گزارش تسنیم | لطمه هایی که قابل جبران نیست/گفتگو با نخبه ای که همه مراحل بورسیه را قانونی گذراند

به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه خبرگزاری تسنیم، پرونده بورسیه ها پس از سالها کش و قوس با قرائت گزارش کمیسیون اصل نود و تخلف شناخته شدن بسیاری از مسئولان دولت قبل، وزرای علوم و مسئولان این وزارت خانه وارد مرحله جدیدی شد.

 پس از محرز شدن تخلف دولت یازدهم و دوازدهم در این پرونده، ظلم صورت گرفته به دانش آموختگان بورسیه بیش از پیش عیان شد. انتظار دانش آموختگان بورسیه امروز از مسئولان امر و به ویژه وزارت علوم  جبران خسارت های وارده و احقاق حقوق از دست رفته شان است.

جدا از خسارت های مادی به دلیل قطع مقرری های تحصیلی که زندگی بورسیه ها را با چالش های مالی مواجه کرد و برخی از آنها را به کارگری ساختمانی و رانندگی در آژانس  مجبور ساخت به نظر می رسد بازگرداندن  این افراد به جایگاه واقعی شان که مسئولان قبل با کمک رسانه های هم سو خود، سعی در زیر سؤال بردن صلاحیت علمی آنها و تلاش برای بی‌سواد قلمداد کردن شان داشتن از جمله خواسته های به حقی است که دولتمردان جدید باید برای آن فکری اساسی و برنامه ای مشخص داشته باشند.

رحمان زندی، یکی از این دانش آموختگان بورسیه است که به رغم جایگاه علمی مناسب و با در دست داشتن حکم بورس خارج از کشور و تحصیل در غربت پس از مراجعه به دانشگاه پذیرش شده خود (شهید چمران اهواز) به دلیل مسائل سیاسی همراستا با جو ایجاد شده در دانشگاهها نسبت با بورسیه ها از جایابی در دانشگاه محل خدمت خود باز می ماند.

این دانش آموخته اما دست از تلاش بر نداشت و با اتکا به توانمندی علمی خود دوباره در فراخوانهای جذب وزارت علوم شرکت کرده و پس از پذیرش در یکی دیگر از دانشگاههای کشور، امروز در یک قدمی دانشیاری دانشگاه است.

زندی خود را روستازاده می داند و معتقد است جمهوری اسلامی برای بورسیه شدن او هزینه داده و باید به اندازه خود برای رفع مشکلات این کشور قدم بردارد. هر چند برخی به دلیل نگاه سیاسی، گروهی و جناحی خود با نادیده گرفتن این هزینه ها هزینه های بیشتری را به کشور و نخبه های علمی و خانواده هایشان وارد کردند که حتما در پیشگاه خداوند نیز باید پاسخگو باشند.

این دانش آموخته معتقد است وزارت علوم و مجلس باید برای رفع این ظلم برنامه عملی دهند والا اثبات تخلف و محکومیت کردن افرادی که ظلمشان برای همه عیان بود دردی از آنها دوا نمی کند.

وی درباره نحوه بورسیه شدن خود در سال 89 گفت: مقطع کارشناسی را از دانشگاه سیستان و بلوچستان و کارشناسی ارشد را از شهید بهشتی تهران  در رشته اقلیم شناسی فارغ التحصیل شدم. رتبه اول دکتری  بودم  و پس از طی مراحل مختلف به عنوان بورسیه خارج از کشور انتخاب شدم. از دانشگاهی که به  تخصص من نیاز داشت، اعلام نیاز گرفتم و طبق حکم وزارت علوم محل خدمت من دانشگاه شهید چمران اهواز معرفی شد. فردی به عنوان استاد در نظر گرفته شد که دانشیار گروهی بود که قرار بود پس از تحصیل در آن مستقر شوم و به عنوان ناظر بر فعالیت های علمی و تحصیلی من نظارت داشت.

حکم بورس زندی

زندی افزود:  با وجود مشکلات و مسائلی که بعد از سال 92 برای بورسیه ها پیش آمد، مانند ندادن مقرری و غیره تحصیل خود را در خارج از کشور به پایان رساندم و به ایران برگشتم. متولد سال 1365  شهرستان ایذه هستم و به لحاظ سنی و معدل که معدل هر دو مقطع تحصیلی من  بالای 17 بود، همه شرایط بورسیه را داشتم.

وی ادامه داد: پس از بازگشت به ایران و نامه نگاری با سازمان امور دانشجویان به دانشگاه  شهید چمران اهواز مراجعه کردم و دانشگاه از من خواست یک ترم را به صورت حق التدریسی فعالیت کنم. پس از یک ترم تحصیل،گفتند باید برای بررسی وضعیت شما جلسه تشکیل شود و پس از آن از من خواستند دوباره مصاحبه دهم و بعد از مصاحبه اعلام کردند چون از نظر آنها امتیاز مربوطه را کسب نکردم با عضویت من به عنوان هیئت علمی موافقت نمی شود. برایم جای سوال بود که چرا وقتی مدرک کارشناسی ارشد را داشتم، دانشگاه برای جذب من اعلام نیاز کرده بود ولی پس از اخذ مدرک دکترا آن هم طی مدت زمان قانونی رتبه علمی من را زیر سوال می برند قطعا طی تحصیل در دوره دکتری اگر قوی تر نشده باشم،  ضعیف تر نیز نشدم.

این دانش آموخته بورسیه تاکید کرد:  همان روز به هیئت جذب نامه زدند و اعلام کردند با پذیرش من موافقت نمی کنند آن هم در شرایطی بود که سرباز بودم و در قالب طرح سربازی با پذیرش من موافقت نکردند. لذا به صورت یک فرد عادی سربازی خود را سپری کردم. و دوباره در فراخوان های هیئت جذب شرکت کردم و پس از طی مراحل قانونی و مصاحبه،  از اواخر سال 95 جذب دانشگاه حکیم سبزواری شدم. در حال حاضر نزدیک به 40 مقاله علمی و پژوهشی و isi  و سه کتاب دارم. از مرحله رسمی آزمایشی در شرف دانشیاری هستم.

نمونه کتاب ها و مقالات زندی

وی با اشاره به از بین رفتن دو سال از عمرش برای گذراندن مسیر طی شده برای جذب در دانشگاهها در رشته تحصیلی مورد نیاز کشور به صدور گزارش بورسیه ها از سوی کمیسیون اصل نود اشاره کرد و افزود: پس از پروسه عظیم چند ساله گزاش اصل نود نشان داد در قضیه بورسیه ها تخلف شده است. همه بورسیه ها طی این دوران متضرر شدند و دو سال از عمر من رفت. 5 سال دوری از خانواده را متحمل شدم و خسارت های روحی و روانی زیادی به من و این افراد وارد شد.

** دانشگاهها فقط به خاطر سیاسی کاری ما را نخواستند

زندی با اشاره به اینکه حقوق ضایع شده ما را چه کسی جبران می کند، ادامه داد: عمر تلف شده ما را نمی توانند، جبران کنند. دانشگاه ها به خاطر سیاسی کاری ما را نخواستند اگر آقای فلانی و فلانی هم محاکمه شوند، دردی از ما دوا نمی شود.

وی تاکید کرد: چگونه می خواهند حق را به صاحبان حق برگردانند؟ گفتند بورسیه غیرقانونی که نمونه اش من هستم، پارتی نداشتم و خواستم کارم در مسیر درست پیش رود. یک کشاورز زاده و روستایی هستم که همه امور بورسیه خود را قانونی انجام دادم. نه مشکل کبر سن، معدل و نه مشکل دانشگاهی و علمی داشتم. تنها مشکلی که من را به اینجا رساند، سیاسی کاری دانشگاه بود اما با پشتکار و اثبات خودم نشان دادم آنها اشتباه کردند و حالا هم به این نتیجه رسیدند که آنها اشتباه کردند.

** فراهم شدن خدمت به دانشجویان محل سکونت تنها خواسته زندی

این دانش آموخته بورسیه با اشاره به اینکه وزارت علوم و مسئولان باید جبران خسارت کنند، گفت: خواسته ما بعد از 6 و 7 سال بی عدالتی این است که حداقل شرایط ادامه خدمت ما را در دانشگاههای پذیرش شده اولیه خود فراهم کنند. من از استان محروم خوزستان بودم و می خواهم همانجا خدمت کنم. از نظر مادی و مالی با مشکلات مختلف مالی دست و پا زدیم و با  قرض و فعالیت به عنوان کارگر ساختمانی با داشتن دو بچه آن دوران را گذراندیم و امروز افتخار می کنم برای جمهوری اسلامی کار کنم، چون برای من هزینه کردند.

** وزارت علوم و مجلس برای رفع ظلم برنامه عملی دهند

وی گفت:  اسم من هنوز در دانشگاه چمران به عنوان هیت علمی ثبت شده و می خواهم در این دانشگاه و در محل زندگی خودم که جزو مناطق محروم است به فعالیت علمی ام ادامه دهم و در رفع این محرومیت سهمی داشته باشم. خواسته من برگشتن به دانشگاه محل زندگی ام است و الا حقوق ضایع شده ما و لطمات روحی و روانی وارد شده به بورسیه ها را نمی توانند جبران کنند. لذا از وزارت علوم و دستگاههای متولی درخواست داریم وضعیت بورسیه ها و مطالبه تشان را پیگیری کنند تا کمی از ظلم روا شده به این افراد جبران شود.

انتهای پیام/