مستندی که واردِ خانواده پرجمعیت شد
یکی از کارگردانهای مجموعه مستند "پا به ماه" اعتقاد دارد که جامعه ایرانی در سالهای اخیر بیشتر فضای شهری دارد و این فضا، فرزندآوری جنبه تهدید پیدا کرده نه فرصت!
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، مجموعه مستند «پا به ماه» شامل 10 مستند با موضوع قصههای روزهای پایانی انتظار برای تولد بچه و چالشهای آن، از شبِ گذشته همزمان با ولادت حضرت فاطمه زهرا (س) و روز مادر پخش خود را از شبکه سه سیما آغاز کرده است. «الفبای زندگی»، «زندگی به توان سه»، «خیال نگار»، «عروس ییلاق»، «برایمان بمان»، «شیرین عالم»، «زهرا گلی»، «زندگی روی امواج»، «آنسوی انتظار»، «قانون مادری» اسامی قسمتهای این مجموعه 10 قسمتی است که توسط مستندسازانی چون ماریا ماوتی، الهام آقالری، مرجان خسروی، طیبه مینایی، علی نیکبخت، نگین احمدی، آذر مهرابی و سمیه کریمی ساخته شدهاند.
مجموعه مستند «پا به ماه» شهر به شهر و روستا به روستا لحظات خاص و به یادماندنیِ روزهای آخر بارداری، روز تولد را به تصویر کشیده و قصه روزهایی از زندگی آدمها است که پر از انتظار، نگرانی، عشق، ترس و صبر است و قصه آدمهایی است که خود را تکثیر کردند.کارگردان دومین قسمت از مجموعه «پا به ماه» که پخش آن از شب گذشته در شبکه سه شروع شده، درباره ویژگیهای این مستند و حواشی زندگی خانوادهای گفت که موضوع این قسمت است.
علی نیکبخت کارگردان «الفبای ما» که در قالب دومین قسمت از مجموعه «پا به ماه» روی آنتن میرود، در گفتوگو با تسنیم درباره این مستند گفت: این قسمت به زندگی داوود منیری و همسرش خانم صادقی می پردازد که دارای 9 فرزندند. زمانی که قرار بود سراغ این خانواده بروم، منتظر فرزند هشتمشان بودند و حواشی اطراف آنها که تولید رسانه های داخلی بود، فکرم را مشغول کرده بود. با توجه به اینکه امری شتاب زده برای این خانواده رخ داده بود، آنها را به حاشیه برده بود، اما متن قضیه که فرزندآوری و داشتن فرزندان زیاد بود از یاد رفته بود. آدمهایی که تمنایشان این بود برای بنگاههای رسانهایشان خوراک خبری تولید کنند، بر جوّسازی رسانههای داخلی سوار شده بودند.
وی افزود: تمام تمرکز من این بود ببینم چطور میشود این مسئله را مدیریت کرد، از این رو برای ماهها به منزل دکتر منیری میرفتم و با او و خانم صادقی ساعتها بدون دوربین گفتوگو میکردم؛ گفتوگوهایی که سعی میکردم کیفی باشد. بعد از همین گپ و گفتها این ایده به ذهنم رسید که اگر میخواهم فیلم موفقی بسازم، باید از اینکه این خانواده چه تعداد بچهای دارند دست بردارم و به اینکه هر کودک چه قصهای دارد متمرکز شوم.
کارگردان «الفبای ما» یادآور شد: هر بار که با والدین بچهها صحبت میکردم میدیدم بیشتر دارند جواب جوّسازیهای داخلی و خارجی را میدهند و من باید از مفهوم مصاحبه کردن عبور کنم. برای همین سراغ نریشننویسی رفتم، این اولین بار بود که در کارهایم از ابتدا تا انتها نریشن و روایت یک قصه را داشتم و این کار سختی بود. روایت این فیلم برایم خیلی مهم بود، گپ و گفتهای مفصلی با خانم محور تهیهکننده کار داشتم و او قبول کرد چنین روایتی انتخاب کنیم.
نیکبخت تصریح کرد: جامعه ایرانی در سالهای اخیر بیشتر فضای شهری دارد و در این فضا، فرزندآوری جنبه تهدید پیدا کرده، نه فرصت! وقتی موقعیت مکانی خانواده دکتر منیری را مرور میکردم میدیدم آنها توانستهاند با انتخاب یک فضای مناسب به تعادل برسند. خانم صادقی تعلق خاطری به مفهوم مادر شدن داشت در حالی که شاید موقعیت شهری اجازه چنین انتخابی را به خیلی از زنان ندهد اما این خانواده با نزدیک شدن به خانواده نسبیشان شرایط را برای خود راحتتر کردهاند.
این مستندساز در پاسخ به اینکه چرا کل فضای فیلم شاد است و کمتر به نمایش سختیهای پرتعداد بودن بچهها اختصاص پیدا کرده، توضیح داد: سختیها گفته میشود، مثلاً سویِ بینایی علی دارد کم میشود، یا مهدی را به سونوگرافی میبرند. دیالوگی دارند که آقای دکتر به ورشکستگیاش اشاره میکند و آنها تصمیم میگیرند داخل چادر در پارک زندگی کنند. این خیلی تلخ است و او همزمان با این مسئله درگیری بینایی فرزندش نیز هست. ما نشان میدهیم که آنها از سختیهایشان عبور میکنند. دشواریهای بیشتری هم داشتند که در فیلم به آن اشاره نشده است.
وی یادآور شد: از اولین پخش این مجموعه بازخوردهای بسیار مثبتی گرفتم و وقتی مسئلهای درست ارائه میشود، ملموستر میشود. این خانواده حالا فرزند نهمشان را دارند و مادر خانواده پذیرفته فضیلت او فرزندآوری باشد، در حالی که خیلی از زنان جامعه شهری ایران این تمنا را ندارند.
مستند «الفبای ما» دوشنبه چهارم بهمن در قالب دومین قسمت از مجموعه «پا به ماه» به تهیهکنندگی مهدیه سادات محور ساعت 18 از شبکه سه روی آنتن میرود.
انتهای پیام/