المپیک ۲۰۲۰ توکیو| عسکری: فدراسیون به قطع همکاری برسد، بدون هیچ مشکلی می‌روم/ بسحاق به خودش توهین کرد، نه من
سرمربی تیم ملی تکواندوی کشورمان تأکید کرد، در صورتی که فدراسیون تکواندو به این نتیجه برسد که با او قطع همکاری کند، بدون هیچ مشکلی خواهد رفت.
به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، تکواندوی ایران پس از پنج دوره حضور رسمی در رقابت‌های المپیک که همواره با کسب مدال برای کشورمان همراه بود، در المپیک توکیو با سه نماینده در مسابقات حاضر شد و برای دومین بار در بخش مردان با دست خالی به کشورمان بازگشت. در روزهای گذشته بسیاری از کارشناسان و پیشکسوتان این رشته نسبت به عملکرد تیم ملی و فدراسیون تکواندو انتقادات و سؤالاتی را مطرح کردند. سؤالاتی که فریبرز عسکری سرمربی تیم ملی تکواندو پس از چند روز و در بازگشت به کشورمان در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم به آنها پاسخ داد.
گفت‌وگوی تفصیلی سرمربی تیم ملی تکواندو با تسنیم را در زیر می‌خوانید:
نتایج تکواندو در توکیو خوب نبود و راضی نیستم
فریبرز عسکری درباره اینکه چه اتفاقاتی منجر به ناکامی تکواندوی ایران در توکیو شد، گفت: این نتیجه موردانتظار و پیش‌بینی ما نبود، اما خیلی عوامل که قبل از مسابقات به چشم نمی‌آمد، باعث این اتفاقات شد. بخشی نیز به خاطر حوادت ورزشی است که همیشه وجود داشته است و در توکیو نیز تیم‌های دیگری بودند که اسامی بزرگی داشتند، اما شرایطی بهتر از ما نداشتند و با مشکل مواجه شدند. قصد توجیه ندارم و همین ابتدای کار میگویم نتیجه اصلاً خوب نبود و ما راضی نیستیم. دلم می‌خواهد درباره عوامل ناکامی صحبت کنیم تا در ادامه مسیر تکواندوی ایران از این مسائل برای بهبود شرایط و مسیر رو به جلو استفاده کند و مردم بدانند با وجود محدودیت‌ها بچه‌ها چقدر تلاش می‌کنند و از تیم‌های آینده توقعی به اندازه امکانات موجود داشته باشند.
اگر منتقدان به تمرینات ما می‌آمدند، شاید نگاه‌شان متفاوت بود
وی افزود: به‌عنوان نزدیک‌ترین فرد به تیم و کسی که در سه سال گذشته شبانه‌روز در کنار تیم ملی بودم، صحبت می‌کنم. تقریباً نقد اکثر منتقدان و دوستان را خواندم، دیدم و شنیدم. برخی بعد از پایان مسابقه و مشخص شدن نتیجه صحبت می‌کنند. نتیجه خوب نبوده است و هیچکس نمی‌خواهد آن را انکار کند، اما اینکه چرا کار به اینجا رسید، دلایلی دارد و خیلی‌ها از آن اطلاع ندارند و هنگام تمرینات ما حضور نداشتند. اگر زمان تمرینات ما این عزیزان زحمت می‌کشیدند و به تمرینات می‌آمدند، شاید امروز نگاه‌شان متفاوت بود. خیلی از عزیزان، دوستان نزدیکم هستند که می‌توانستند قبل از مسابقات با من در ارتباط باشند. اگر بعد از این برخی موارد اصلاح نشود، هر کسی سرمربی تیم ملی باشد این مشکلات وجود خواهد داشت و کارشناسانی که این مسائل را نفهمند و متوجه نشود دوباره این مسائل را به نفر بعدی منتقل خواهند کرد.
انتظار حضور قهرمانان و پیشکسوتان در تمرینات تیم ملی را داشتم
سرمربی تیم ملی تکواندو در پاسخ به این سؤال که چرا از قهرمانان و المپین‌ها برای حضور در تمرینات دعوتی صورت نگرفت، گفت: تکواندو خانه این عزیزان است و برای حضور در خانه نیازی به دعوت نیست. در دوره‌های گذشته که مسئولیت نداشتم برای برخی عزیزان به تمرینات رفتم و برای برخی دیگر نه. زمانی که نرفتم در تحلیل‌های خود عنوان کردم که چون شرایط را از نزدیک ندیدم، نمی‌توانم تحلیل درست و منطقی داشته باشم و به نظر سرمربی وقت اکتفا می‌کردم. در مدت آماده‌سازی ما فرزاد عبداللهی از قهرمانانی بود که در اردو حضور پیدا می‌کرد و جایی ندیدم نقدهای تند، غیرکارشناسانه و عجیب و غریب داشته باشد. انتظار داشتم که قهرمانان و پیشکسوتان به تمرینات تیم ملی می‌آمدند. درِ خانه تکواندو به روی همه باز بود و برای همه اهالی تکواندو احترام ویژه قائلم. شاید نظرات متفاوت باشد و آنها توقع دعوت داشته‌اند!
بودجه در نظر گرفته شده جوابگوی فدراسیون‌های مدال‌آور نیست
عسکری راجع به مسائلی که کارشناسان و جامعه تکواندو از آن خبر ندارند، گفت: ورزش کشور دولتی است و این واقعیتی است که نمی‌شود به سادگی از آن گذشت. بودجه در نظر گرفته شده جوابگوی فدراسیون‌های ورزشی مدال‌آور نیست. واقعاً این بودجه جوابگو نبود و باعث شد در برخی جاها به مشکل بخوریم. به طور مثال سجاد مردانی برای المپیکی شدن چهار امتیاز کم آورد. چهار امتیازی که با وزن‌کشی در یک تورنمنت نیز برای او به دست آمده بود. باور کنید شرایط سخت بود و خیلی به تیم ما لطمه زد.
هوگوهای ایرانی در حال لطمه زدن به تکواندوی ایران است
وی در مورد نداشتن تجهیزات مناسب تأثیر این مسئله روی ناکامی تکواندوکاران کشورمان گفت: شاید خیلی از اعضای خانواده تکواندو ندانند که مشکلات سیاسی و تحریم‌ها باعث شد تا در تهیه تجهیزات الکترونیکی مشکل داشته باشیم. این مشکلات باعث شد تنها یک ماه قبل از المپیک، تجهیزات به دست ما برسد. بارها گفتم تجهیزات الکترونیکی ایرانی باعث افتخار است، اما در حال لطمه زدن به تکواندوست. داخل هوگوهای بین‌المللی یک سنسور شتاب و یک سنسور فشار وجود دارد، اما در هوگوهای داخلی تنها یک سنسور شتاب وجود دارد. قبول دارم که بچه‌های ما به سختی از هوگوهای بین‌المللی امتیاز در می‌آورند و این به خاطر ملموس نبودن آنها با این تجهیزات است.
لیگ‌های پایه به ما لطمه زده است
عسکری درباره مشکلات تکواندوکاران در استفاده از تکنیک‌های متنوع گفت: در ایران از رده سنی شکوفه‌ها تا بزرگسالان مسابقات رسمی لیگ برگزار می‌کنیم. تا جایی که بررسی کردم در کشورهای دیگر مسابقات تا رده سنی نوجوانان کاملاً به صورت تفریحی است. متأسفانه در کشورمان این نتیجه‌مداری از رده سنی پایه شکل می‌گیرد. به جای اینکه تکنیک‌های تکواندو به درستی و اساسی در رده پایه کار شود، همه برای نتیجه‌گیری شروع به زدن کف و دولیوچاگی می‌کنند که محصول آن را در تیم‌های ملی می‌بینید. متأسفانه به دلیل اینکه نتیجه‌گرا شدیم، لیگ‌های پایه در حال لطمه زدن به ماست. مربیان براساس نتیجه در این رده سنی قیاس می‌شوند و آنها نیز به ناچار به سمت نتیجه‌گیری می‌روند. متأسفانه در رده سنی پایه دیدم که قرص‌های کاهش وزن به بچه‌ها می‌دهند تا آنها به سر وزن برسند و اگر تست انجام شود همه این نفرات با مشکل دوپینگ مواجه می‌شوند.
در محل آزمون کمربند تکواندو فاجعه در حال اتفاق است
وی افزود: اگر مسابقات رده سنی پایه به صورت رقابتی نباشد و بچه و مربی فشار نتیجه‌گیری را نداشته باشد، به سمت یادگیری و استفاده از تکنیک‌های پایه خواهد رفت. در محل آزمون کمربند تکواندو، فاجعه در حال اتفاق افتادن است. به خاطر اینکه کمیت را داشته باشیم خیلی جاها کوتاه آمدیم و نفراتی که کمربند مشکی، دان یک و دو را دریافت کردند، اصلاً در حد این کمربندها نیستند. در تیم‌های ملی خیلی شاگردها داشتم که تکنیک‌های پایه تکواندو را بلد نبودند. این کفی که در تکواندو ما زده می‌شود برای باز کردن دفاع حریف است و شاید امتیازی نیز بیفتد، اما بعد از این باید مانند حریف ازبکستانی از تکنیک‌های ناب تکواندو استفاده کرد.
تیم ملی نباید جای اصلاح تکنیک باشد
سرمربی تیم ملی تکواندو خاطر نشان کرد: کمیته فنی فدراسیون بعد از مسابقات قهرمانی آسیا از من درباره عدم تنوع تاکتیکی تکواندوکاران ایراد گرفت. بخشی از این ایراد، مهارت اجراست که بچه‌ها از رده پایه با خود می‌آورند. اگر بخواهم روی این مشکلات وقت بگذارم خیلی زمان‌بر است، اما با این حال روی آنها کار کردیم. یک بخش نیز شهامت اجراست و برای بالا بردن این مهارت در میدان المپیک باید ابتدا در رده باشگاهی، کشوری، آسیایی و جهانی آن را اجرا کرد. از اعضای کمیته فنی خواستم سر تمرین بیایند تا ببینند ما چقدر روی این مسائل کار می‌کنیم، اما بازیکنان به خاطر مشکلات گذشته نیاز به زمان دارند تا از این تکنیک‌ها استفاده کنند و لحظات پرفشار مسابقه سراغ داشته‌های گذشته نروند. تیم ملی نباید برای من و هیچ شخص دیگری جای اصلاح تکنیک باشد. برخی عزیزانی که در رده پایه هستند روی این موضوع وقت نمی‌گذارند و بخش زیادی از تکواندوی ما به خاطر نتیجه‌گرایی از کف و دولیوچاگی استفاده می‌کنند.
قاره آسیا در حال خودزنی است
وی در پاسخ به این سؤال که چرا تیم‌های ملی پایه در راستای برنامه تیم ملی بزرگسالان پیش نمی‌روند، گفت: این بحث جامعی است که در فدراسیون باید روی آن خیلی صحبت شود. علت این موضوع شاید خللی است که نه تنها ما بلکه قاره آسیا دارد. قاره اروپا بین رده نوجوانان و بزرگسالان مسابقات زیر 21 سال را طراحی کرد و ما در آسیا این را نداریم. آسیا در حال خودزنی است و این بخش را حذف کرده است. در مسابقات قهرمانی آسیا نیز تیم‌ها باید در شش وزن شرکت کنند.
مشکلات مالی دلیل عدم تشکیل تیم امید است
سرمربی تیم ملی تکواندو درباره نقش فدراسیون در این موضوع و عدم تشکیل تیم امید گفت: این موضوع نیز به خاطر مشکلات بودجه است. بودجه فعلی جوابگوی تیم بزرگسالان نیست و اگر یک تیم دیگر اضافه کنیم، اردو، امکانات، تغذیه و امکانات می‌خواهد و باید به تورنمنت‌ها اعزام شوند تا آزمون و خطا داشته باشند و در شرایط حساس کمک کنند. در حال حاضر تیم ملی بزرگسالان لَنگ است و دولت باید کمک کند. اگر این فضا را پر کرده باشیم، سرمربی تیم ملی با سرمربی تیم‌های امید، نوجوانان و نونهالان جلسه می‌گذارد که در این راستا و چارچوب حرکت کنیم، اما وقتی این اتفاق نمی‌افتد، با پایان رده سنی نوجوانان همه چیز تمام می‌شود. زمانی یک بازیکن استعداد خیلی بالایی دارد و می‌تواند خود را در رده بزرگسالان مطرح کند و یکی نیز به آن حد نمی‌رسد و فراموش می‌شود.
سرمربیان گذشته اعتقاد داشتند اردوی تیم ملی مهد کودک نیست
عسکری با اشاره به نقد منتقدان به عدم انتقال استعدادهای تیم‌های پایه به تیم ملی گفت: عزیزانی به این موضوع نقد دارند که خودشان اصلاً از این عزیزان استفاده نمی‌کردند. کاوه رضایی، محمد سلیمانی و مهدی اسحاقی در دوره‌ای قهرمان المپیک نوجوانان شدند، اما یک روز نیز به اردوی تیم ملی بزرگسالان دعوت نشدند. اعتقاد سرمربیان وقت تیم ملی نیز بر این بود که اردوی بزرگسالان جای معتبری است و مهد کودک نیست و هر کسی نباید به راحتی وارد شد. حداقل کسی بودم که این ذهنیت را شکاندم و بابت آن خیلی تحت فشار قرار گرفتم. انتقاد می‌شد که حرمت تیم ملی را پایین آوردم و هر کسی را به اردو دعوت می‌کنم، اما اعتقاد قلبی داشتم که باید این بچه‌ها حفظ شوند. امیرمهدی بخشی، حسین لطفی، امیرسینا بختیاری، مهدی عمادی، علی نجفی و نیما مهرعلی نفراتی بودند که به صورت مقطعی وارد اردو شدند تا بزرگ‌ترها را ببینند و برای آنها انگیزه شود.
وی خاطر نشان کرد: شنیدم که عنوان شده چرا خسروی را رها کردم. خسروی و اشکوریان در مقاطع گذشته به اردوی تیم ملی دعوت شدند، اما از یک جایی به بعد باید این عزیزان جهشی داشته باشند. این دو بازیکنان از پنج بازی در لیگ چهار مسابقه را واگذار کردند. آیا منتقدان طاقت این را دارند ما این بچه‌ها را بیاوریم و اینها دو سال باخت بدهند تا رشد کنند؟! به خدا اگر کسی طاقت داشته باشد، اما اگر تیم امید باشد، این نفرات باخت هم بدهند به‌عنوان یک پشتوانه برای آینده به آنها نگاه می‌شود.
تشکیل شورای فنی به تیم ملی کمک خواهد کرد
سرمربی تیم ملی در واکنش به انتقاد از عدم تأثیر کمیته فنی عنوان کرد: کمیته فنی فقط در مورد تیم ملی نظر نمی‌دهد و آنجا افراد باسابقه‌ای حضور دارند که می‌توانند در مورد مسائل کلان نظر بدهند. شاید اگر فریبرز عسکری در آن کمیته باشد، حضورش مفید نباشد و نظری در مورد پومسه و هانمادانگ نداشته باشد. در برنامه من این بود که به رئیس فدراسیون پیشنهاد بدهم علاوه بر کمیته فنی، ما یک شورای فنی راهبردی با حضور قهرمانان گذشته داشته باشیم و در تصمیم‌گیری آنها را دخالت بدهیم. وقتی آن گروه نظر بدهد پای تصمیم خود می‌ایستد و با هر نتیجه‌ای حمایت می‌کند. فکر می‌کنم این شورای فنی خیلی می‌تواند کمک کند.
بسحاق به خودش توهین کرد، نه من
عسکری راجع به انتقادات بسحاق هم به تسنیم گفت: اینکه آدمی پنج سال کنار من کار کند و بعد از جدایی مسائلی را مطرح می‌کند که به خاطر نبودش در تیم ملی است، بیشتر توهین به جایگاه تکواندوی خودش است. اگر کسی با دلیل نقدی داشته باشد، هم من می‌پذیرم و هم جامعه، اما حتی کسانی که تکواندوکار نیستند، اگر بشنوند یک پیشکسوت تکواندو بگوید عسکری تکواندو بلد نیست و چیزی نمی‌داند، بیشتر به خودش توهین کرده است تا فریبرز عسکری. این به معرفت آدم بر می‌گردد که بعد از 10 سال همکاری چگونه صحبت کند. من همین الان میگویم بسحاق آدم توانمندی و متعهدی در کارش بود، اما قطع همکاری به خاطر دلایل فنی نبود و یکسری مسائل حاشیه‌ای رقم خورد که واقعاً دیگر ادامه همکاری وجود نداشت. در همکاری اولین نکته ایجاد حس اعتماد و همدل و همسو بودن است. از یک جایی به بعد دیدم این همدلی اتفاق نمی‌افتد.
از حضور همکاران قوی در تیم ملی ترسی ندارم
سرمربی تیم ملی درباره عدم حضور همکارانی قوی‌تر در کنارش گفت: اگر در تیم ملی ماندنی باشیم، بحث شورای فنی را مطرح خواهم کرد و انتخاب دستیاران را نیز به شورای فنی خواهم برد. اصلاً خودشان معرفی و دفاع کنند. از حضور افراد بزرگ کنارم ترس ندارم و از این موضوع استقبال می‌کنم.
خودشان در مورد همه صحبت می‌کنند، اما با اولین واکنش به آنها بر می‌خورد
عسکری در مورد انتقادات به حضورش در فضای مجازی گفت: این را قبول ندارم و منطقی نیست. بسیاری از مطالب روز دنیا را از فضای مجازی تحقیق می‌کنم. چرا در زمانی که نتیجه بود این حرف‌ها نبود؟ در حال حاضر چون نتیجه حاصل نشده است به دکمه پیراهن ما نیز گیر می‌دهند! آنقدر شهامت که اگر بدانم این موضوع به من لطمه می‌زند، آن را کنار بگذارم.
وی درباره واکنش فرزندش به برخی منتقدان گفت: اگر بپذیریم هر کسی در جامعه مسئولیت شخصی خود را دارد، دیگر این حرف را نمی‌زنیم. دیگران به خود اجازه می‌دهند بدون اینکه اطلاع از روند کار در مورد مربی تیم ملی که از زندگی و خانواده گذشته نظر بدهند، اما وقتی یک نفر در موردشان نظر می‌دهد به آنها بر می‌خورد. اگر این حق را برای خود قائلیم باید برای دیگران نیز این حق را قائل باشیم در موردمان نظر بدهند.
می‌دانم قلب برخی منتقدان برای تکواندو می‌تپد
سرمربی تیم ملی تکواندو خاطر نشان کرد: در میان انتقادات، خیلی نقدها سازنده بود. شاید برخی نقدها از روی عدم شناخت باشد، اما ته آن دلسوزی است و این را متوجه می‌شوم. تمام لایوهای خبرگزاری تسنیم را دیدم، شاید برخی ندانند چه اتفاقی افتاده است، اما قلب‌شان برای تکواندو می‌تپد و دلسوزانه حرف می‌زنند، اما برخی توهین و بی‌ادبی می‌کنند و برای آنها نیز آرزوی وسعت قلب کردم. برخی از این رفتارها به خاطر شرایط جامعه، مشکلات اقتصادی و بیکاری است و یک جایی می‌خواهند خود را خالی کنند و بازخواست نشوند و فضای مجازی این محل است و راحت می‌توانند حرف بزنند. این را عسکری 49 ساله درک می‌کند. شاید در 20 سالگی رفتار عجیب و غریبی می‌کردم، اما الان دیگر اینطور نیست.
حضور در گرندپری یعنی حفظ سیستم گلخانه‌ای
عسکری در واکنش به اختلاف بین منتقدان درباره مسیر کسب سهمیه از گرندپری و مسابقات قاره‌ای گفت: الان که مسابقات تمام شده بین دوستان اختلاف سلیقه است. دوستان در آن شورای فنی می‌توانند جمع شوند و در مورد المپیک 2024 صحبت کنند. روزی که سرمربی شدم، عاشورزاده، خدابخشی، مردانی، یعقوبی، هادی‌پور و حسینی را در بین 32 نفر داشتیم و آنها می‌توانستند تلاش کنند به جمع پنج نفر برتر برسند. در آن مقطع عقل سلیم نمی‌گفت این نفرات را تعطیل کنید و بروید از مسابقات قاره‌ای سهمیه بگیرید. البته این موضوع یکسری مضرات دارد که مجبور هستید این گلخانه را حفظ کنید.
وی افزود: برای قهرمانی آسیا انتخابی گذاشتیم و امیرمحمد بخشی موفق به شکست ابوالفضل یعقوبی حریف مستقیم خود شد. براساس شایسته‌سالاری او را انتخاب کردم و بخشی در قهرمانی آسیا مدال طلا گرفت و باعث شد یعقوبی 40 امتیاز عقب بیفتد. بعد از بازگشت، دوباره مسابقات گرندپری بود و بخشی به 32 نفر نرسیده بود و یعقوبی با وجودی که رنکینگش اُفت کرده بود، اما هنوز در رنکینگ گلخانه‌ای حضور داشت و مجبور بودیم همین گلخانه را اعزام کنیم. اگر می‌خواهیم در مسیر گرندپری برای کسب چهار سهمیه بجنگیم که هیچ وقت ایران چهار سهمیه نداشته و در بهترین حالت سه سهمیه کسب کرده است، باید این گلخانه را بپذیریم. این موضوع باعث می‌شود با توجه به منابع و بودجه خیلی از جوانان از دور بیفتند.
سرمربی تیم ملی تکواندو تصریح کرد: اگر بودجه و منابع را داشتیم که در کنار نفرات گرندپری، جوانان را به تورنمنت‌های دیگر اعزام کنیم این اتفاق نمی‌افتاد و آنها با کسب 60 امتیاز در سال آرام آرام به رنکینگ اضافه می‌شدند. در تورنمنت یونان، تیم روسیه در تمامی رده‌های سنی نونهالان تا بزرگسالان در بخش‌های بانوان و آقایان با 500 نفر شرکت کرده بود. در بهترین حالت در زمان استاد مقانلو یا استاد بی‌باک توانستیم 24 نفر را ببریم، اما دیگر الان این شرایط را نداریم و نهایتاً باید سه چهار نفر را اعزام کنیم. از طرف دیگر مسابقات قاره‌ای است که می‌توانیم بگوییم دیگر مسابقات گرندپری و گلخانه‌ای را نمی‌رویم و در مسابقات قاره‌ای برای دو سهمیه تلاش می‌کنیم.
وی افزود: سهمیه کمتر می‌شود و یک شانس نیز بیشتر نداریم. مانند شرایطی که برای دختران بود و کیانی سهمیه گرفت و مومن‌زاده متأسفانه نتوانست. امروز در مورد محصول صحبت می‌کنیم، اما کارشناسان می‌توانند تضمین بدهند سه سال دیگر می‌توانیم دو سهمیه را بگیریم. دوستان می‌گویند در مسابقات قاره‌ای کره‌جنوبی، چین و بسیاری کشورها نبودند، اما این با اتمام مسابقات است و مشخص نیست در دوره بعد اگر این کشورها سهمیه نگیرند شرایط چگونه است.
عسگری در ادامه بیان کرد: نقطه مثبت حضور در مسابقات قاره‌ای این است که یکسری جوان 18 تا 21 سال را تحت پوشش قرار می‌دهیم و آنها در طی سه سال به پختگی کامل می‌رسند. سهمیه نیز به نام کشور است، نه فرد. در این خصوص باید گروه فنی نظر بدهند و تصمیم بگیرد و در نهایت با هر تصمیمی پشت سرمربی آینده بمانند.
بعد از المپیک ریو نتایج مثبت نبود
وی افزود: بعد از المپیک ریو تکواندو ما به سمتی رفت که بچه‌ها از لحاظ فکری، روحی و روانی به هم ریخته بودند و نتایج مثبت نبود. بعد از حضور در تیم ملی به فاصله یک ماه و نیم به قهرمانی آسیا رفتیم و نایب قهرمان شدیم، در بازی‌های آسیایی قهرمان شدیم و به مدال طلای گرندپری رسیدیم و در گرندپری چیبا، رم و منچستر موفق به کسب یک طلا، یک نقره و یک برنز شدیم و شرایط تغییر کرد. نتایجی که نشان می‌دهد روند منفی نبوده است، اما هر دوره اتفاقات تلخی رقم می‌خورد. در مسابقات جهانی منچستر آن شرایط عجیب و غریب رقم خورد. در سال آخر گرندپری از 4 طلا در وزن میرهاشم حسینی به 2 طلا رسیدیم.
سرمربی تیم ملی اظهار داشت: در آن مسیر حسینی چیزی حدود شش هفت کیلو وزن کم می‌کرد و خیلی به او سخت می‌گذشت و تصمیم گرفت بعد از المپیک تغییر وزن بدهد و یک وزن بالاتر برود. این اتفاق قرار بود برای ما نیز بیفتد که بحث کرونا پیش آمد و تمام باشگاه‌ها تعطیل شد. ورزش ما در کرونا حدود شش هفت ماه تعطیل شد و هادی‌پور در حیاط خانه تمرین می‌کرد و در نهایت برای یک تمرین در کنار ساحل دچار پیچ‌خوردگی و آن اتفاق تلخ شد. در اردو زندگی مشخص شده دارید و خواب، خوراک، تمرینات و کالری دریافتی مشخص است، اما زندگی شخصی هیچ وقت نمی‌تواند مانند زندگی اردویی باشد.
حسینی در سن رشد بود و اضافه وزنش به 11 کیلو رسید
عسگری بیان کرد: حسینی با توجه به اینکه در سن رشد است وقتی به اردو بازگشت از لحاظ شرایط وزنی به جایی رسیده بود که باید 10، 11 کیلو کم می‌کرد و این خیلی لطمه زد. قرار بود قهرمانی آسیا در ابتدا در فروردین ماه برگزار شود و المپین‌ها به جای حضور در این مسابقات در خردادماه به تورنمنت اتریش بروند. کشورهای اروپایی در حال پیشرفت، در برنامه‌ریزی راحت هستند و امروز تصمیم می‌گیرند در تورنمنت‌های اسپانیا یا کرواسی شرکت کنند و با یک قطار به راحتی این کار را انجام می‌دهند. آنها لیگ ندارند، اما به راحتی آب خوردن در تورنمنت‌ها شرکت می‌کنند.
وی تصریح کرد: در ادامه، مسابقات قهرمانی آسیا ابتدا از فروردین به اردیبهشت ماه و در ادامه به خرداد ماه افتاد و تورنمنت اتریش نیز لغو شد. اینکه بسحاق به عنوان کارشناس می‌گوید ما نباید در قهرمانی آسیا شرکت می‌کردیم، قشنگ نیست. مگر می‌شود بازیکن را بعد از 15 ماه دوری از مسابقات و بدون هیچ آزمون و خطایی به المپیک اعزام کرد؟ ما که نمی‌دانستیم قرار است ناک دان شود و اگر زمان به عقب باز می‌گشت باز هم باید در یک تورنمنت شرکت می‌کردیم. ما زمانی با برنامه‌ریزی روی تورنمنت اتریش انتخاب کرده بودیم، اما لغو شدنش دست ما نبود.
فدراسیون به قطع همکاری برسد، بدون هیچ مشکلی می‌روم
عسکری در پاسخ به این سؤال که با توجه به ناکامی در المپیک و قهرمانی جهان قصد استعفا ندارد، اظهار داشت: یک بخش، بحث بیرونی است و برخی اعتقاد دارند باید بروم و بخشی نیز اعتقاد به ماندنم دارند. این نظر بیرونی و بر اساس ندانستن برخی موضوعات است که محترم است، اما فدراسیون تکواندو به‌عنوان متولی این ورزش که همه مسائل را می‌داند باید نظر قطعی را بدهد. اگر به این نتیجه برسند که باید قطع همکاری کنیم با دیده منت می‌پذیرم و هیچ مشکلی نیست و برای نفر بعدی آرزوی توفیق و موفقیت می‌کنم و هر کمک فکری که از دستم بربیاد را دریغ نخواهم کرد.
سرمربی تیم ملی خاطر نشان کرد: تجربه خیلی بزرگی را به دست آوردم و یک انگیزه بالا برای قرار دادن آن در خدمت تکواندو دارم. شاید خانواده‌ام به خاطر بحث دوری و فشارها از همه بیشتر با ماندنم اذیت شوند، اما خود را سرباز و خادم تکواندو می‌دانم که از کنار آن به این جایگاه رسیده‌ام. احساس می‌کنم تجربیات بالایی دارم و اگر کسی بخواهد بیاید، باید آنها را از سر بگذراند تا المپیک تمام شود و به تجربه من برسد.
تمام سختی‌ها را به عشق تکواندو به جان می‌خرم
وی افزود: در سختی کار شکی نیست و با وجود این سختی‌ها این تصمیم را گرفتم. دوستانی که بیرون هستند فکر نکنند اینجا اتفاقات عجیب و امکانات ایده‌آلی دارم. اگر یک باشگاه را اداره کنم، شک نکنید درآمد ماهانه بیشتری از تیم ملی خواهم داشت. می‌خواهم تمام این سختی‌ها را به عشق تکواندو به جان بخرم و دلم نمی‌خواهد تلخی تکواندو را ببینم و دوست دارم به آن خدمت کنم. مجموعه فدراسیون به این نتیجه رسید که می‌توانم کمک کنم، با تمام وجود سختی‌ها تلاش خواهم کرد.
عسکری درباره تضمین خود برای موفقیت گفت: هیچ کسی نمی‌تواند تضمین بدهد، اما تضمین می‌دهم که با همین شرایط از نفراتی که بدون شناخت پا به این میدان سخت بگذارند، نتایج بهتری را کسب خواهم کرد، چون آنها باید اول تجربه کند تا به اینجا برسند، مگر مربیان گذشته ورود کنند که می‌دانند چه سختی‌هایی وجود دارد.
هیچ وقت باج نمی‌دهم
وی در واکنش به اینکه گفته می‌شود او نتوانسته بازیکنانی مانند سعید رجبی و ابوالفضل یعقوبی را جذب کند، گفت: با این موضوع مخالف هستم. اگر منظور از جذب، باج دادن است هیچ وقت این کار را نمی‌کنم و در آینده نیز نخواهم کرد. وقتی می‌بینم بازیکن در حال اشتباه است و به خود و تیم ملی لطمه وارد می‌کند، نمی‌توانم سکوت کنم.
در مقابل بازیکن سالاری کوتاه نمی‌آیم
سرمربی تیم ملی تکواندو درباره بازیکن سالاری ملی‌پوشان المپیکی گفت: به والله اینگونه نیست و هر کسی این حرف را زده مدیون است. شما می‌توانید بپرسید چه برخوردهای قهری در خلوت داشتم، اما در جمع به خاطر المپیکی بودن حرمت بچه‌ها را نگه داشتم. اینکه بخواهم چشمم را ببندم و اجازه یاغی‌گری بدهم در ذات من نیست. اگر اتفاقی دور از چشم من افتاده باشد را نمی‌دانم، اما امکان ندارد اتفاقی جلوی چشم من افتاده باشد و از آن گذشت کنم. حتی اجازه نمی‌دهم در مورد مربیان دیگر صحبت کنند، چون می‌دانم اگر کسی در مورد مربیان گذشته پیش من صحبت کند، در مورد من نیز نزد کسانی دیگر صحبت خواهم کرد. اینکه فکر کنند که در مورد بازیکن‌سالاری کوتاه بیایم را هیچ وقت نخواهید دید.
انتهای پیام/