غزل منتشر نشده از فاضل نظری که روی آنتن تلویزیون خواند/ چرا بعضی شعرها تبدیل به قطعه موسیقی نمی‌شود؟ + فیلم

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، فاضل نظری شاعر و غزل‌سرا که شب گذشته بعد از سال‌ها به برنامه «بسته پیشنهادی» تلویزیون آمده بود در گفت‌وگو با مژده لواسانی درباره مفاهیم شعری، دلیل ماندگاری شاعران و چهره‌هایی مثل حافظ، سعدی و همچنین دلیل اینکه چرا شعرهایش با وجود تیراژ بالای آنها توسط خواننده‌ها به قطعات موسیقایی بدل نشده است سخن گفت.

وی در ابتدا بیان کرد: نام‌های بلندی با شعرهایی مستحکم در طول تاریخ سر به دیوار فراموشی گذاشته‌اند، چون مردم اقبالی به آنها نداشته‌اند اما عده‌ای هم شعرهای معمولی و ساده‌ای گفته‌اند و مردم هم استقبال کرده‌اند و شاید در دوره‌هایی هم فراموش شود اما همین که این دو با هم جمع شوند اتفاقی است که کمتر در طول تاریخ رخ داده است و جمع این دو اتفاق یعنی «قبول خاطر و لطف سخن» خداداد است.

آیا برای انتشار بعضی موسیقی‌ها سخت‌گیری وجود دارد؟

نظری در پاسخ به این سؤال که چرا از او کمتر شعری توسط خوانندگان و همراه با موسیقی اجرا شده است و آیا سخت‌گیری دارد یا خیر؟ گفت: اسمش سخت‌گیری نیست من فکر می‌کنم برخی از شعرها مجرای فهمش چشم است. یعنی آنها را باید مطالعه کرد تا درک شوند اما برخی از شعرها را باید شنید، یعنی از لحاظ سادگی و ارتباط با مخاطب به گونه‌ای است که مجرای فهمش شنیدن است من فکر می‌کنم این دسته از شعرها بیشتر ترانه هستند. البته این روزها ترانه به یک قالب شعری گفته می‌شود که با زبان عامیانه سروده شده باشد. کم هستند شعرهایی که هم از طریق شنیدن و هم از طریق خواندن آنها قابل انتقال هستند. وقتی شعری را می‌بینید فرصت تأمل و توقف بر واژگان  را دارید که در شنیدن این فرصت محدود است.

این شاعر در ادامه گفت: از طرف دیگر وقتی روایتی موسیقایی از یک غزل دارید آن را به همان شکل خوانش و همان حس موسیقی محدود می‌کنید. من گاهی با این سؤال مواجه شده‌ام و خیلی از بزرگواران اظهار محبت کرده‌اند که چرا شعرم را خودم نمی‌خوانم که شاید در آینده این بخت را یافتم.

وی در بخش دیگر در پاسخ به سؤال مژده لواسانی که با چه چیزی حالش را خوب می‌کند، گفت: من برای حال خوش زندگی پناهگاه‌هایی را یافته‌ام اما مهمتر از اینکه چه کاری کنیم تا حالمان خوب شود این است که چه کارهایی نباید انجام داد که حال بدی پیدا کنیم. خیلی از لحظاتی که حالمان بد است تأثیر کارهایی است که خودمان انجام داده‌ایم. مثلاً وقتی خود را با دیگری مقایسه می‌کنید حالتان بد می‌شود. اگر شما خودتان را با شخصی مقایسه و حس کنید بالاترید، دچار غرور می‌شوید و اگر هم از او پایین‌تر باشید دچار حسادت می‌شوید. حسادت بیشتر از آنکه گناه باشد عذاب است، بنابراین نباید خود را با دیگران مقایسه کرد.  

نظری اضافه کرد: مواجه نشدن با آدم‌هایی که حال شما را بد می‌کنند و  مصداق «نفاثات فی العقد» هستند، هم یکی از راه‌های اجتناب از بدحالی روحی است.در عین حال یکی از اموری که حال آدم را خوب می‌کند شکرگزاری نعمت‌ها است، ما خیلی نعمت‌هایی داریم که هرگز شکر آن‌ را نگفته‌ایم و فکر کردن به آنها موجب یاد خدا و آرامش قلبی است.

وی در پایان گفت: امروز در فضای مجازی برخی آدم‌ها لحظه‌هایی از کلبه خوشبختی خود را ارائه کرده و غم‌های خود را مثل گرد و غبار زیر فرش این خانه پنهان می‌کنند، این باعث می‌شود دنبال کنندگان این داستان‌ها ناخودآگاه نداشته‌های خود را با داشته‌ای دیگران مقایسه کنند و چشم از داشته‌های خود بپوشند.

غزل منتشر نشده از فاضل نظری که روی آنتن تلویزیون خواند

انتهای پیام/