تعیین ضربالاجل؛ تاکتیک جدید غرب برای افزایش فشار بر ایران
رویکرد زماندار کردن مذاکرات که بهصورت هماهنگ از سوی سه کشور اروپایی و همچنین در گفتگوهای آژانس با سازمان انرژی اتمی پیگیری میشود، توسط راب مالی نماینده ویژه آمریکا در امور ایران نیز در برخی محافل غیررسمی با شرکای واشنگتن مطرح شده است.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، اخبار واصله حاکی است که طرف غربی مذاکرات وین ـ که بهگفته مذاکرهکننده ارشد کشورمان "هنوز حاضر به آغاز فرایند جدی مذاکرات برای برداشتن تحریمها نشده است" ـ بهرهگیری از اهرم زمان برای افزایش فشار بر ایران را در دستور کار قرار داده است.
بر اساس گزارشهای دریافتشده، ضلع غربی مذاکرات وین با توجه به نزدیک بودن پایان سال میلادی بهصورت تلویحی فرجه انتهای دسامبر را بهعنوان فرصت باقیمانده برای دستیابی به توافق مطرح کرده است.
این رویکرد که بهصورت هماهنگ از سوی سه کشور اروپایی حاضر در مذاکرات و همچنین در گفتگوهای آژانس با سازمان انرژی اتمی کشورمان پیگیری میشود توسط راب مالی نماینده ویژه آمریکا در امور ایران نیز در برخی محافل غیررسمی با شرکای واشنگتن مطرح شده است.
بهطور طبیعی آمریکا که بهدنبال خروج غیرقانونی از برجام اکنون عضوی از این موافقتنامه محسوب نمیشود و در مذاکرات نیز حضور ندارد اجازه تعیین چارچوب برای مذاکرات ندارد، علاوه بر این اتخاذ این رویکرد بدون اخذ موافقت سایر طرفهای مذاکره یعنی ایران، چین و روسیه واجد ارزش حقوقی از نقطهنظر تأثیرگذاری بر اصول و مبانی مذاکرات نیست.
با توجه به موارد ذکرشده و با فرض آشنایی طرف غربی با اصول حاکم بر مذاکرات، طرح ضربالاجل پایان دسامبر برای حصول توافق در مذاکرات را باید بیشتر بهعنوان یک تاکتیک مذاکراتی برای تشدید فشار بر مذاکرهکنندگان ایران مورد توجه قرار داد و آن را حربهای برای متوجه کردن اتهام وقتکشی به تهران بهمنظور مقصر قلمداد کردن کشورمان در شرایط عدم توافق احتمالی دانست.
دستاویز قرار دادن موضوع «زمان» برای تشدید فشار بر ایران در حالی صورت میگیرد که توجه به سازوکار تدارک دیدهشده توسط هیئت مذاکرهکننده ایرانی از ابتدای فرآیند جدید مذاکرات، چه از نقطهنظر ترکیب کارشناسی کامل تیم و چه از نظر ارائه پیشنهادات سازنده بر اساس برجام بهروشنی نشان میدهد که اتفاقاً تمام تلاش ایران بر حصول توافق خوب در سریعترین زمان ممکن معطوف است.
نکتهای که اما در این میان نباید از آن غافل بود اینکه؛ گرچه طولانی شدن مذاکرات برای ایران مطلوب نیست، اما تن دادن به عجله برای رسیدن به هر توافقی آن هم زیر فشار تهدید و تحریم قطعاً نامطلوبتر و زیانبارتر است.
بهبیان صریحتر؛ مسئله و اولویت اصلی برای تهران «حل مسائل» است و اگر قرار باشد مسائل فیمابین با در نظر گرفتن منافع ملت ایران رفع نشود، قید زمان و تعیین ضربالاجل هیچ موضوعیتی نخواهد داشت،
بر این اساس؛ همان گونه که در اعلام موضع علی باقری مذاکرهکننده ارشد کشورمان مورد تأکید قرار گرفت؛ "اگر طرف مقابل اراده جدی و آمادگی عملی برای اجرای همه تعهداتش طبق برجام را داشته باشد، ظرف مدت کوتاهی قادر خواهیم بود که به یک توافق مورد قبول دو طرف برسیم."
نورنیوز
انتهای پیام/.+