رویداد کربلا در ید قدرت ولیّ خدا به سرانجام مطلوب رسید / پیاده‌روی اربعین در امتداد برنامه‌های حسینی است
کارشناس مذهبی می‌گوید دینی که حیات‌گر بود، دینی که از عرب جاهلیت در طول عمر شریف پیامبر و بعد از آن، فرهنگ بسیار زیبایی ساخته بود، در زمان اباعبدالله به همان دوران جاهلیت بازگشت.
به گزارش خبرنگار فرهنگی تسنیم، امام، خلیفه و مجرای خداییِ خداوند و برنامه‌های الهی در بستر کل عالم و آدم است. او از جانب خداوند مدیریت تمام صحنه‌های هستی را بر عهده دارد و هیچ چیز از دایرۀ علم او خارج نیست و همچنان که خداوند در آیۀ 12 سورۀ یاسین فرمود «کُلَّ شَیْءٍ أَحْصَیْناهُ فی إِمامٍ مُبین »، تمام علوم لدنی در ظرف وجود امام جمع شده است. این مسئله حقیقتی است که رسول خدا صلی الله علیه و آله در ماجرای غدیر خم بر آن اشاره و این آیه را بر امیر مؤمنان و خاندان عترت تأویل کردند.
با این مقدمه درمی‌یابیم کل ماجرای کربلا و عاشورا توسط امام حسین علیه‌السلام مدیریت شد و از این منظر قیام حسینی نه یک رویداد صرفاً تاریخی بلکه رویدادی فراتر از تاریخ و برنامه‌ای هدفمند برای پیشبرد اهداف الهی است؛ ماجرای تلخی که به دنبال سدّ سقیفه رقم خورد و بنا شد با ریخته شدن خون امام حسین یا «ثار الله»، نَقب و شکافی در دیوارۀ این سد ایجاد شود تا نور ولایت مجدداً بر قلوب پاک‌طینتان و محبان عترت بتابد. پس از ماجرای سقیفه بود که امت اسلام به دنبال سیاست‌های حاکمان دست‌نشانده، از سنت‌های نبوی بازگشتند و امت را به‌سوی انحطاط سوق دادند. این انحطاط تا جایی پیش رفت که از همان آغازین لحظات رحلت رسول خدا، اهانت بر خلیفۀ بر حق پیامبر را بر خود روا دانستند و با سناریوهایی مثل منع کتابت و نقل حدیث، فضائل عترت را پوشاندند تا حدی که تا زمان امام حسین علیه‌السلام عمدۀ امت اسلام با خاندان پیامبر و امامان بر حق، آشنایی نداشتند. معاویه در رأس افراد خبیثی بود که با تبلیغات رسانه‌ای خود و جعل حدیث علیه امیرالمؤمنین و خاندان عترت، بر آتش این فتنه می‌دمید تا اینکه مقدمات واقعۀ عاشورا فراهم شد.
حال، امتی که به واسطۀ مکر برخی زمامداران، از ارزش‌های دینی و عترت پیامبر و ائمۀ خویش فاصله گرفتند، نیاز به تلنگر دارد تا بار دیگر در مسیر برنامه‌های الهی قرار گیرد. این برنامه جز با مدیریت امام منسوب از جانب خدا که واجد علم لدنّی است، امکان‌پذیر نیست.
حجت‌الاسلام سعیدی‌آریا، کارشناس مذهبی در گفت‌وگو با تسنیم دربارۀ عملکرد امام حسین در احیای دین می‌گوید: اینکه امام حسین درصدد احیای دین پیامبر برآمد، یعنی قصد داشت بار دیگر اثرگذاری آن را احیا کند. زمامداران، به واسطۀ تغییر دادن ارزش‌های دینی، چیزی از آن باقی نگذاشتند؛ دینی که حیات‌گر بود؛ دینی که از عرب جاهلیت در طول عمر شریف پیامبر و بعد از آن، فرهنگ بسیار زیبایی ساخته بود، در زمان اباعبدالله به همان دوران جاهلیت بازگشت و کار را به جایی رساندند که دین نبوی دستخوش تغییر و تحریف قرار گرفت. امام حسین علیه‌السلام قیام کرد تا به این دین دوباره حیات ببخشد و آن را احیاء کند.
وی افزود: احیاء جایی معنا می‌دهد که اِماته وجود داشته باشد، حیات و موت در مقابل هم هستند؛ یعنی اماته‌ای در دین رسول‌الله ایجاد شده بود؛ لذا امام حسین علیه‌السلام هیچ‌گاه نفرمود دین جدیدی می‌خواهم ارائه دهم بلکه قصد احیای دوبارۀ آن را دارم. از این منظر کل ماجرای قیام و رویداد کربلا تحت اشراف و مدیریت ولیّ خدا بود. این اتفاق، عملاً در طول تاریخ پس از کربلا رخ داد و تا اکنون ادامه دارد و اربعین حسینی بزرگ‌ترین دلیل پیروزی این قیام و در امتداد کاروان حسینی است.