واقعه مدرسه علمیه فیضیه؛ مخالفان شاه را به مبارزان علیه رژیم پهلوی تبدیل کرد

به گزارش خبرگزاری تسنیم از  قم ، هم‌زمان با ایام‌الله دهه فجر و چهل و سومین سالروز پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی، نشست روایتگری گذرگاه انقلاب با محوریت «حادثه مدرسه فیضیه» که در تاریخ 2 فروردین 1342 رخ داد، به همت اداره کل کتابخانه‌های عمومی استان در محل وقوع این حادثه، مدرسه فیضیه برگزار شد.

در ابتدای این نشست، حجت‌الاسلام‌والمسلمین سید محمدباقر حائری رضوی، مدیر مدرسه فیضیه با اشاره به تاریخچه مدرسه فیضیه گفت: مدرسه فیضیه قدمتی چند صدساله دارد که حوادث زیادی را که در تاریخ تشیع و ایران نیز مؤثر بوده، به خود دیده است و در مراحل مختلفی سبب تجدید حیات تشیع شده است.

مدیر مدرسه علمیه فیضیه با اشاره به آیت‌الله شیخ عبدالکریم حائری یزدی، امام خمینی (ره) و آیت‌الله بروجردی به‌عنوان تعدادی از بزرگانی که در این مدرسه پرورش‌یافته‌اند افزود: این مدرسه از ابتدا تاکنون، پایگاهی علمی، محلی برای مبارزات سیاسی و انقلابی و مرکزی برای فقه و اجتهاد بوده است.

وی افزود: شخصیت بزرگی همچون امام خمینی (ره) پیش و پس از انقلاب سخنرانی‌های زیادی در این مدرسه داشتند و شاگردان زیادی در درس ایشان پرورش یافتند نزدیک به 8 سال در این مدرسه درس اخلاق داشتند و بزرگان زیادی در این دروس پرورش یافتند.

حائری رضوی همچنین پیرامون وجه‌تسمیه مدرسه فیضیه گفت: بنابرنقل متون معتبر تاریخی، این مدرسه در قرن ششم ساخته‌شده و در ابتدا نام آن، مدرسه «خانم فاطمه (س)» بوده است و سپس به نام مدرسه آستانه شناخته می‌شده است؛ پس‌ازآن نیز از قرن 13 به بعد و ازآنجاکه محل تدریس ملأ محسن فیض کاشانی بوده است به نام فیضیه شناخته می‌شود.

در ادامه این نشست، حمزه محمودی؛ شاعر انقلاب، یکی از اشعار خود در وصف امام خمینی (ره) را بیان کرد.

سپس حجت‌الاسلام‌والمسلمین محمدرضا احمدی، پژوهشگر و استاد حوزه علمیه پیرامون ریشه‌های حادثه مدرسه فیضیه گفت: بعد از رحلت آیت‌الله بروجردی رژیم شاه احساس کرد که پایگاه مرجعیت و روحانیت ضعیف شده است؛ بنابراین برنامه‌هایی مثل لایحه انجمن‌های ایلاتی و ولایتی و انقلاب سفید را پیاده کرد که با مخالفت علما، ازجمله امام خمینی  روبه‌رو شد که عزای عمومی اعلام کردند و عید نوروز سال 1342 را تحریم کردند.

این پژوهشگر تاریخ معاصر تأکید کرد: درنتیجه این اتفاق بود که رژیم در دوم فروردین همان سال که هم‌زمان با سالروز شهادت امام صادق (ع) نیز بود، تصمیم به هجوم و اغتشاش در مراسم طلاب در مدرسه فیضیه گرفت.

حجت‌الاسلام‌والمسلمین محمدرضا احمدی تصریح کرد: در این مراسم هنگام سخنرانی مرحوم آقای انصاری بود که افرادی که برای اختلال در مراسم آمده بودند با عباراتی مثل جاوید شاه سعی در به هم زدن جلسه و اغتشاش داشتند و درنتیجه این اعمال آن‌ها،  زدوخورد بین نیروهای نفوذی و روحانیون شروع شد که پس‌ازآن نیروهای رژیم با هجوم به حجره‌ها و تخریب آن‌ها، به ضرب‌وجرح طلاب پرداختند.

استاد حوزه علمیه پیرامون پیامدهای منفی و مثبت واقعه فیضیه گفت: هدف رژیم از اخلال در این مراسم، ایجاد رعب و وحشت در طلاب و روحانیون، سرکوب اعتراض آن‌ها و ایجاد یاس و ناامیدی در ادامه مبارزات بود که تا حدی هم این اتفاق رخ داد.

وی خاطرنشان کرد: اما اتفاقی که رژیم پیش‌بینی‌اش را نمی‌کرد این بود که این واقعه باعث شد که بسیاری از روحانیون و مردمی که پیش‌ازاین واقعه مخالف رژیم بودند اما به نصیحت شاه می‌پرداختند و قصد مبارزه نداشتند، پس‌ازاین واقعه به مبارز علیه رژیم تبدیل شدند؛ بنابراین مهم‌ترین پیامد این واقعه این بود که مخالفت‌ها تبدیل به مبارزه شد.

انتهای پیام/452/ی