مرز بین اسلام و کفر در کلام شهید خرازی+فیلم
برخی از جملات شهید حسین خرازی هنوز بعد از گذشت ۳۵ سال زنده و راه گشاست. خرازی معتقد بود دشمن شناسی روش جهاد را می‌سازد و می‌گفت: اینجا مرز بین اسلام و کفر است.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، حسین خرازی فرمانده لشکر 14 امام حسین(ع) از فرماندهان زبده دفاع مقدس بود که بسیار میان رزمندگان محبوب بود. بشاش بودن و اخلاص و تواضع این فرمانده زبانزد کل لشکر بود. وقتی برای صحبت با اعضای لشکر زبان می‌گشود همه گوش می‌شدند تا جملات فرمانده را کلمه به کلمه به خاطر بسپارند. فرمانده‌ای که به خلوصش عمیقا اعتماد داشتند.
در کنار خصوصیات خوب اخلاقی، مدیریت و فهم نظامی‌اش از جنگ، شهید خرازی را به یکی از برجسته ترین فرماندهان تبدیل کرده بود. شهید حسین خرازی حدود 30 بار براثر ترکش زخمی شد و در عملیات خیبر دست راستش را از دست داد. او در همه حملات و عملیات‌ها حضور فعال داشت، از حاج عمران تا فاو و تمامی جبهه‌ها را مدیریت می‌کرد.
برخی از جملات او هنوز بعد از گذشت 35 سال زنده و راه گشاست. خرازی معتقد بود دشمن شناسی روش جهاد را می‌سازد. شهید حسین خرازی معتقد بود زخم در راه خدا درد و ناراحتی ندارد چون از طرف خدا رسیده است:
شهید خرازی از جبهه دشمنان در جنگ تحمیلی چنین یاد می‌کرد: «دشمن را دشمن اسلام بدانید. دشمن لشکر نصر یا لشکر عاشورا فقط دشمن آنان نیست. دشمن مشترک ماست. اگر جایی دشمن ماند و پاکسازی نشد، ما باید وارد عمل بشویم. کسی نگوید این مشکل ما نیست و مربوط به لشکر دیگر است. دشمن ما دشمن مشترک اسلام است و باید با تدبیر با او بجنگیم. اینجا مرز بین اسلام و کفر است. النصر لنا یعنی نصر برای اسلام و مسلمین و ماست.»
شهید خرازی ساخت عاشورا و جنگ در مقابل تفکر یزیدی را افتخار می‌دانست و آن را اینگونه عنوان می‌کرد: «سخن بیهوده می‌جنگید را خطاب به امام حسین(ع) و یاران او نیز گفتند. هم دوستان کم ظرفیت و هم دشمنان توطئه‌گر، وحشت واقعه عاشورا را تبلیغات می‌کردند تا یاران واقعی امام حسین(ع) را مأیوس و ناامید کنند. اگر قرار باشد که فقط و فقط عاشورا بسازیم، این افتخار ماست. ما با دشمن نمی‌توانیم سازش داشته باشیم. ما مرد جهادیم. ننگ است بر ما که سرهای خود را به جای سجده در مقابل خدا در برابر آمریکا کج کنیم.»
و البته تمرین اخلاص در کارهای مربوط به جهاد و در دل جبهه دفاع مقدس را بارها برای رزمندگان لشکر می‌گفت تا ضمن آموزش رزم، یک فرمانده انسان ساز هم باشد. می‌گفت: «وقتی کاری را برای رضای خدا کردیم، خدا دیده که چه‌کرده‌ایم. چه دلیلی دارد بیاییم و بگوییم؟ اگر کار برای خداست، گفتن برای چیست؟»
انتهای پیام/
