صباح زنگنه: همکاری اقتصادی ایران و قطر زمینه ساز همکاریهای امنیتی منطقهای است
کارشناس تحولات خلیج فارس با بیان اینکه ایران و قطر بهتر میتوانند با یکدیگر همکاری کنند، گفت: توسعه همکاریهای اقتصادی میان ایران و قطر به سود دو کشور است. این نوع همکاریها میتواند فضای مناسبی را برای همکاریهای امنیتی در سراسر منطقه فراهم کند.
« صباح زنگنه در گفتو گو با خبرنگار بینالملل خبرگزاری تسنیم با اشاره به سفر رئیس جمهور ایران به قطر گفت: دو کشور مشترکات زیادی دارند و این در حالی است که در میدانهای گازی با یکدیگر شریکند. بدیهی است که این عامل میتواند یک عنصر موثر در داشتن روابط صحیح و فزآینده باشد. به علاوه، همکاریهای سیاسی میان ایران و قطر روبه توسعه است.
وی با اشاره به تحریمی که چند سال قبل، عربستان به همراه امارات، بحرین و مصر علیه قطر اعمال کرد، اظهار داشت: جمهوری اسلامی ایران در برابر فشارهایی که بر قطر وارد شده بود از دوحه حمایت و کمک کرد تا قطر و مردم این کشور در فشار و محاصره قرار نگیرند و بتوانند روابط خود را با کشورهای مختلف جهان داشته باشند.
به گفته زنگنه، قطر در بحران یمن دخالت نداشته به این معنا که با عاملان ایجاد این بحران همراهی نکرده است و در مسائل مختلف مانند مسئله فلسطین و یا سایر مسائل به نوعی همراهی داشته است. البته توسعه روابط اقتصادی میان ایران و قطر خیلی کمتر از آنچیزی است که انتظار میرود. با توجه به اینکه ایران یک کشور بزرگ و دارای نیروهای فنی و مهندسی با کیفیت است، از این نیروها در پروژههای اقتصادی و عمرانی قطر کمتر استفاده شده است. به هرحال، توسعه همکاریهای اقتصادی میان ایران و قطر به سود دو کشور است. این نوع همکاریها میتواند فضای مناسبی را برای همکاریهای امنیتی در سراسر منطقه فراهم کند.
این کارشناس تحولات حوزه خلیج فارس مجمع کشورهای صادرکننده گاز یا اوپک گازی را یک تشکیلات نوپا خواند و گفت: این مجمع میتواند به یک تشکیلات قوی و با ارزش در آینده تبدیل شود. دلیل اصلی آن، این است که در جهان با توجه به مسائل زیست محیطی و علوم و فنون جدید، گرایش به استفاده از گاز در آنها افزایش یافته و بیشتر کشورها به سمت استفاده از گاز گرایش پیدا کردهاند چراکه گاز نسبت به نفت پاکتر و تمیزتر است لذا اهمیت ذخایر گازی و کشورهای دارای چنین ذخایری روز به روز هم بیشتر میشود.
وی با بیان اینکه داشتن گاز یک بحث است و داشتن یک زنجیره همکاری در زمینههای مختلف صنایع و لجستک گازی بحث دیگری است، اظهار داشت: جمهوری اسلامی ایران با توجه به وسعت سرزمینی و ارتباطی که با 15 کشور همسایه دارد، این موضوع امتیاز فوق العاده و ارزش افزودهای به موقعیت ژئوپلیتیک ( جغرافیا، سیاست و قدرت ) ایران میدهد. در حقیقت، یک موقعیت ژئواکونومیک( اقتصاد ژئوپلیتیک) میشود. این موقعیت نیازمند داشتن چشم انداز روشن ، نقشه راه کامل و صحیح و داشتن روابط مثبت با کشورهای منطقه و کشورهای عضو این تشکیلات گازی است.
به این معنا که اولا استخراج گاز با فنآوریهای جدید صورت بگیرد. این فنآوریها را باید به دست آورد. چه با استفاده از نیروهای فنی و مهندسی ایران و چه با همکاری با شرکتهای صاحب این فنآوری. دوم، استفاده از روشهای تبدیل گاز طیبعی به گاز «ال ام جی » است. این گاز بیشتر مورد توجه کشورهای صنعتی قرار دارد. سوم همکاری کشورهای صادرکننده گاز است که باید مورد توجه قرار گیرد.
زنگنه همکاری میان کشورهای صادر کننده گاز را بسیار ضروری خواند و تصریح کرد: به جای رقابت کاهنده و منفی میان این کشورها میتوان به همکاری مثبت و سازنده روی آورد. به هرحال، این مسائلی که بیان شد، میتوانند مورد توجه شرکت کنندگان در نشست دوحه قراربگیرند. با ترسیم اهداف و برنامهای روشن میتوان به آنها دست یافت. دست یابی به این اهداف نیازمند استراتژی و برنامه همکاری میان کشورهای مزبور خواهد بود.
این کارشناس تحولات حوزه خلیج فارس درباره نقش ایران و قطر در تقویت اوپک گازی گفت: همسایگی، همکاری و نزدیکی روابط میان ایران و قطر به اضافه شریک بودن در میدان گازی ، نقش این دو کشور را بالاتر میبرد. در اینجا باید به این نکته اشاره کنم، مدتی « حسین عادلی » دبیرکل اوپک گازی بود. هر چند که دبیرخانه این تشکیلات گازی در قطر است اما یک ایرانی صاحب نظر مدتی ریاست اوپک گازی را به عهده داشت.
این نشان میدهد ایران و قطر میتوانند بهتر مسائل همدیگر را بفهمند و با یکدیگر همکاری و همراهی کنند. در نتیجه وقتی که دو کشور مشترکات زیادی داشته باشند، با ارائه طرح و نقشه راه میتوانند بقیه کشورها را به همکاری دعوت کنند. بنده براین باورم الجزایر یکی از این کشورهاست. لیبی بعد برون رفت از بحران داخلیاش میتواند یکی از این کشورها باشد و چند کشور دیگر نیز میتوانند در این راستا بیشتر همراهی و همفکری کنند.
وی در پایان برگزاری نشست کشورهای صادرکننده گاز در قطر را یک موفقیت دانست و گفت: با تفاهم بر روی اهداف، روشهای کاری و طراحی برای برنامه 40 الی 50 سال آینده میتواند مهمترین دستاورد این نشست باشد. به هر اندازه که ما کار کنیم ، وزارت نفت جمهوری اسلامی ایران کار کند، مقامات سیاسی و اقتصادی و نفتی بیشتر کار کنند، سخنشان درباره برنامههای آینده بیشتر مورد قبول قرار میگیرد و اثرگذاری بیشتری خواهد داشت.
انتهای پیام/