آیا حزب حاکم ترکیه رفتنی است؟

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، تنش بین حزب حزب حاکم ترکیه و احزاب مخالف، همچنان ادامه دارد. اگر چه بحران اقتصادی سال 2021 میلادی، اصلی ترین زمینه تنش و دعوای طرفین است، اما مخالفین و منتقدین، علاوه بر ناکارآمدی اقتصادی، بر برخی دیگر از نواقص و معایب دولت اردوغان انگشت گذاشته و معتقدند که اساساً حکمرانی در نظام ریاستی، پیامدهای بدی برای ترکیه داشته و میزان قدرت و نظارت پارلمان و قوه قضائیه در نظام پارلمانی، با نظام ریاستی کنونی، به هیچ وجه قابل مقایسه نیست و لازم است در اسرع وقت، یک انتخابات سراسری برگزار شود، دولت و رئیس جمهور کنار زده شوند، نظام فعلی منحل شود و مخالفین، قدرت را در دست بگیرند.

اما شواهد نشان می دهد که احتمال برگزاری انتخابات در سال 2022 میلادی، دور از ذهن است. با این حال، خط و نشان کشیدن های شبانه روزی در رسانه و فضای مجازی ادامه دارد. سران احزاب مخالف اردوغان با اطمینان و اعتماد به نفس، اعلام کرده ­اند که سال 2022 میلادی، آخرین سال اقتدار اردوغان و حزب اوست.

آن زن، می آید!

مرال آکشنر رهبر حزب خوب، در 5 سال اخیر، به رهبر سیاسی قدرتمندی تبدیل شده که حزب او به طور مداوم در حال رشد بوده است.

آکشنر که روزگاری در دولت ائتلافی اربکان – چیللر، پست وزارت کشور را در اختیار داشت و بعدها قرار شد در کنار گل و اردوغان، یکی از موسسین حزب عدالت و توسعه باشد، به حزب ملی گرای راست افراطی دولت باغچلی پیوست. اما پس از انشعاب، حزب جدیدی تاسیس کرد و عملاً فرش را از زیر پای مراد سابق خود بیرون کشید، چرا که بدون تردید، طرفداران آکشنر و حزب او، از میان ملی گراهای سنتی و محافظه کار ترکیه هستند و هر ملی گرایی که از باغچلی فاصله بگیرد، به آکشنر می پیوندد.

ائتلاف آکشنر با کمال کلیچدار اوغلو رهبر حزب جمهوری خلق و تشکیل جبهه قدرتمندی به نام ائتلاف ملت، رویداد سیاسی مهمی است که پایه های قدرت حزب عدالت و توسعه را به لرزه آورده است.

ائتلاف آکشنر با مخالفین اردوغان، دایره گسترده تری دارد و حالا علی باباجان رهبر حزب جهش و دموکراسی، احمد داود اوغلو رهبر حزب آینده، گلتکین اویسال رهبر حزب دموکرات و تمل کاراملا اوغلو رهبر حزب سعادت، چراغ سبز اولیه ای نشان داده اند و چنین به نظر می رسد که پیوستن آنان به جمع آکشنر + کلیچدار اوغلو، دور نیست.

 مرال آکشنر دیروز(چهارشنبه) در یک سخنرانی عمومی اعلام کرد:«روزهای اقتدار آکپارتی رو به پایان است. زنگ ها برای شکست سنگین این حزب به صدا درآمده اند. مطمئن باشید حزب خوب به قدرت خواهد رسید. زمانی که حزب خوب، مسئولیت کشور را در اختیار بگیرد، تمام جهان، درباره معجزه ترکیه صحبت خواهد کرد و نه درباره مشکلات ترکیه.»

سخنان آکشنر، حاوی 3 ادعای مهم است: 1.به شماره افتادن نفس های آکپارتی. 2.به قدرت رسیدن حزب خوب. 3.سخن گفتن جهانیان از معجزه ترکیه.

این ادعاها تا چه اندازه صحت دارند؟ در پاسخ می توان چنین گفت: 1.حزب عدالت و توسعه شرایط خوبی ندارد. اما واقعیت این است که توصیف دقیق وضعیت آکپارتی، یک حزبِ تا حدودی تضعیف شده است و نه حزبی به تمامی نابود شده و از بین رفته. 2.حزب خوب به تنهایی به قدرت نمی رسد. اما یک سناریوی محتمل این است که تقسیم بندی قدرت بین آکشنر و کلیچدار اوغلو صورت گرفته و ظاهراً قرار بر این است که اگر قدرت به دست ائتلاف ملت بیفتد و نظام ریاستی دوباره تغییر کند، کلیچدار اوغلو رئیس جمهور و آکشنر نخست وزیر خواهد شد.

3.صحبت کردن جهانیان از معجزه ترکیه، عبارتی حماسی و اغراق آمیز است. چرا که اقتصاددانان و سیاستمدارانی همچون علی باباجان، بارها بر این تاکید کرده اند که میزان تخریبات حزب عدالت و توسعه در حوزه های اقتصادی، سیاسی و حقوقی به حدی است که ترکیه نمی تواند تا چند سال دیگر، به راحتی به مسیر پیشرفت و توسعه بازگردد.

دیدار اخیر آکشنر با داود اوغلو نخست وزیر سابق ترکیه و رهبر کنونی حزب آینده، از رویدادهایی بود که توجه رسانه ها را به سوی خود جلب کرد. پیداست که آکشنر به شدت در حال تلاش است تا داود اوغلو و دیگران را وارد ائتلاف ملت کند.

اما ظاهراً او، باباجان، کاراملا اوغلو و دیگران، فعلاً ملاحظاتی دارند و تمایلشان بر این است که در شرایطی وارد ائتلاف شوند که سهم نهایی آنان، نه تعداد رای و وزن خود حزب بلکه سهمی در خور برند شخصی رهبر حزب باشد.

این گزاره به چه معنی است؟ به این معنی که به عنوان مثال، فردی همچون باباجان، از سیاستمداران توانمندی است که به گواه بسیاری از تحلیل گران، مناسب ترین فرد برای ریاست جمهوری آتی ترکیه است. اما حزب او فقط 2 درصد از آرای کشور را در اختیار دارد.

بازی اصلی اردوغان چیست؟

حزب عدالت و توسعه، دست کم در شرایط فعلی، به شکلی وفادارانه و محکم، پای دفاع از اردوغان ایستاده و عمر چلیک سخنگوی این حزب اعلام کرده که حزب مزبور با تمام قدرت، از نامزدی اردوغان در انتخابات آتی، دفاع خواهد کرد. با این حال، برخی از کارشناسان معتقدند که ماه های پایانی سال جاری میلادی، زمان اصلی تصمیم گیری یاران اردوغان خواهد بود. اگر آنان بر اساس نتایج نظرسنجی های میدانی به این جمع بندی برسند که شکست اردوغان حتمی است، در این صورت نامزد دیگری را به میدان می فرستند تا اردوغان به عنوان رهبری در دل تاریخ جای بگیرد که هیچگاه، هیچ انتخاباتی را نباخته است!

با توجه به مواضع رسانه ای سران آکپارتی و گفتمان غالب رسانه های طرفدار این حزب، چنین به نظر می رسد که اصلی ترین تاکتیک های انتخاباتی اردوغان و حزب او بر اساس این محورها پیش خواهد رفت:

1.تضعیف روحیه ائتلاف ملت و استفاده مداوم از عبارت موهن ائتلاف ذلت، متهم کردن سران این حزب به همدستی با تروریست ها و تجزیه طلب ها و پیروی از دشمنان خارجی.

2.تلاش برای اقدامات ترمیمی اقتصادی.

3.ترساندن محافظه کاران و خانواده های مذهبی جامعه از احتمالات تباهی اخلاقی جامعه در صورت به قدرت رسیدن کلیچدار اوغلو و آکشنر.

4.تقویت مداوم روابط آکپارتی و محافظه کاران، دلجویی از آنان و تشدید دوقطبی اجتماعی و سیاسی.

5.اعمال فشار بر رسانه های مستقل و مخالف.

در پایان باید گفت، بحران اقتصادی سال 2021 میلادی و مجموعه ای از ناکارآمدی ها و اشکالات دیگر، بخش قابل توجهی از محبوبیت و جایگاه اجتماعی حزب عدالت و توسعه را از بین برده است.

با این حال، نتایج نظرسنجی های معتبر چند ماه اخیر، نشان دهنده این است که این حزب، همچنان، یک حزب قدرتمند، دارای بنیه اجتماعی قابل توجه و سازماندهی قوی است. در نتیجه احزاب مخالف اردوغان، برای رسیدن به قدرت، مسیر دشواری را در پیش رو دارند و اگر دولت بتواند در 12 ماه پیش رو، اصلاحاتی انجام دهد که در مسیر تورم زدایی، فقرزدایی و اعتمادسازی مجدد قرار بگیرد، شرایط برای مخالفین، دشوارتر خواهد شد.

انتهای پیام/