نرمش حداکثری و شدّت عمل حداقلی، مهمترین آموزههای مدیریت در اسلام
بخش قابل توجهی از مشکلات جامعه ما نه به دلیل فقدان مهارتهای فنی، نظری و انسانی که به دلیل بیتقوایی است مدیرانی که با ترک فعل، خیانت در امانت و اشرافیگری مجموعههای سازمانی را ناکارآمد ساختند.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم به نقل از اداره روابط عمومی و اطلاعرسانی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، در ادامه برگزاری نشستهای علمی گفتمان انقلاب اسلامی، نشست "مدیریت در اسلام" با ارائه حجتالاسلام و المسلمین علیآقا پیروز، مدیر گروه مدیریت اسلامی پژوهشگاه برگزار شد.
در این نشست که مخاطبان آن مدیران، کارکنان و اساتید حوزه علمیه استان تهران بودند، حجت الاسلام علیآقا پیروز به گونههای مختلف مدیریتی، مهارتهای مورد نیاز مدیریت و شاخصهای یک مدیر در تعامل با زیردستان پرداخت. وی آموزههای اسلامی در رهبری و مدیریت را بر اساس دو عنصر "نرمش حداکثری" و "شدّت عمل حداقلی" دانست.
متن ارائه شده حجت الاسلام علیآقا پیروز را در ادامه میخوانیم:
پیامبر گرامی اسلام میفرمایند: انی ما اخاف علی امتی الفقر و لکن اخاف علیهم سوء التدبیر. در این حدیث، حضرت نگرانی خود را از سوء مدیریت در امت خویش ابراز میدارد همین امر مدیران را به تأمل در مدیریت خویش وا میدارد مدیریت یعنی به کارگیری منابع (انسانی، مالی، تجهیزات و اطلاعاتی) برای دستیابی به اهداف.
جوهره اصلی مدیریت همان به کارگیری است این به کارگیری چگونه باید باشد این به کارگیری هم هنر میخواهد هم دانش. کسانی که هنر به کارگیری را دارند اما دانش آن را ندارند برای موفقیت، محتاج فراگیری علم مدیریت هستند اما آنها که هنر، جَنَم و جوهره مدیریت در وجودشان نیست حتی با فراگیری دانش مدیریت نیز، مدیر شایستهای نخواهند بود. از منظر صاحب نظران مدیریت، مدیران در همه سطوح (عالی ، میانی و عملیاتی) نیازمند سه مهارت هستند که عبارتند از: فنی ، نظری و انسانی، که مهمترین آنها مهارت انسانی است که در حدّ بالا باید در همه مدیران باشد بیشترین آموزههای اسلامی مربوط به همین مهارت است مدیران حوزه باید شیوه تعامل با اساتید، طلاب و کادر مدارس را به خوبی بدانند و بتوانند آنها را در جهت اهداف مدرسه به کارگیرند.
اما از دیدگاه منابع اسلامی مهارت ارتباط با خداوند و تقوی نیز در مدیران ضروری است و این امر در فرمایشات حضرت امیر به خوبی بیان شده است بخش قابل توجهی از مشکلات جامعه ما نه به دلیل فقدان مهارتهای فنی، نظری و انسانی که به دلیل بیتقوایی است مدیرانی که با بیعملی، ترک فعل، خیانت در امانت، اختلاس و اشرافیگری مجموعههای سازمانی را ناکارآمد ساختند از این منظر بیشترین تاکید بر وجود تقوی در مدیران است.
در حوزه مهارت انسانی و اینکه چگونه با زیردستان برخورد کنیم آیا آمرانه و خشن برخورد کنیم یا با ملایمت و مدارا با آنها تعامل کنیم بحث و گفتوگو زیاد است نظریههای فراوانی نیز چه قدیمی و چه جدید از سوی صاحبنظران موضوع رهبری مطرح شده است اما از دیدگاه آموزههای اسلامی، اصلیترین آموزه، روایت حضرت امیر(ع) است که فرمود: واخلط الشده بضغث من اللین وارفق ما کان الرفق ارفق و اعتزم بالشده حین لاتغنی عنک الا الشده. بر اساس این آموزه، مدیران نیازمند نرمش و مدارای حداکثری و شدّت عمل حداقلی هستند. شاخصهای نرمش و مدارا نیز عبارتند از: تفقد، نظرخواهی، انتقادپذیری، گوش دادن، تحمل و مدارا، گشادهروئی، در دسترس بودن، عذرآوری و شفافسازی و تغافل و گذشت.
انتهای پیام/