مانور آمریکایی‌ها روی نقش عربستان در حوادث ۱۱ سپتامبر؛ انگیزه‌های احتمالی واشنگتن
با آنکه شواهد زیادی از نقش عربستان سعودی در حوادث ۱۱ سپتامبر وجود دارند مانور آمریکایی‌ها روی این موضوع در شرایط حاضر ممکن است انگیزه‌های دیگری را دنبال کند.
گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم- دولت «جو بایدن»، اخیراً تحت فشارهای خانواده‌های قربانیان حوادث 11 سپتامبر 2001 وعده داده قصد دارد بعضی از اسناد محرمانه مربوط به نقش ادعایی حکومت عربستان سعودی با این حوادث را از رده محرمانه خارج کند.
خانواده‌های قربانیان این حوادث چند روز پیش به بایدن هشدار داده بودند که که در صورت عدم اجازه انتشار گزارش‌های محرمانه پیرامون نقش عربستان سعودی در این حملات، بهتر است در مراسم یادبود قربانیان حضور نیابد.
در 11 سپتامبر چه اتفاقاتی رخ داد؟
ساعت 8:46 دقیقه صبح 11 سپتامبر سال 2001، ساختمان‌های تجارت جهانی در منطقه «منهتن» جنوبی شهر نیویورک شاهد اتفاقاتی بود که معادلات روابط بین‌المللی را دچار تحولاتی شگرف کرد. برخورد پرواز شماره 11 خطوط هوایی آمریکا به ضلع شمالی برج‌های دوقلوی تجارت جهانی تنها یکی از 4 اتفاق حیرت‌آوری بود که فصل جدیدی در نظامی‌گری‌های آمریکا در فراسوی مرزهایش گشود.
برخورد پرواز شماره 175 شرکت «یونایتد ایرلاینز» به برج شمالی ساختمان‌های تجارت جهانی در ساعت 9:03 دقیقه، اصابت یک شیء پرنده (که دولت آمریکا می‌گفت هواپیمای مسافربری بوده است) در ساعت 9:37 دقیقه به ساختمان پنتاگون و سقوط پرواز شماره 93 شرکت «یونایتد ایرلاینز» در ساعت 10:03 دقیقه در منطقه «شانکسویل» در ایالت «پنسیلوانیا» حوادث دیگری بودند که پس از حادثه اول رخ دادند.
دولت آمریکا به‌فاصله کوتاهی اعلام کرد هواپیماهای آمریکایی را 19 هواپیماربا از گروه القاعده ربوده‌اند. 15 نفر از این هواپیمارباها تبعه عربستان سعودی، 2 نفر تبعه امارات، یک نفر تبعه مصر و یک نفر دیگر تبعه لبنان بودند.
مستندات ادعایی از نقش عربستان سعودی
با آنکه شمار زیادی از هواپیماربایان در این حادثه اتباع عربستان سعودی بودند حکومت این کشور تا مدت‌های زیادی از پیگرد قضایی در آمریکا به دلیل نقش‌آفرینی احتمالی در حملات مصونیت داشت تا آنکه مارس 2018 یک قاضی در نیویورک این مصونیت را برداشت.
دولت آمریکا تا سال‌ها ترجیح می‌داد اظهارنظری درباره نقش احتمالی عربستان در حوادث 11 سپتامبر نکند اما سرانجام سال 2016 مجلس سنای آمریکا گزارشی که به «گزارش 28 صفحه» معروف شد را در این باره از رده محرمانه خارج کرد.
با آنکه بخش‌های زیادی از این گزارش لاک گرفته شده‌اند، این گزارش در حال حاضر تنها سندی است که ادعا می‌کند از برخی جوانب مربوط به نقش‌آفرینی احتمالی سعودی‌ها در حوادث 11 سپتامبر پرده‌برداری می‌کند. با این حال، این گزارش هم تا متهم کردن مستقیم سعودی‌ها به نقش‌آفرینی در این حادثه پیش نمی‌رود.
آنچه گزارش 28 صفحه‌ای مشخص ساخته این است که بعضی از هواپیماربایان 11 سپتامبر از افراد مرتبط با حکومت سعودی کمک‌های مالی دریافت کرده‌اند. منابعی در افبیآی معتقد بوده‌اند که حداقل دو نفر از حامیان هواپیماربایان، مأموران سرویس امنیت و اطلاعات خارجی عربستان سعودی بوده‌اند.
برخی از شاکیان حوادث 11 سپتامبر طی شکایت‌نامه‌هایی ادعا کرده‌اند تلاشی که در نوامبر 1999 دو فرد مرتبط با حکومت عربستان سعودی به نام‌های «محمد القزائین» و «حمدان الشلوی» برای ورود به کابین خلبان یک هواپیمای شرکت «وست‌ایرلاینز» انجام داده بودند، نوعی آزمایش و پیش‌آمادگی برای انجام حملات 11 سپتامبر در 2 سال بعدتر بوده است.
افبیآی قبلاً تأیید کرده بود که سفارت عربستان سعودی در واشنگتن بهای بلیط القزائین و الشلوی را برای سوار شدن به هواپیمای وست‌ایرلاینز پرداخت کرده بود. در گزارش 28 صفحه‌ای، از یک مأمور افبیآی نقل شده است: «افبیآی اکنون معتقد است هر دوی این افراد در راستای آمادگی برای پیشبرد عملیات‌های اسامه بن‌لادن و القاعده در تلاش بوده‌اند رویه‌های امنیتی وست‌ایرلاینز را محک بزنند.»
در بخش دیگری از این سند آمده است: «بعضی از هواپیماربایان 11 سپتامبر هنگام حضور در آمریکا با افرادی که ممکن است با حکومت عربستان سعودی در ارتباط باشند در تماس بوده و از آنها پشتیبانی یا حمایت دریافت کرده‌اند.»
در بخش دیگری از سند آمده که مقام‌های عربستان سعودی در ایالات متحده ممکن است پیوندهای دیگری با القاعده و سایر گروه‌های تروریستی داشته باشند اما کمیسیونی که این سند را تدوین کرده اذعان کرده که بخش زیادی از این اطلاعات، مبتنی بر گمانه‌زنی است و نیاز به راستی‌آزمایی دارند.
بخش‌هایی از سند 28 صفحه هم به عدم همکاری حکومت عربستان سعودی در تحقیقات مربوط به تروریسم قبل و بعد از حملات 11 سپتامبر اختصاص دارد. در بخشی از این گزارش آمده که علی‌رغم ارائه رونوشت‌هایی از گذرنامه‌های چند تبعه عربستان سعودی از سوی یک مأمور «افبیآی» ، حکومت سعودی از ارائه اطلاعات درباره اتباعش خودداری کرده است.
این گزارش نواقضی هم داشت مثلاً در گزارش ” 28 صفحه‌ای» به موارد مهمی مثل ارتباط سفیر سابق عربستان سعودی با یک تبعه عربستانی به نام «اسامه بسنان» که طی حوادث 11 سپتامبر در امریکا زندگی می‌کرد اشاره نشده است.
«بسنان» قبلاً مورد بازجویی دستگاه امنیتی آمریکا قرار گرفته بود و از او درباره اینکه آیا به دو نفر از هواپیماربایان 11 سپتامبر یاری رسانده یا خیر سئوال شده بود. اسناد محرمانه نشان می‌دهد که «بندر بن سلطان» و همسرش مقادیر نامشخصی پول را به خانواده اسامه بسنان ارسال کرده‌اند.
«اسامه بسنان»، یک کارمند سابق در هیات آموزشی عربستان در واشنگتن دی سی ، طبق اسناد کمیسیون 11 سپتامبر که معلومات اطلاعاتی آن توسط اداره تحقیقات فدرال آمریکا جمع آوری گشته بود در شهر سن دیگو ایالت کالیفرنیا و دقیقاً در آن سوی خیابانی که دو نفر از هواپیماربایان 11 سپتامبر یعنی «خالد المحضار» و «نواف الحازمی» ساکن بودند ، زندگی می‌کرد.
المحضار و الحازمی دو تبعه سعودی بودند که توانستند ظاهراً هواپیمای پرواز 77 شرکت امریکن ایرلاینز را به وزارت دفاع آمریکا (پنتاگون) بکوبند.
با توجه به اسناد «کمیسیون 11 سپتامبر» ، اسامه بسنان به بازجوی FBI خویش اعتراف کرده بود که وی المحضار و الحازمی را وقتی آن دو در شهر سن دیگو ساکن بودند دیدار کرده اما این اعترافات را در جلسات استنطاق بعدی به کلی تکذیب کرده است. به نظر می رسد که اسامه بسنان روابط نزدیک تری با المحضار و الحازمی داشته اما FBI نتوانست این ادعا را اثبات نماید.
سعودی‌ها نقش داشتند اما...
بدیهی است که اتباع سعودی زیر نظر سازمان های امنیتی عربستان نقش مهمی در اجرای سناریوی 11 سپتامبر داشته‌اند اما شواهد و اسناد بسیار مهم دیگری درباره این حادثه وجود دارد که نشان می‌دهند اتباع سعودی و یا حکومت سعودی تنها مجریان این سناریو بوده‌اند. اینکه سعودی‌ها به سفارش چه نهادهایی و با چشم بستن‌های چه نهادهایی حملات را اجرا کرده‌اند و چه انگیزه‌های پشت‌پرده‌ای از حوادث 11 سپتامبر وجود داشته سئوالاتی بسیار جدی است.
«لیندسی گراهام»، نماینده مجلس سنای آمریکا هم تأیید کرده حملاتی با این پیچیدگی نمی‌تواند به تنهایی توسط این شبکه انجام شده باشد. او گفت: «به نظرم اینکه 9 نفر که اکثر آنها حتی انگلیسی نمی‌دانستند، پیش از آن هرگز در آمریکا نبوده‌اند و حتی بسیاری از آنها مدرک دیپلم هم نداشتند بتوانند چنین حمله پیچیده‌ای را بدون حمایت برخی در داخل آمریکا انجام دهند، غیرقابل باور است.»
امروز ابهامات موجود درباره حوادث 11 سپتامبر آن‌قدر مهم‌تر و جدی هستند که هر گونه متمرکز شدن روی پاسخگویی درباره مسائلی غیر از آنها به نوعی تلاش برای حواس‌پرت‌کنی از مسائل اصلی به شمار می‌رود.
مهمترین مسائل و سوال‌ها پاسخ‌داده‌نشده درباره 11 سپتامبر این است که آنچه دولت آمریکا در قالب کمسیون بررسی وقایع 11 سپتامبر و گزارش‌های سایر نهادهای رسمی آمریکا درباره علل وقوع این حادثه و ابعاد مختلف آن ارائه کرد، تفاوتهای آشکاری با مستنداتی داشت که محققان با روشهایی کاملاً علمی و به دور از جانبداری‌های سیاسی به دست آوردند.
مهندسان و معماران، کارشناسان تخریب، فیزیکدانان و خلبانان بخشی از مهمترین گروه‌هایی هستند که با ارائه مدارک و شواهد علمی گزارش رسمی آمریکا درباره 11 سپتامبر را زیر سوال برده‌اند. به عنوان مثال، پرفسور استیون جونز، استاد فیزیک هسته‌ای دانشگاه بیرمنگام بر اساس آزمایش‌هایی بر روی چهار نمونه متفاوت خاکروبه از خرابه‌های برج‌های دوقلو و ساختمان 7 تجارت جهانی انجام داد به این نتیجه رسید که از نوعی ماده منفجره «نانو ترمیت» برای تخریب برج‌های دو قلو استفاده شده بود.
او و عده دیگری از محققان 11 سپتامبر معتقدند که ریزش برج‌های دو قلو هرگز بر اثر آتشسوزی ناشی از اصابت هواپیما اتفاق نیفتاده بلکه، از مواد منفجره برای تخریب این برج‌ها استفاده کرده است.
«استیون جونز» در مقاله‌ای علمی در همین‌باره، نتیجه‌گیری کرده است که لایه قرمز رنگ موجود در تراشه‌های قرمز و خاکستری رنگ کشف شده در خرابه‌های برج‌های تجارت جهانی، ماده ترمیت فعال و عمل‌نکرده است.
استیون جونز در هر کدام 4 نمونه متفاوت مخروبه‌های برج‌های دوقلو، تکه‌های ریز یا تراشه‌هایی متشکل از دو لایه، یکی به رنگ قرمز و دیگری به رنگ خاکستری یافت.
در آزمایش‌های پرفسور جونز مشخص شد لایه خاکستری شامل اکسید آهن بود، درحالی که لایه قرمز حاوی آهن، اکسیژن، آلمونیوم، سیلیسیوم و کربن بود ـ یعنی همه عناصری که نانوترمیت را تشکیل می‌دهند.
آزمایش‌های بیشتر بر روی این تراشه‌های قرمز و خاکستری نشان داد که این تراشه‌ها، به طرز عجیبی در دمای 430 درجه سلسیوس آتش می‌گرفتند و با راه‌اندازی یک واکنش انفجاری باعث ایجاد حلقه‌های آهن می‌شدند ـ یعنی دقیقاً همان اتفاقی که در ترمیت می‌افتد.
دکتر جونز توضیح می‌دهد این سوپرترمیت که محققان «آزمایشگاه ملی لاورنس لیومور» و سایر آزمایشگاه‌ها آن را شبیه‌سازی کرده‌اند دارای خصوصیاتی است که می‌توان آنها را به لایه سطحی یک مکان یا ساختمان اسپری کرد و یا حتی آن را مانند رنگ چسباند تا بدین ترتیب لایه‌ای به شدت انرژی‌زا و قابل انفجار روی سطح ساختمان ایجاد شود.
از جمله شواهد عینی دیگری که کارشناسان علم تخریب برای اثبات تخریب انفجار این ساختمان‌ها به آن استناد می‌کنند، نحوه سقوط برج‌های دوقلو است.
به گفته کارشناسان، سقوط بخش‌های بالایی محل اصابت هواپیما در برج‌های دوقلو، قبل از فروپاشی بخش‌های دیگر ساختمان، شاهد دیگری از استفاده از مواد منفجره برای تخریب برج‌هاست.
گزارش‌های رسمی دولت آمریکا برای سقوط برج‌های دوقلو، مدل «سقوط هدایت‌شده به وسیله جاذبه» برای برج‌های دوقلو را پیشنهاد می‌کند. در این مدل تأکید می‌شود که بخش بالایی ساختمان حکم پیستونی را دارد که طبقه‌های زیرین را پودر می‌کند، حال آنکه آنچه فیلم‌ها و تصاویر فرود برج‌ها نشان می‌دهند با این تبیین سازگار نیست.
برای اینکه در تخریب و سقوط هر ساختمانی مدل سقوط هدایت‌شده به وسیله جاذبه صدق کند، بخش بالایی ساختمان باید قابلیت ویژه‌ای داشته باشد، به این معنی که این بخش قبل از اینکه خودش بر اثر برخورد به زمین تخریب شود باید سالم بماند تا بتواند فشار لازم را بر بخش‌های زیرین و تخریب آنها وارد کند.
علی‌رغم این، چنانکه در فیلم‌ها و تصاویر برج‌ها به خصوص برج جنوبی دیده می‌شود، بخش بالایی زودتر از بخش‌های دیگر به عنوان یک واحد یکپارچه به یک سمت خم شده و می‌افتد و این یعنی اینکه نیرویی وجود ندارد که مانند پیستون بر بخش‌های زیرین ساختمان اعمال فشار کند و تخریب آنها را موجب شود؛ بر این اساس، تنها در صورت وجود عاملی مضاف می‌توان حرکت تخریبی ساختمان را توجیه کرد.
یافته‌های علمی دیگری هم سقوط ساختمان‌های تجارت جهانی را به چالش می‌کشند. تحلیل‌های علمی دانشمندان علم فیزیک نشان می‌دهد برج‌های تجارت جهانی و ساختمان شماره 7 با سرعت سقوط آزاد فرو ریختند که این بر تمامی تحلیل‌های روایت رسمی آمریکا در این باره که ریزش ساختمان‌ها بر اثر آتشسوزی ناشی از سوختن بنزین هواپیما بوده، خط بطلان کشید.
اصل سوم قانون نیوتن تصریح می‌کند وقتی جسمی سنگین روی اجسام دیگر می‌افتد، یعنی وقتی دو جسم به هم برمی‌خورند، آنها به هم نیرویی در جهت عکس وارد می‌کنند. بنابراین وقتی یک شی سقوط می‌کند، اگر در مسیرش بر اجسام دیگری نیرو وارد کند، اجسام مورد نظر به خاطر نیروی متقابلی که بر جسم در حال سقوط وارد می‌کنند، آن را به عقب می‌رانند و از سرعت سقوط آن می‌کاهند.
بر این اساس، وقتی جسمی با سرعت سقوط آزاد فرود می‌آید ما نتیجه می‌گیریم که هیچ چیزی در مسیرش نیرویی بر آن وارد نمی‌کند تا از سرعتش بکاهد؛ ضمن اینکه بر اساس قانون سوم نیوتن، وقتی جسمی با سرعت سقوط آزاد سقوط می‌کند، می‌توان گفت جسم در حال سقوط بر چیزی در مسیرش هم نیرو وارد نمی‌کند.
اینکه ساختمان‌های تجارت جهانی با سرعت سقوط آزاد فرود آمدند به این معنی بود که هیچ عاملی برای مقاومت در مسیر آنها وجود نداشت زیرا بمب‌های جاسازی شده در ساختمان‌ها با انفجار راه را برای سقوط متوالی آنها فراهم می‌کرد.
بنابراین با توجه به این مستندات درباره مرموز بودن حوادث 11 سپتامبر متمرکز شدن آمریکا در حال حاضر روی نقش عربستان سعودی تلاش برای گریز از پاسخ دادن به سوالاتی بسیار جدی است.
انتهای پیام/
