راه بهره‌مندی شیعیان از یک فضیلت قرآنی حضرت زهرا (س)

رابطه ما با حضرت فاطمه (س) رابطه نوری است. حالا یک وقت است که به اندازه عنصر محبت بهره می‌بریم، یا گاهی به اندازه مودت. مودت، آن درجه از محبتی است که به دنبال آن عملی در راستای خواست محبوب صورت بگیرد.

حجت‌الاسلام ناصر خلج، استاد سطح عالی حوزه علمیه در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی تسنیم درباره برخی فضائل حضرت زهرا سلام‌الله علیها گفت:  خداوند در آیه35 سوره نور خود را نور آسمان‌ها و زمین معرفی می‌کند «اللَّهُ نُورُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ.» نور خود را به فانوسی مثال می‌زند که در آن، مصباح یا چراغ قرار دارد و آن چراغ در شیشه‌‏اى است. آن شیشه گویی ستاره‌ای درخشان است. «مَثَلُ نُورِهِ کَمِشْکاةٍ فیها مِصْباحٌ الْمِصْباحُ فی‏ زُجاجَةٍ الزُّجاجَةُ کَأَنَّها کَوْکَبٌ دُرِّیٌّدر آیه بعد می‌فرماید آن چراغدان را که مثال نورِ هدایت‌گر خداست، در خانه‌های قرار داده که خداوند اذن رفعت به آنها عطا کرده است. در این خانه‌ها نام خداوند ذکر می‌شود و اهالی آن منزل، خداوند را صبح و شام تسبیح می‌گویند و در دریای بیکران لطف او شناورند «فی‏ بُیُوتٍ أَذِنَ اللَّهُ أَنْ تُرْفَعَ وَ یُذْکَرَ فیهَا اسْمُهُ یُسَبِّحُ لَهُ فیها بِالْغُدُوِّ وَ الْآصال‏» و طبق آیه بعد، اینها کسانی‌اند که نه تجارت و نه داد و ستدى، آنان را از یاد خدا و برپا داشتن نماز و دادن زکات، به خود مشغول نمی‌‏دارد. «رِجالٌ لا تُلْهیهِمْ‏ تِجارَةٌ وَ لا بَیْعٌ عَنْ ذِکْرِ اللَّهِ وَ إِقامِ الصَّلاةِ

وی افزود: نور خداوند که همان نور معرفت و ایمان است، حقایق عالم را آشکار می‌کند، لذا مخصوص کسانی است که تا حد مطلوبی از معرفت الهی بهره بردند. امام باقر علیه‌السلام ذیل این قسمت از آیه فی‏ بُیُوتٍ أَذِنَ اللَّهُ أَنْ تُرْفَعَ ... فرمود منظور از این خانه، خانه انبیاء است و خانه علی علیه‌السلام نیز جزء آن خانه است. قَالَ هِیَ بُیُوتُ الْأَنْبِیَاءِ وَ بَیْتُ عَلِیٍّ ع مِنْهَا. امام هادی علیه‌السلام در فرازی از زیارتنامه‌ عمومیِ ائمه علیهم‌السلام به همین آیه اشاره کرده، می‌فرماید خَلَقَکُمُ اللَّهُ أَنْوَاراً فَجَعَلَکُمْ بِعَرْشِهِ مُحْدِقِینَ حَتَّى مَنَّ عَلَیْنَا بِکُمْ فَجَعَلَکُمْ‏ «فی‏ بُیُوتٍ أَذِنَ اللَّهُ أَنْ تُرْفَعَ وَ یُذْکَرَ فیهَا اسْمُهُ‏»؛ یعنی خدا شما را به صورت انوارى بیافرید و آنگاه پیرامون عرش خود قرار داد، تا آنگاه که به وسیله وجود شما بر ما منّت نهاد و شما را در خانه‏‌هایى جاى داد که اذن داد تا رفعت یابد و نام او در آن خانه‌‏ها برده شود. همچنین امام صادق علیه‌السلام درباره چراغدان یا مشکات فرمود مشکات، همان فاطمه سلام‌الله علیها است؛ کَمِشْکاةٍ فَاطِمَةَ و منظور از مصباح، حسن و حسین علیهما السلام است: فِیها مِصْباحٌ‏ الْحَسَنُ‏ الْمِصْباحُ‏ فِی‏ زُجاجَةٍ الْحُسَیْن‏.

حجت الاسلام خلج با اشاره به اینکه حضرت زهرا سلام‌الله علیها و دیگر اهل بیت دارای دو خلقت جسمانی و  نوری‌اند، گفت: در روایات متعددی از رسول خدا صلی الله علیه و آله و دیگر اهل بیت به این جنبه از خلقت اشاره شده است؛ به عنوان نمونه امام محمد باقر علیه‌السلام به نقل از رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود «خداوند (در شب معراج) به من گفت ای محمد من تو را و علی و فاطمه و حسن و حسین را به صورت اشباح نورانی از نور خود خلق کردم و ولایت شما را بر آسمان‌ها و اهل آن و بر زمین‌ها و هر آنچه در آن است؛ پس هرکه ولایت شما را بپذیرد، نزد من از پیروزیافتگان خواهد بود. یَا مُحَمَّدُ خَلَقْتُکَ وَ خَلَقْتُ عَلِیّاً وَ فَاطِمَةَ وَ الْحَسَنَ وَ الْحُسَیْنَ أَشْبَاحَ نُورٍ مِنْ نُورِی وَ عَرَضْتُ وَلَایَتَکُمْ [وَلَایَتَکَ‏] عَلَى السَّمَاوَاتِ [السَّمَاءِ] وَ أَهْلِهَا وَ عَلَى الْأَرَضِینَ وَ مَن‏ فِیهِنَّ فَمَنْ قَبِلَ وَلَایَتَکُمْ کَانَ عِنْدِی مِنَ الْأَظْفَرِینَ. یا پیامبر اسلام ذیل آیه «أَسْتَکْبَرْتَ أَمْ کُنْتَ مِنَ الْعالین؛ (به ابلیس فرمود) آیا (از اینکه سجده بر آدم نکردی) تکبر کردی یا تصور کردی از عالین هستی» فرمود  عالین، من، علی، فاطمه، حسن و حسین بودیم که در سرادق عرش قرار داشتیم؛ ما خدا را تسبیح می‌گفتیم و ملائک با تسبیح ما تسبیح می‌گفتند هزار سال قبل از اینکه خداوند عز وجل آدم را خلق کند.

وی افزود: اما ما شیعیان که از نور وجود مقدس حضرت زهرا (س) و اهل بیت خلق شدیم،‌ طبق روایات دارای جنبه نوری هستیم،‌ لذا نیاز به تغذیه نوری داریم. وقتی صفات و رفتار خود را اصلاح کنیم هم از نور بهره می‌بریم و هم مجرای نور می‌شویم و نسبت به بیت نورانی آن انوار مقدس اهلیت می‌یابیم و از طریق همان خانه‌هایی که خداوند آن را رفعت داده،‌ به‌سوی آسمان‌ها اوج می‌گیریم و به رفعت می‌رسیم. پس رابطه ما با حضرت فاطمه (س) رابطه نوری است. حالا یک وقت است که به اندازه عنصر محبت بهره می‌بریم، یا گاهی به اندازه مودت. مودت، آن درجه از محبتی است که به دنبال آن عملی در راستای خواست محبوب صورت بگیرد. مودت، حبّ آرمانی و حب تربیت‌یافته است.

انتهای‌پیام/

واژه های کاربردی مرتبط
واژه های کاربردی مرتبط