رمان «تشریف» باورهای دینی را تقویت میکند
محمدرضا شرفی خبوشان با بیان اینکه هویت ایرانی در رمان «تشریف» به خوبی احساس میشود، گفت: در این رمان نویسنده به دور از شعارزدگی، باورهای دینی مخاطب را تقویت میکند.
به گزارش خبرگزاری تسنیم به نقل از روابط عمومی اداره کل کتابخانههای عمومی استان تهران، یازدهمین جلسه پایگاه نقد کتابخانه مرکزی پارک شهر با بررسی کتاب «تشریف»، برگزیده دومین دوره جایزه ادبی شهید اندرزگو با حضور علی اصغر عزتی پاک، نویسنده اثر و محمدرضا شرفی منتقد، با همکاری کتابخانه شهدای نیروی زمینی و با اجرای سمانه رحیمی، دبیر محفل ادبی جوانههای کتابخانه مرکزی پارک شهر در سالن جلسات کتابخانه مرکزی برگزار شد.
تأکید بر عمق شکلگیری انقلاب اسلامی در رمان «تشریف»
در ابتدای این نشست علیاصغر عزتیپاک، نویسنده کتاب «تشریف» با بیان اینکه تاریخ معاصر ایران پر از وقایع شگفتانگیز است، گفت: من در این رمان از زاویهای که کمتر به آن توجه شده به انقلاب نگاه کردم؛ زیرا نمیتوانم بپذیرم که خیزش و خروش برای شکل گرفتن انقلاب اسلامی، صرفاً ماهیت مادی داشته است؛ لذا با این نگاه شروع به قصهسازی با محوریت شهر همدان سال 1357 کردم و با شخصیتهای رمان به مسیری رفتم تا نمایانگر بخشی از اعماق این خیزش انقلاب باشد.
برگزاری نشستهای ادبی در کتابخانهها موجب زنده شدن روح کتابخانه میشود
محمدرضا شرفی خبوشان، منتقد جلسه، نیز گفت: برگزاری چنین جلساتی موجب زنده شدن کتابخانهها خواهد شد؛ به ویژه زمانی که نویسنده اثر نیز حضور دارد؛ این فعالیتها حتماً قابل ستایش است.
وی تصریح کرد: عزتیپاک از جمله نویسندههایی است که به عقیده بسیاری از دوستان، همواره تلاش کرده نویسندگان جوانتر را در عرصه نوشتن یاری کند و بیشک، تلاش ایشان در مؤسسه شهرستان ادب باعث شد تا بسیاری از قلمهای جوان و با استعداد به سمت تولید آثار خوب و موفق تشویق شوند.
شهر همدان در این رمان نشان از مدنیت و رفعت است
این نویسنده و منتقد ادبی با اشاره به رمان «تشریف» اضافه کرد: ما در این رمان با شهری به نام «همدان» روبه رو هستیم و همدان در این رمان فقط یک شهر نیست بلکه بُعد تمدنی پیدا میکند. شخصیت اصلی رمان به شهر رجعت میکند و در بلندیهای این شهر است که شخصیت اصلی ما به معانی بالا «تشرف» پیدا میکند.
امیدبخشی و اندیشهمحوری از ویژگیهای آثار نویسنده است
وی ادامه داد: «تشریف» رمانی است که در آن شهر به عنوان مکانی مطرح میشود که اشخاص با آن الفت دارند و در جاهایی از رمان، خودِ مکان تبدیل به شخصیت میشود که میتواند داستان را به پیش ببرد. همچنین مقولههایی همچون «امید بخشی» و «اندیشهمحوری» از ویژگیهای آثار آقای عزتیپاک است و شهر و مکان هم به این امید کمک میکند. شهر همدان هم در این رمان، نماد ایران معرفی میشود. چون شهری زنده و کهن است و این نشان از تیزهوشی نویسنده است.
به گفته این منتقد ادبی؛ در رمان «تشریف» شهر به مثابه پایگاهی برای نشان دادن تمدن است. این تمدن، معرف انسان ایرانی هم خواهد بود و مباحثی مثل تاریخ، دین، نگاه انسان به خویشتن، زمینههایی از عرفان ایرانی و نگاه انسان ایرانی به دین در این رمان نمایانگر اندیشه نویسنده است.
رمان «تشریف» به دور از شعارزدگی، باورهای دینی را تقویت میکند
وی با بیان اینکه هویت ایرانی در رمان تشریف به خوبی دیده میشود، افزود: در این رمان بدون اینکه نویسنده شعار بدهد از نمادهایی به اهل بیت(ع) میرسیم و متوجه میشویم که دین میتواند راهکاری برای مدنیت داشته باشد و این باورهای دینی است که موجب رفعت همدان میشود.
نویسنده ریشه در ادبیات کهن دارد
شرفی ادامه داد: رمان «تشریف»، رمان جستجوگر است و شخصیت رمان هدفی را دنبال می کند تا به مقصد دست یابد. از سوی دیگر، شهریار، شخصیت اصلی رمان در انتها به خودشناسی میرسد و جای امن خود را ترک میکند تا به پاسخهای خود دست پیدا کند، به همین دلیل این رمان، رمان بالندهای است.
مخاطب با مطالعه این رمان، ایمانش راسختر و امیدش شعلهور میشود
این نویسنده و منتقد ادبی کشورمان افزود: این رمان به اخلاقیات و وظیفه انسان در برابر زیستن اشاره دارد و اصل انقلاب را در لابه لای داستان به مخاطب نشان میدهد و به دور از شعار به نقش امام خمینی(ره) اشاره میکند. این اثر، رمانی راهگشا است که شیوه تفکر را به مخاطب ارائه میدهد و خواننده با مطالعه آن اعتقاد و ایمانش راسختر و امید در دلش روشن تر میشود.
یگانه، مسئول کتابخانه پارک شهر نیز در ادامه ضمن تشکر از نویسنده و منتقد جلسه و با ستایش رمان «تشریف» گفت: مخاطب با خواندن این رمان به این نتیجه میرسد که برای رسیدن به حقیقت باید از زندگی راحت و بیتحرک خود فاصله بگیرد.
وی با بیان اینکه مسئله تعلیق در ابتدای این رمان باعث جلب مخاطب برای ادامه داستان می شود، خطاب به نویسنده، اظهار داشت: با توجه به اینکه مخاطبین ما در فضاهای اینستاگرامی و فضاهای مجازی به مطالعه متنهای کوتاه عادت کردند، اگر رمان قدری کوتاه تر نوشته میشد برای مخاطب بیحوصله امروزی ما شاید بهتر بود.
انتهای پیام/