مردی که همنشین کتاب بود/ جزئیات برنامه خاکسپاری زنده‌یاد نحوی اعلام شد
مراسم بزرگداشت زنده‌یاد دکتر اکبر نحوی، استاد پیشکسوت زبان و ادبیات فارسی، صبح امروز با حضور جمعی از اساتید و دانشجویان در دانشگاه شیراز برگزار شد.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، مراسم بزرگداشت و وداع با پیکر زنده‌یاد دکتر اکبر نحوی، استاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شیراز، امروز با حضور جمعی از اساتید و دانشجویان این دانشگاه امروز، 20 آذرماه، در این دانشگاه برگزار شد.
محمدحسین کرمی، رئیس بخش زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شیراز، در بخشی از این جلسه زنده‌یاد دکتر نحوی را «دوست» و «برادر»ی توصیف کرد که 40 سال سابقه آشنایی و دوستی با ایشان دارد. او در ادامه با اشاره به شخصیت علمی و اخلاق نیکوی گفت: امروز بخش زبان و ادبیات فارسی بزرگ‌مردی را از دست داد که از همه جهت نمونه بود؛ از جهت اخلاق، کمال، معرفت، انصاف، شاگردنوازی، مهربانی و ... . آنچه مایه‌های فضیلت یک انسان می‌تواند باشد، در وجود دکتر نحوی جمع شده بود. فضیلت استاد دکتر نحوی عزیز در دانش‌های مختلف این بود که در این مسائل تعمق کرده بود.
وی ادامه داد: با اینکه در حوزه‌های مختلف اعم از تاریخ، ادبیات، نجوم، نسخه‌شناسی، تصحیح متن و مسائل مختلف ادبی وارد شده و قلم زده بود، اما در همه آنها هم اهل فن بود. دکتر نحوی کسی بود که کتاب از دستش نمی‌افتاد؛ در هرجایی که بود، در سفر و حضر، در خانه و دانشگاه و حتی هنگام غذا خوردن هم دیده بودم که کتاب و مقاله می‌خواند.
رئیس بخش زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شیراز، زنده‌یاد نحوی را ایثارگری به تمام معنا خواند و اضافه کرد: عزیزترین چیزی که هر انسان دارد، عمر شریفش است. دکتر نحوی این عمر شریف را صرف به دست آوردن علم و دانش کرد و بدون مضایقه و با سخاوت تمام این عمر عزیز را در اختیار همه قرار داد. تمام کسانی که شاگرد ایشان بودند، این موضوع را تأیید می‌کنند که کمتر استاد با فضیلتی مانند دکتر نحوی دیده‌اند.
کرمی به پیام‌های تسلیت بعد از درگذشت زنده‌یاد نحوی اشاره کرد و افزود: وقتی پیام‌های تسلیت را از سراسر کشور و انعکاس این ماجرا را در فضای ادبی دیدم، امیدوار شدم به اینکه همچنان توجه به فضیلت باقی است. قدرشناسی همچنان در کشور وجود دارد. همه قدردان آن زحماتی که استاد برایشان کشیده بودند، هستند و خواهند بود.
وی ادامه داد: کاری که یک معلم می‌کند، حکم یک خیر جاری و ساری است که با مرگ شخص تمام نمی‌شود و این در تمام جوامع و نسل‌های بعد از او، جریان دارد و ادامه پیدا می‌کند. همه می میرند، اما مرگ‌ها با هم متفاوت است. دکتر نحوی باید زنده می‌ماند و برنامه‌های پژوهشی بسیط او به ثمر می‌نشست و جامعه علمی از این طرح‌ها بهره‌مند می‌شد. حیف است که ما او را از دست دادیم.
کرمی در ادامه بخش‌هایی از قصیده خاقانی را که در مرثیه قدوة الحکما کافی‌الدین سروده بود، به این شرح خواند:
گر به قدر سوزش دل چشم من بگریستی
بر دل من مرغ و ماهی تن به تن بگریستی
صد هزاران دیده بایستی دل ریش مرا
تا به هر یک خویشتن بر خویشتن بگریستی
دیده‌های بخت من بیدار بایستی کنون
تا بدیدی حال من، بر حال من بگریستی
آنچه از من شد گر از دست سلیمان گم شدی
بر سلیمان هم پری هم اهرمن بگریستی ...
در پایان پس از اقامه نماز، مراسم وداع با این استاد عزیز با حضور جمعی از اساتید و دانشجویان برگزار شد. قرار است پیکر زنده‌یاد استاد نحوی پس از آیین وداع، طبق وصیت ایشان برای خاکسپاری به زادگاهش در قم منتقل شود.
اکبر نحوی، استاد دانشگاه شیراز، پژوهشگر، مصحح، شاهنامه‌پژوه و سعدی‌شناس، پنجم آبان‌ماه سال 1334 در قم متولد شد. او لیسانس زبان و ادبیات فارسی را در سال 1365 در دانشگاه شیراز به پایان رساند. همچنین مقطع فوق لیسانس را در رشته زبان و ادبیات فارسی و در همین دانشگاه گذراند. او دکتری زبان و ادبیات فارسی را هم در سال 1379 در دانشگاه شیراز به پایان رساند. نحوی عضو وابسته فرهنگستان زبان و ادب فارسی، استاد ادبیات دانشگاه شیراز و عضو هیئت علمی بخش زبان و ادبیات فارسی بود.
اکبر نحوی بیش از 70 مقاله علمی در نشریات علمی و فرهنگی و دانشنامه‌های تخصصی داشت و از کتاب‌های او می‌توان به «از ایران چه می‌دانیم؟ - رودکی» «نکته‌ای درباره مؤلف معجم شاهنامه»، تصحیح «مجمل التواریخ و القصص»، تصحیح و توضیح «شیرازنامه» زرکوب شیرازی، «حیدر شیرازی در مراوده با خواجو» و ... اشاره کرد.
انتهای پیام/
