به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، حجت الاسلام سید عبدالله فاطمی‌نیا در ادامه جلسات "سیری در صحیفه سجادیه" به دعای شانزدهم اشاره کرد و گفت: در این فرازها به پیشگاه خداوند اقرار به گناه می‌کنیم. در فرازی از این دعا می‌خوانیم وَ أَنَا یَا إِلَهِی عَبْدُکَ الَّذِی أَمَرْتَهُ بِالدُّعَاءِ فَقَالَ لَبَّیْکَ وَ سَعْدَیْکَ هَا أَنَا ذَا یَا رَبِّ مَطْرُوحٌ بَیْنَ یَدَیْکَ؛ یعنی من اى خدایم، بنده‌ى توام که او را به دعا امر فرمودى و گفت: «اطاعت مى‌کنم و فرمانت بجا مى‌آورم». اینک منم- اى پروردگار- بنده‌اى که در پیشگاهت افتاده است.
وی افزود: اقرار به گناه خیلی مهم است؛ خدا بالاتر از این است که بنده‌اش بگوید بد کردم و خداوند خوشش بیاید. خدا مثل ما نیست. ما می‌گوییم تا فلانی معذرت نخواهد، او را نمی‌بخشم. بنده‌ی خدا این حرف را می‌زند. خدا که به ما می‌گوید اعتراف کنید، برای پیشرفت خودمان است. در ماجرای یونس نبی وقتی خداوند ایشان را در شکم ماهی حبس می‌کند، با خداوند اینگونه مناجات می‌کند: «لا إِلهَ إِلاَّ أَنْتَ سُبْحانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمین.» در آیه بعد خداوند می‌فرماید «فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَ نَجَّیْناهُ مِنَ الْغَمِّ.» یعنی ما دعای او را اجابت کردیم و از غم نجاتش دادیم. در ادامه می‌فرمایید «وَ کَذلِکَ نُنْجِی الْمُؤْمِنین» یعنی اینچنین مؤمنان را نجات می‌دهیم. اگر می‌گفت انبیاء را نجات می‌دهیم، یعنی راه نجات فقط برای انبیاء باز است، اما منظور این است که هرکه ایمان بیاورد، او را نجات می‌دهیم. در جای دیگر می‌فرماید اگر اهل تسبیح نبود، لَلَبِثَ فی بَطْنِهِ إِلى یَوْمِ یُبْعَثُون. پس خداوند قادر است در شکم ماهی یک نفر را تا قیامت نگه دارد. حالا خداوند خواسته عمر امام زمان عجل الله تعالی فرجه در این هوای آزاد طولانی شود؛ چرا باید تعجب کرد؟
انتهای‌پیام/