نیشابور؛ شهری با قدمتی تاریخی اما بدون موزه تخصصی

به گزارش خبرگزاری تسنیم از نیشابور، نیشابور قدمتی تاریخی و دیرینه در تاریخ ایران زمین دارد و به نوعی میزبان یکی از قدیمی‌ترین تمدن‌های ایرانی- اسلامی محسوب می‌شود.

شهری که اینک نیز مفاخر بزرگ جهانی همچون خیام و عطار و کمال الملک را در خود جای داده است و همه ساله به ویژه در ایام پیش از شیوع کرونا میزبان گردشگران فراوانی از داخل و خارج بود.

مسئله‌ای که نقش بارزی در رونق گردشگری این شهر و به تبع آن در رونق اقتصادی نیشابور ایفا می‌کند و می‌تواند زمینه اشتغال مناسبی را برای این شهر فراهم کند.

هزینه کرد در حوزه فرهنگی و گردشگری و میراث فرهنگی قطعا یک سرمایه‌گذاری با بازگشت است و نوعی هزینه کرد بدون نتیجه محسوب نمی‌شود و نه در میان مدت بلکه حتی در کوتاه مدت نیز عواید فراوانی را می‌تواند نصیب کند.

نیشابور دارای مفاخر و میراث متعددی است که قطعا راه‌اندازی موزه‌ای در این زمینه به صورت تخصصی می‌تواند در کنار مقبره مفاخر این شهرستان اوضاع بسیار بهتری را نصیب این شهرستان کند اما همچنان شاهد هستیم که در این شهر یک موزه تخصصی راه‌اندازی نشده است.

در واقع شهر نیشابور با پیشینه‌ چندهزار ساله و داشتن بیش از چهار هزار هکتار عرصه تاریخی از داشتن یک موزه استاندارد برای نگهداری اشیای باستانی کشف شده در این پهنه محروم است.

نگهداری بخشی از میراث در کاروانسرا

در حال حاضر در مخزن تنها موزه شهر نیشابور در کاروانسرای شاه عباسی چندین هزار شیء تاریخی موجود است که البته شرایط مناسبی از نظر رطوبت و دما وجود ندارد و به همین دلیل تنها بخشی از اشیاء تاریخی در معرض قرار گرفته است.

در این شرایط بنظر می‌رسد کمترین لیاقت این شهر با این پیشینه تاریخی و فرهنگی این باشد که از یک موزه ولو حداقلی برخوردار باشد تا بتواند بخشی از میراث فرهنگی و تاریخی خود را در دیدگان بازدیدکنندگان قرار دهد.

ضرورت نمایش میراث در شهر مبداء

احسان ارکانی؛ نماینده مردم نیشابور و فیروزه در این زمینه می‌گوید: کمترین حق نیشابور به عنوان یک مبداء مهم فرهنگی و تاریخی این است که دارای یک موزه باشد.

وی ادامه می‌دهد: از گذشته‌‌های دور معمولا رسم بر این بوده که میراث تاریخی کشف شده به موزه سایر شهرهای کشور منتقل می‌شده و در معرض دید قرار می‌گرفته و نیشابور باید دارای این موزه مبداء باشد.

ارکانی تصریح کرد: بسیاری از شهروندان نیشابوری این مطالبه را دارند که اشیاء و آثار قدیمی و تاریخی شهر نیشابور به جای اینکه در اقصی نقاط کشور و جهان به نمایش گذاشته شود در خود نیشابور به نمایش گذاشته شود.

ضرورت بهره‌گیری از ظرفیت‌های جهانی

وی خاطرنشان می‌کند: یونسکو سال‌های 2020 و 2021 را به نام سال عطار نیشابوری نامگذاری کرد و باید از این ظرفیت بی‌نظیر جهانی برای اقدامات متعاقب فرهنگی بهره بگیریم.

نماینده مردم نیشابور در مجلس شورای اسلامی ادامه می‌دهد: بخشی از سرمایه‌های ملی و فرهنگی و تاریخی نیشابور بعضا در سایه همین بی‌توجهی‌ها توسط قاچاقچیان اشیاء تاریخی به تاراج می‌رود و اگر موزه‌ای تخصصی در این شهرستان راه‌اندازی شود می‌توان از بسیاری از این اقدامات جلوگیری کرد.

ارکانی می‌گوید: بخشی از تصمیمات حوزه فرهنگی و میراث فرهنگی شهرستان باید قطعا به خود شهرستان واگذار شود نه اینکه حتی در مورد نحوه هزینه کرد درآمدهای ناشی از بازدید از مقبره خیام و عطار نیز به صورت مرکزی تصمیم گیری شود.

ضرورت افزایش کاوش‌ها

اسماعیل اعتمادی؛ مدیر میراث فرهنگی نیشابور نیز در این زمینه می‌گوید: می‌توانیم میزان کاوش‌های خود در پهنه تاریخی نیشابور را افزایش دهیم و قطعا در نتیجه این کاوش‌ها با اشیاء تاریخی بیشتری نیز روبرو خواهیم بود.

وی ادامه می‌دهد: اما مسئله اصلی و مهم به مرحله بعد از این کاوش‌ها بازمی‌گردد و آن هم ضرورت نگهداری از اشیاء تاریخی در شرایط مناسب موزه‌ای است.

اعتمادی می‌گوید: این شرایط را در کاروانسرای عباسی نیشابور با ایجاد یک موزه باستان‌شناسی ایجاد کرده‌ایم اما از نظر رطوبت و دما شرایطی حاکم است که صرفا تعداد محدودی از اشیاء را می‌توانیم در آن نگهداری کنیم.

با توجه به شرایط فعلی بنظر می‌رسد در حوزه فرهنگی و میراث فرهنگی یکی از اقداماتی که باید در دستور کار قرار گیرد راه‌اندازی یک موزه تخصصی در شهرستان نیشابور است.

انتهای پیام/281/ ت