحویل دهد. این یک برنامه عملی است و اگر دولت بخواهد می تواند طی چهار سال آینده چهارمیلیون مسکن تحویل دهد.
وی با یادآوری اینکه مسکن مهر در دولت های یازدهم و دوزادهم دچار مشکلات متعددی شد، افزود: بخشی از واحدهای این طرح به سبب سیاسی رها شد و به مرحله اجرا نرسید. تامین زیرساختهای پروژه های مسکن مهر چون در حاشیه شهرها بودند پس از تغییر دولت معلق شد.
وی با بیان اینکه طرح اقدام ملی به دلیل هزینههای سنگین و ناتوانی قشر کارگر و حتی کارمند در پرداخت آورده موفق نبوده است، اضافه کرد: به جز از مسکن مهر یکی دیگر از راهکارهای رفع مشکل مسکن کشور بازآفرینی بافتهای فرسوده داخل شهرهاست. یکسری مناطق فرسوده در داخل شهرها وجود دارد و با بازسازی و تجمیع سازی در آنها می شود مشکل مسکن کشور را حل کرد.
نادی یادآور شد: دولت روحانی تعدادی از محلات و مناطق فرسوده را در شهرها انتخاب و بهعنوان محلات هدف ، برای تجمیع سازی فقط روی آنها کار کرده است ولی به نظرم به نتیجه نمی رسد.
وی با بیان این که دولت بهجای محله محور باید ساختمان محور راملاک عمل قرار دهد، افزود: به این ترتیب تک تک ساختمان های فرسوده مورد توجه قرار می گیرند. مثلا در کلان شهر تهران در مناطق مختلف از شمال شهر گرفته تا مرکز و جنوب شهر، ساختمانهای قدیمی و بلااستفاده زیادی وجود دارد که می شود آنها را با بازسازی یا تجمیع سازی قابل استفاده و سکونت کرد.خیلی از این ساختمانهای مخروبه به علت رسیدگی نشدن، محل تجمع معتادین و کارتن خوابها شده است. اما از آنجایی که در زمان حاضر بافت فرسوده محله محور است مشمول این ساختمانها نمی شود.
وی یکی دیگر از راهکارها را افزایش مبلغ وام و دوره بازپرداخت 20 ساله برای احیای بافتهای فرسوده اعلام کرد و گفت: شورای شهر میتواند محلههایی را مشخص کند و بگوید در این محلهها افراد نمیتوانند بیشتر از چهار یا پنج یا شش طبقه بسازند آن خانهها را بهسازی کنند یا آپارتمانهای قدیمی تبدیل به احسنت شوند.
وی با اشاره به اینکه در مناطق 5 و 22 بافت فرسوده کم اما در مناطق 6 و12 و 13 بافتهای قدیمی زیادی وجود دارد، تصریح کرد: این بافتهای قدیمی را میشود احیا کرد به شرطی که در حوزه شهری هم به آن توجه شود و بر اساس مصوبه شهری تبدیل به برج نشوند. به نظرم در حوزه شهری بهترین کار این است که طرحی روی بافتهای فرسوده تدوین شود بخشی از برنامه ساخت یک میلیون واحد را محقق کرد.
کارشناس مسکن بیان کرد: اگر این خانهها در داخل بافت شهری ساخته شوند آب، برق، معابر، پلیس، مراکز درمانی و... آنها وجود دارد و برای تامین اینها نیاز به منابع مالی کلانی نیست.
نادی در این رابطه چند پیشنهاد به شرح زیر ارائه کرد؛
1-جلوگیری از بلندمرتبه سازی در شهرهای بزرگ و کاربری املاک مسکونی با کاربری R121 (نماد اراضی حداقل 480 مترمربع) و نهایتاً R122 (نماد اراضی حداقل 200 مترمربع) چرا که این موضوع توجیه برای ساخت و سوداگری را کاهش داده و با داشتن برنامهای هدفمند میتوان سرمایه این افراد را به سمتی دیگر سوق داد.
2-در نظر گرفتن زمینهای صفر برای ساخت شهرکهای جدید یا گسترش شهرهایی همچون پرند و پردیس و ... به دو شکل زیر:
الف) زمینها با جواز ساخت و آماده شروع بکار بصورت مشارکت در ساخت به افراد واجد شرایط واگذار گردد و در شهرهای حاشیهای با توجه به پایین بودن ارزش عرضه در بدبینانهترین حالت 70 سهم سازنده و 30 سهم مالک آورند زمین و جواز (دولت) میباشد.
برای مثال در ساخت یک مجموعه 10 هزار واحدی 3 هزار واحد سهم (دولت) خواهد بود که از فروش این تعداد واحد حدود 2000 میلیارد تومان سودآوری برای دولت دارد که از همین آورد میتوان در جهت خدمات رسانی و تجهیز شهرک استفاده کرد و برای انجام سریع کار میتوان واحدهای مذکور را با پیمانکاران در مقابل انجام تعهدات و خدمات رسانی از جمله ساخت خیابان و تاسیسات و ... تهاتر نمود.
ب) واگذاری زمینهایی در متراژهای حدود 200 متر به مردمی که فاقد مسکن هستند با قیمت پایین با این شرط که در مهلت مثلاً دو ساله اقدام به ساخت و تکمیل واحد کنند و خود در آنجا ساکن شوند، این موضوع در ده سال گذشته در استان مرکزی انجام شد که نتیجه مطلوب داشت و سبب رضایت مردم شد.
وی تاکید کرد: تحقق موارد فوق با افزایش عرضه جوابگوی بخش قابل توجهی از تقاضاهای مردم کم درآمد و مستضعف جامعه خواهد بود و در جهت ایجاد توازن بسیار مفید است. بدیهی است در کنار موارد فوق اقدامات دیگر از جمله در نظر گرفتن تسهیلات ساخت، مقابله با مافیای فولاد و جلوگیری از افزایش غیرمنطقی آیتمهای اصلی مسکن از جمله آهن و سیمان باید صورت پذیرد.
انتهای پیام/