کتابی که براساس ۲۰ منبع معتبر اهل سنت از زندگی حضرت زهرا نوشته شده است
کتاب «فاطمه زهرا (فرشته زمینی)» اسناد و مدارک متقن تاریخی از منابع معتبر شیعه و سنی را به رشته تحریر درآورده است.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، حضرت صدیقه کبری (س) الگو و اسوه‌ای بی‌مانند برای زنان جهان محسوب می‌شود. غور در زندگانی پر برکت ایشان، می‌تواند در معرفی این الگوی بی بدیل به بانوان مسلمان اثرگذار باشد. کتاب «فاطمه زهرا (فرشته زمینی)» نوشته مرحوم حجت الاسلام و المسلمین روح الله حسینیان، یکی از صدها اثری است که پیرامون زندگانی حضرت زهرا (س) تحریر شده است، اما این اثر تفاوتی آشکار با دیگر آثار این حوزه دارد. حسینیان در این کتاب ضمن رعایت سادگی بیان، اسناد و مدارک متقن تاریخی را از نظر گذرانده است.
کتاب هشت فصل دارد: تولد، کودکی، ازدواج، سیره، سخن وحی، مناقب، دوران سختی‌ها (زندگی سیاسی)، شهادت و پس از شهادت حضرت فاطمه(س) در این فصول بازخوانی شده است. حسینیان در مقدمه کتاب می‌نویسد: «در این نوشتار تلاش کرده‌ام که خوانندگان را از آب زلال زندگی زهرا (س) سیراب کنم، بدون آنکه نااهلان در قطرات صاف آن دستی برده باشند. بر این اساس به مطمئن‌ترین منابع نقب زدم و سعی کردم منابع معتبر عالمان سنی و شیعی را ملاک نوشته‌ام قرار دهم. بالغ بر بیست مأخذ از مورخین، محدثین و مفسرین اهل سنت را مطالعه کردم و به همین میزان به منابع شیعه رجوع کردم. به این سبب در این نوشتار هیچ چیز را بدون مدرک نمی‌یابید، بلکه با انبوهی از اسناد مواجه می‌شوید.»
در برشی از کتاب درباره ولادت حضرت صدیقه کبری (س) می‌خوانیم:
همسر پیامبر(ص) برای آخرین بار حامله شد. این بار خدیجه از این حمل احساس دیگری دارد. غم و شادی در هم آمیخته، از یکسو نگرانِ بی‌اعتنایی زنان قریش است، از سویی دیگر منتظر دختری است که نسل محمد (ص) و خدیجه (س) از او جاری خواهد شد.
هرگاه تحقیر دوستان سابق، سایه غمبارش را بر قلب خدیجه می‌افکند، «جنین‌اش با او سخن می‌گفت و او را به صبوری فرا می‌خواند».
خدیجه این راز را کتمان می‌کند، نه تحمل پنهان‌کاری دارد نه جرأت بازگویی. خدایا! این راز را با محمد(ص) بگویم؟ نه، بهتر است آن را مخفی دارم، نباید کسی مطلع شود، که این سری است الهی.
روزی خدیجه با جنین در حال گفت‌و‌گو بود که پیامبر(ص) وارد شد و فرمود:
خدیجه! با چه کسی سخن می‌گویی؟
ـ با جنینم، او هم‌سخن و مونس تنهایی من است.
ـ می‌دانستم، جبرئیل این موضوع را به من خبرداده بود.
سرانجام لحظه موعود فرا رسید و درد زایمان آغاز شد.
خدیجه کسی را نزد زنان قریش فرستاد. آنان گفتند: خدیجه، محمد را انتخاب کرده و به او ایمان آورده است، نباید از ما انتظار کمک داشته باشد.
خدیجه، آن زن نامدار قریش، اینک تنهای تنهاست، ناامید و هراسان چشم به در دوخته که ناگهان چهار زن زیبا در هاله‌ای از نور وارد می‌شوند. آه خدای من، شما کیستید؟
من مادرت حوا، و من آسیه دوست تو، و من کلثوم خواهر موسی، و من مریم مادر عیسی، آمده‌ایم که تو را پرستار باشیم.
فاطمه (س) متولد شد. او را با آب کوثر در طشتی بهشتی شستشو دادند و در پارچه‌ای سفید و عطرآگین پیچاندند و سرش را با پارچه‌ای دیگر پوشاندند.
پس از تولد کودک، خداوند بزرگ فرشته‌ای را مأمور کرد تا به محمد نام او را الهام کند. پدر، نام وی را فاطمه (س) نهاد. سپس خداوند به او خطاب کرد: ای فاطمه! تو را قرین علم گردانیدم و از ناپاکی دورت کردم.
کتاب «فاطمه زهرا (فرشته زمینی)» به قلم حجت الاسلام روح الله حسینیان نگاشته شده و توسط انتشارات علیون منتشر شده است.
انتهای پیام/