کاوه: درستکار نشان داد چقدر مربی خوبی است؛ رفقای خودشان توانمند نبودند/ کشتی‌گیران از این ۴ نفر درس بگیرند

محسن کاوه در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم با تاکید بر نتایج خوب تیم ملی کشتی آزاد در مسابقات جهانی نروژ و با اشاره به هجمه‌ای که پیش از این در مورد انتخاب پژمان درستکار برای هدایت تیم ملی ایجاد شده بود، اظهار داشت: در اول کار و در بحث انتخاب پژمان درستکار، یک سری حرف و حدیث‌ها مطرح شد، اما خوشبختانه درستکار در همین میدان اول نشان داد که این حرف‌ها درست نیست. ما قبلا هم گفتیم او کار کرده و رزومه دارد، درست است در تیم ملی نبوده اما در مسابقات باشگاهی و لیگ و قهرمانی کشور مربیگری کرده و دو سالی هم در تیم ملی ناشنوایان بود و نشان داد که توانایی‌های خاص خودش را دارد.

مدیر فنی تیم‌های ملی کشتی آزاد ادامه داد: حرف از باندبازی و رفیق‌بازی می‌زدند، اما پژمان در همین مسابقات نشان داد که توانایی‌اش خیلی بالاست. بهترین چیز هم ارتباط خوبی بود که با تیم برقرار کرد. در کنارش بحث کوچینگ و هدایتش کنار تشک خیلی خوب بود. ما دو ماه فرصت داشتیم، قطعا اگر وقت بیشتری داشته باشیم بیشتر از این‌ها می‌تواند تفکراتش را روی تیم پیاده کند. ما چند سال کنار هم کار کردیم، او توانمندی زیادی دارد. ضمن اینکه در کار باید تعامل و همفکری هم باشد.

کاوه با تاکید بر اینکه انتخاب پژمان درستکار براساس توانایی او بوده است، تصریح کرد: نمی‌خواهم اسم ببرم اما در گذشته چه کسانی را مربی کردند؟ کدام‌شان توانایی و روزمه پژمان را داشت؟ اگر ما این مسائل را مطرح کنیم، می‌گویند رفیق‌بازی می‌کنیم، آقایانی که یک سری حرف‌ها را می‌گویند، از همه بیشتر رفیق بازی کردند و البته رفقای‌شان هم توانایی ندارند اما الان پژمان درستکار انتخابی بود که براساس توانایی بود و مشخص شد حضورش در تیم ملی به خاطر رفیق بازی نبوده است. من می ‌خواهم یکی، دو مورد را مثال بزنم. سرلک را هیچ موقع اینقدر سرحال دیده بودید؟ توماس گیلمان در المپیک در 10 ثانیه آخر به روس باخت، اما الان سرلک کشتی نزدیکی با او گرفت. من فکر می‌کنم شیطنت امیرمحمد در کشتی گرفته شده بود و غیر از کشتی آخر که به نقره راضی شده بود، مبارزه‌های خوبی داشت.

کاوه در واکنش به اینکه از محمد نخودی با آن کشتی‌های خوبی که در دور مقدماتی گرفت، انتظار بیشتری در مبارزه فینال می رفت، گفت: باید قبول کنیم توانمندی و البته اسم جردن باروز روی محمد تاثیر گذاشته بود. شاید اگر قبل از فینال به او می‌خورد من فکر می‌کنم بهتر کشتی می گرفت. همین که این بچه طی دو ماه هم قهرمان جوانان جهان و هم نایب قهرمان بزرگسالان شد، انصافا کارنامه خوبی داشته است.

وی در مورد شکست رحمان عموزاد با وجود امیدی که رویش وجود داشت، عنوان کرد: من فکر می‌کنم هیچ چیزی از ارزش رحمان عموزاد و عرفان الهی کم نمی‌شود. البته این را هم بگویم که خود رحمان و هم عرفان همه بزرگسالان وزن شان را بردند و تیم ملی شدند، چون نگاه ما المپیکی بود، البته که می‌توانستند بهتر عمل کنند. این اولین مسابقه جهانی بزرگسالان رحمان عموزاد بود، تازه از آن فضای نوجوانان و جوانان آمده و من فکر می‌کنم اگر رحمان کشتی‌گیر روز دوم ما بود، آنجایی که 4 نفر همدیگر را خیلی خوب بالا کشیدند، او هم مدال می‌گرفت. سرلک، یزدانی، نخودی و قاسمپور که در روز دوم روی تشک رفتند خیلی روی هم تاثیر داشتند و همه هم بردند، رحمان هم اگر جزو این‌ها بود پیروز می‌شد اما باز هم چیزی از ارزش‌هایش کم نمی‌شود.

کاوه اضافه کرد: سبک رحمان در نوجوانان و جوانان خوب جواب داده، مطمئنا با کمی کار بیشتر و اضافه کردن تکنیک و تاکتیک از این پسر قهرمان جهان ساخته می‌شود. وظیفه کادرفنی است که نوع کشتی رحمان را ارتقا دهد.

سرمربی پیشین تیم ملی کشتی آزاد در خصوص شکست یونس امامی در جهانی نیز گفت: من خودم بیشتر از او توقع داشتم، کاش یونس دو کشتی اولش را آنطور نمی‌برد و انرژی‌اش را نگه می‌داشت. هرچند که روزی که کشتی انتخابی‌اش را با فیروزپور دیدم، نشان داد از شرایط آرمانی دور است. این صحبت را هم با پژمان درستکار داشتیم. او نفر اول ما بود، در کشتی اول و دومش هم خوب بود اما چون از شرایط آرمانی دور بود، در کشتی سومش دردسرساز شد.

محسن کاوه در خاتمه از کشتی‌گیران خواست از اتفاقاتی که در مورد 4 کشتی گیر رخ داد، درس بگیرند، تاکید کرد: حسن یزدانی بعد از باخت در المپیک، ناامید نشد. آمد و کار کرد، نقاط قوت و ضعف خودش و حریفش شناسایی شد، این باید برای جوان‌ها درس باشد، شاید هر کس دیگری بود از ترس چهارمین باخت به جهانی نمی‌آمد اما حسن آمد و در سایه پشتکار به هدفش رسید. کامران قاسمپور حدود دو تا سه سال پشت حسن یزدانی به عنوان نفر دوم ماند اما تلاش کرد و آنقدر روی کارش تمرکز داشت، که قهرمان دنیا شد و یکی از بهترین‌ها را برد. مجتبی گلیج بعد از آنکه در انتخابی باخت و جایی در تیم ملی نداشت، ناامید نشد، خیلی تلاش کرد و به تیم ملی رسید. به نظر من در کشتی با اسنایدر 5 ثانیه مغزش خوب کار نکرد و گرنه حداقل می‌توانست دوم دنیا شود و مطمئن باشید همانطور که قبلا هم مقابل رشید بازنده مطلق نبوده، مبارزه‌اش با سعدالله اف می‌پیچید. امیرحسین زارع هم در سایه تلاش، از المپیک تا جهانی، فقط به برنده شدن فکر کرد و از اسم طاها آکگول و پتریاشویلی ترس به دلش راه نداد. اینها باید برای جوانان ما درس باشد.

انتهای پیام/