توسعه دیپلماسی گردشگری می‌تواند با ایران‌هراسی مقابله کند
یک پژوهشگر حوزه گردشگری گفت: از محاسن رشد پایدار و فراگیر گردشگری در حوزه سیاسی می‌توان به برطرف کردن موضوع ایران‌هراسی و زدودن غبار از چهره مخدوش شده ایران در اثر تبلیغات خارجی به کمک دیپلماسی گردشگری و نهادینه کردن آن اشاره کرد.
ناصر رضایی در گفت‌و‌گو با خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران پویا از لزوم تقویت و توسعه پایدار گردشگری با توجه به شرایط بد اقتصادی سخن گفت و تأثیرات مثبت رشد پایدار این صنعت را در حوزه سیاسی، اجتماعی و اقتصادی را نیز احصا کرد.
وی با انتقاد از این موضوع که گردشگری هنوز در اولویت حاکمیت کشور قرار ندارد، گفت: اقتصاد کشورمان به شدت به نفت وابسته بوده و در یکصد سال گذشته به طور کامل اقتصاد کشور را حول محور خود قرار داده است.
این پژوهشگر حوزه گردشگری بیان کرد: اما آنچه که امروز در نتیجه تحریم‌های ظالمانه گریبانگیر اقتصاد کشور شده، کاهش درآمدهای ناشی از فروش نفت است؛ لذا در شرایط کنونی تنها گردشگری است که با پتانسیل و ظرفیت‌های بالقوه و بالفعل فراوان خود می‌تواند به کمک شرایط بد اقتصادی کشور بیاید.
به اعتقاد رضایی، بر همین اساس لازم است که وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی اهتمام بیشتری را در جهت تغییر نگاه حاکمیت به مقوله گردشگری و افزایش توسعه و پایداری این حوزه به عمل آورد.
وی محاسن رشد پایدار و فراگیر گردشگری را در سه حوزه اقتصادی، سیاسی و اجتماعی به وضوح قابل مشاهده دانست و تصریح کرد: به‌کارگیری ظرفیت‌های گردشگری و ظهور و بروز شایسته جنبه‌های مختلف آن در اقتصاد کشور می‌تواند به جهت درآمدزایی که به همراه خود دارد، در نهایت به ایجاد اشتغال و رفع معضل بیکاری کمک شایانی کند.
مطابق با صحبت‌های این پژوهشگر گردشگری، در حوزه سیاسی نیز می‌توان در راستای برطرف کردن موضوع ایران‌هراسی و در اثر تبلیغات خارجی به کمک دیپلماسی گردشگری و نهادینه کردن آن گام بسیار مؤثر و مهمی برداشت و از ظرفیت‌های گردشگری در این حوزه نیز سود برد.
رضایی از لحاظ اجتماعی نیز به این نکته اشاره کرد که گردشگری سبب همگرایی و هم‌افزایی مردم در بین مناطق مختلف کشورمان و کشورهای همسایه و حتی سایر کشورهای جهان می‌شود؛ چراکه در واقع باید گفت اثر فهم و درک مسائل با دیدن و مشاهده کردن بسیار بیشتر از شنیدن است و این دیدن از طریق گردشگری تحقق پیدا می‌کند.
وی اظهار کرد: بنابراین مطالبه ما همچنان این است که گردشگری از یک رویکرد صرف به یک برنامه راهبردی تبدیل شود و ضمن نگاهی ویژه به آن به عنوان یک اولویت و خواسته در دستور کار حاکمیت قرار گیرد.
بنا به عقیده این پژوهشگر گردشگری، از آنجایی که حوزه گردشگری یک حوزه فرابخشی و چند رشته‌ای است، به طوری که رد پای گردشگری را می‌توان در صنعت، خدمات و حتی کشاورزی و ... مشاهده کرد، بنابراین توسعه پایدار و همه جانبه این صنعت مستلزم همکاری و مشارکت همه جانبه تمامی دستگاه‌های اجرایی با هدف بهبود وضعیت گردشگری است و در حقیقت شخص وزیر و یا معاون وی به هیچ عنوان نمی‌توانند به تنهایی و بدون همکاری‌های فرابخشی در مسیر پیشرفت این حوزه با موفقیت قدم بردارند.
رضایی همچنین افزود: اهمیت و جایگاه والای نگاه دین و شریعت به مقوله گردشگری را نیز می‌توان به خوبی از آیات قرآن کریم استنباط کرد و نگاهی به احادیث و سفارش مکرر ائمه معصومه در خصوص لزوم تحقیق و پژوهش نیز به نیکی بیانگر اهمیت مقوله گردشگری در اسلام است.
وی آن چه را که امروز بر همگان مسجل است این دانست که پیشرفت و توسعه صنعت گردشگری همانند دیگر حوزه‌ها حتماً می‌تواند تبعات و آسیب‌های فرهنگی به همراه داشته باشد.
این پژوهشگر گردشگری اختراع خودرو که کمک شایانی به پیشرفت بشری کرد اما به همراه خود آلودگی صوتی و زیست محیطی داشت را به عنوان مثال بیان کرد و گفت: در مقوله گردشگری نیز وضعیت به همین منوال است. اما آنچه که آثار و تبعات اجتناب‌ناپذیر منفی را کاهش می‌دهد در وهله اول تأکید بر آثار مثبت و تقویت آن و در مرتبه بعدی اهتمام ویژه در راستای مدیریت آثار منفی است.
وی ضمن اشاره این موضوع که مقوله فرهنگ امری سیال است و تقویت مؤلفه‌های بومی و محلی فرهنگی در مبارزه با آفات احتمالی گردشگری بسیار مؤثر است، خاطرنشان کرد: وقتی گردشگر به یک نقطه سفر می‌کند که مردم آن نقطه دارای پوشش و فرهنگ خاصی هستند، تأکید بر پوشش محلی توسط افراد بومی موجب تقویت هویت آنان و جلوگیری از خودباختگی و احساس حقارت شده و همین امر به توسعه گردشگری نیز کمک می‌کند؛ چراکه سبب ایجاد جاذبه برای گردشگران به جهت بازدید از فرهنگ و پوشس بومی و محلی آن منطقه خاص می‌گردد.
انتهای پیام/