معجزه صلوات در سیره عملی آیت‌الله بهجت(ره)/ چگونه حواری پیامبر(ص) باشیم؟
آیت‌الله بهجت(ره) درباره اهمیت و جایگاه صلوات می‌فرمودند: «دعایی که خیلی مختصر باشد و کار مفصل را بکند، صلوات است.»
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، برای شناخت شخصیت و سبک زندگی پیغمبر اکرم صلی‌الله علیه و آله باید به تفسیر قرآن کریم و احادیث مستند از آن حضرت و اهل بیت علیهم‌السلام رجوع کنیم. در این میان، کلام بزرگان دینی و دانشمندان اسلامی نیز راهکار بسیار مهمی است تا بتوانیم شخصیت آن حضرت را بهتر درک کنیم و حتی‌الامکان خود را به آن حضرت شبیه کنیم.
خبرگزاری تسنیم بخش‌هایی از سخنان آیت‌الله العظمی محمدتقی بهجت رحمه‌الله علیه را در خصوص مرگ و رفتن از دنیا مورد بازخوانی قرار داده است تا این سفر ابدی و حتمی در ذهن ما مورد توجه دوباره قرار بگیرد. این مطالب گزیده‌ای از سخنان این عالم بزرگوار و حکیم است که پس از تأیید دفتر معظم له، منتشر شده است.
مبلغ واقعی، پیامبرِ پیغمبر است
اگر کسی کار پیغمبر صلی‌الله علیه و آله و سلم را بکند و برای تبلیغ برود و نسخه او طبق دستورات پیغمبر صلی‌الله علیه و آله و سلم مرتب باشد، به هر جا برود نورانی می‌کند و دل‌های مرده و غیر مزروعه را مَنْبَتِ حَسَن (سبزه‌زار زیبا) و شوره‌زارهای سینه‌ها را لاله‌زار و سرسبز می‌گرداند.
مبلغ هر پیامبر از حواریون آن پیغمبر و در حقیقت پیغامبر پیغمبر است، چه باواسطه، یا بی‌واسطه؛ به شرط آنکه مطابق دستورات آن پیغمبر تبلیغ نماید، نه اینکه خواسته‌ها و خواهش‌های مردم را برآورده کند. بلکه شفای امراض روحی مردم را به حسب حال خودشان بدهد، نه اینکه شافی مرض‌های خود و عامل به مُشتهیات خود و دیگران باشد.
مثلاً صدای خوب از او بخواهند و او با صدای خوب بخواند. چقدر فرق است بین اینکه مطلبی را با صدای خوب و یا به شعر درآورد و آن را با صدای خوب ادا کند، و بین اینکه تنها صدای خوب داشته باشد بدون درمان و فایده و بی‌محتوا.
یکی از اهل علم در جایی مشغول تبلیغ بود. یک وقت هنگام رفتن به مسجد در سر راه خود دید مقدار زیادی خرمای خراب را در معرض فروش قرار داده‌اند و می‌فروشند. وارد مسجد شد و بالای منبر رفت و گفت: چرا این طور می‌کنید؟ نعمت خدا را می‌گذارید خراب می‌شود و سپس می‌فروشید؟ آیا معامله و پول شما که در مقابل خرمای خراب می‌گیرید، حلال است یا خیر؟ چرا به مردم ایذا و اضرار وارد می‌کنید؟
همچنین شخصی از اهل علم در خانه کسی بود که صاحب‌خانه ریش‌تراش بود، و ایشان در مسجد از ریش‌تراش‌ها مذمت و بدگویی می‌کرد.
عترت را واسطه فیض در همه نعمت‌ها بدانیم
انسان باید در دنیا سعی کند که همه حرکت‌ها، افعال و اقوالش بر صراط مستقیم باشد و از آن انحراف پیدا نکند. بر صراط مستقیم بودن یعنی نبی صلی‌الله علیه و آله و سلم، یا وصی علیه‌السلام را پیش روی خود قرار دهیم و پیرو آن‌ها باشیم. صراط مستقیم، دو صراط است که باید آن‌ها را پیمود: یکی در دنیا، و دیگری در آخرت. اگر امروز، در دنیا درست بر روی صراط مستقیم مشی کردیم، فردا هم از صراط آخرت ـ که بر روی جهنم است ـ می‌توانیم عبور کنیم.
«کتابَ الله وَ عِتْرَتی» در حدیث ثقلین همان «کتَابَ الله و سُنَّتی» است؛ چون سنت واقعی رسول‌الله صلی‌الله علیه و آله و سلم در نزد عترت است. بنابراین باید عترت را واسطه فیض در همه نعمت‌ها بدانیم و به آن‌ها متوسل شویم. و به آنچه علم داریم ـ از راه اجتهاد یا تقلید ـ عمل کنیم، وگرنه پشیمان می‌شویم و به آنچه نمی‌دانیم، اقدام نکنیم؛ وگرنه پشیمان می‌شویم. بلکه در مواقع شک و شبهه توقف و احتیاط نماییم تا از اهلش سؤال کنیم. عمل به احتیاط پشیمانی ندارد.
معجزه صلوات در سیره عملی آیت‌الله بهجت(ره)
صلوات در سیره عملی حضرت آیت‌الله بهجت و توصیه‌های نورانی ایشان، جایگاه مهم و والایی دارد. ایشان درباره اهمیت و جایگاه این ذکر می‌فرمودند: «دعایی که خیلی مختصر باشد و کار مفصل را بکند صلوات است».
همچنین می‌فرمودند: «کسی بخواهد دوستی‌اش و محبتش زیادتر بشود، در اذکار و آداب و… چیزی آسان‌تر از صلواتِ زیاد نیست؛ [هرکس] عاشقانه صلوات بفرستد می‌فهمد که چطور محبتش زیاد می‌شود؛ اما به شرط عقیده، که بفهمد این می‌کشد او را به طرف معبود خودش و محبوب خودش. خدا می‌داند چه هست در این صلوات: «مَنْ صَلّی عَلَيَّ مَرَّةً، لَمْ یَبْقَ لَهُ مِنْ ذُنُوبِهِ ذَرَّةٌ؛ هر کس یک‌بار بر من صلوات بفرستد، یک ذره از گناهانش باقی نمی‌ماند». مقصود این است که از جمله آسان‌ترین چیزها در اذکار شاید همین صلوات باشد».
آیت‌الله بهجت این ذکر شریف را در مواردی از قبیل تحصیل حلم و بردباری، نفی خواطر، درمان عصبانیت، ایجاد مهر و محبت میان زن و شوهر، برطرف شدن مشکلات زندگی و رهایی از اعتیاد سفارش می‌کردند. ایشان معتقد بودند که ذکر شریف صلوات کارها را بسیار آسان می‌کند.
همچنین می‌فرمودند: «یک بار در ایام زیارتی که برای زیارت به کربلا رفتم، حرم حضرت ابوالفضل علیه‌السلام خیلی شلوغ بود و به‌هیچ‌وجه نمی‌شد نزدیک شد؛ چند صلوات فرستادم و جلو رفتم که دیدم به ضریح چسبیده‌ام».
انتهای پیام/؛