درسی از مکتب امام حسین (ع) در قبال خانواده

حجت‌الاسلام سیدمهدی واعظ موسوی در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم به مناسبت ایام میلاد امام حسین علیه‌السلام یکی از شاخصه‌های رفتاری آن امام بزرگوار را در عزت نفس معرفی کرد و گفت: یکی از ویژگی‌هایی که در زندگی امام حسین علیه‌السلام پررنگ است، عزت نفس یا کرامت نفس است. آنچه در دنیای سیاست شاهد آن هستیم، بوی لئامت و پستی به مشام می‌رسد. امام در فرمایشی فرمود مرگ با عزت بهتر از زندگی با ذلت است. این مسئله مکتب حسینی را ماندگار کرد. این شعار و این عملکرد از سوی امام حسین علیه‌السلام در کنار اینکه بسیار حماسی است، تاکنون جذابیت زیادی برای آزادگان جهان داشته است. افرادی مثل گاندی با اینکه هندو هستند، اما از آموزه‌های آن امام بزرگوار درس می‌گیرند و آن حماسه را می‌آفرینند. جالب است که او در جمله‌ای می‌گوید فردی که بناست به جامعه خدمت کند، باید زندگیِ ساده‌ای داشته باشد و عزت خود را فدای دنیای دو روزه نکند. با اینکه سالها در غرب زندگی کرد، اما در سال‌های بعد به شدت از غرب و نمادهای غرب بیزاری می‌جست.

وی با اشاره به اینکه شخصیت‌های آزادۀ دنیا وقتی با عزت‌طلبیِ امام آشنا شدند، حماسه آفریدند و نامشان در جهان ماندگار شد، گفت: در زندگی فردی‎مان نیز اینگونه است؛ گاهی من و شما ذلت را به عزت ترجیح می‌دهیم و از کرامتی که خداوند به صورت فطری به ما بخشیده است، کناره می‌گیریم. در آیۀ70 سورۀ اسراء می‌خوانیم «وَ لَقَدْ کَرَّمْنا بَنی‏ آدَم‏»؛ یعنی ما به بنی‌آدم کرامت بخشیدیم. بعد از این موضوع است که می فرماید او را به جریان انداختیم و بعد «رَزَقْناهُمْ مِنَ الطَّیِّباتِ وَ فَضَّلْناهُمْ عَلى‏ کَثیرٍ مِمَّنْ خَلَقْنا تَفْضیلا»؛ یعنی به او روزی پاک دادیم و نسبت به سایر مخلوقاتمان فضیلت بسیار زیادی بخشیدیم.

این سخنران مذهبی افزود: ما گاهی بین عزت و ذلت در رفت و آمدیم، اما آنچه امام حسین علیه‌السلام را دیدنی کرد، این بود که در تمام طول زندگی به ویژه در دوران قیام خویش به سمت ذلت نرفت و از عزت فاصله نگرفت. ایشان حاضر شد جان و مال و آبروی خویش را ببخشد، اما عزت خود و اطرفیانش را حفظ کند.

حجت‌الاسلام واعظ موسوی عدالت‌طلبی را یکی دیگر از خصیصه‌های مکتب حسینی معرفی کرد و گفت: یکی دیگر از درس‌های این مکتب، عدالت‌طلبی به معنای فاصله‌گیری از ظلم و ستم بود. ایشان به قدری تقید به این موضوع داشت که حتی ذره‌ای به دشمن خود ستم روا نمی‌دارد بلکه سعی کرد آنها را به مسیر عدالت بیاورد. خداوند در قرآن می‌فرماید «وَ لا یَجْرِمَنَّکُمْ شَنَآنُ قَوْمٍ عَلى‏ أَلاَّ تَعْدِلُوا اعْدِلُوا هُوَ أَقْرَبُ لِلتَّقْوى‏»؛ نباید دشمنى با گروهى شما را بر آن دارد که عدالت نورزید. بنابراین یکی از هنرهای ما این است که هیچ گاه و در هیچ شرایطی از عدالت فاصله نگیریم تا شائبۀ ظلم در ما ایجاد نشود.

امام حسین تضادی در شخصیت خویش نداشت

وی افزود: در این راستا موضوع مهم دیگری که وجود دارد، این است که امام حسین مظلومی است که خود ظالم نیست. گاهی اوقات ممکن است حقی از ما ضایع شود و در یک جریانی مظلوم واقع شویم و خود را مظلوم قلمداد کنیم، اما در عرصه‌ای دیگر مشغول ظلم به دیگری باشیم. زیاد دیدیم که عده‌ای ندای مظلومیت در جهان سر می‌دهند و مرگ بر آمریکا و اسرائیل هم می‌گویند، اما در برخورد با اطرافیان، بسیار ظلم روا می‌دارند. نه دوستان و نه خانواده از ظلم‌های او گریزی ندارند جز اینکه خون دل بخورند. امام این تضاد را نداشت که دیدنی و نماد یک مظلوم حقیقی شد. همگان امام را برای خود می‌دانند و برای ایشان مرز دینی قائل نیستند. ایشان بر دل‌ها نشست تا حدی که یک مسیحی، یهودی یا بودایی شیفته ایشان شد. این حقیقت را در جریان پیاده‌روی اربعین حسینی مشاهده کردیم.

امام حسین در اوج شدائد ذره‌ای به خانواده ظلم نکرد

نویسنده کتاب "خانواده سبز" یکی دیگر از نمادهای عدالت‌طلبی امام حسین علیه‌السلام را در قبال خانواده معرفی کرد و گفت: امام در اوج شدائد کربلا ذره‌ای به خانواده ظلم نکرد بلکه بسیار با اخلاق رفتار کرد. همان طور که عرض کردم، این خصلت را در قبال دشمنان نیز حفظ کردند. وقتی شمر لعنةالله علیه به در خیمه امام حسین علیه‌السلام می‌آید و فریاد می‌زند خواهرزاده‌های ما کجا هستند، هیچ کس پاسخ او را نداد. امام فرمود أجیبوا و إن کانَ فاسقاً؛ یعنی پاسخ او را بدهید هرچند فاسق است. امام شأن را حفظ کرد. در ضمن،‌ فرمود او فاسق است نه کافر. گاهی ما از سر هیجان ممکن است نسبتی نا روا به دیگری بدهیم. یا در مسائل حزبی، حزب مقابل را مرتد بدانیم. ما نمی‌توانیم به کسی که شهادتین را گفته، کافر بگوییم. امام به این اندازه مبانی را حفظ می‌کند و دقیق صحبت می‌کند. به تعبیر قرآن قول سدید و محکم و متقن دارد. در اوج تقوا و سجایای اخلاقی است. گویی تکفیر کردن فرهنگ سیاسیون و احزاب ما شده است. خداوند می‌فرماید «وَ لا تَقُولُوا لِمَنْ أَلْقى‏ إِلَیْکُمُ السَّلامَ لَسْتَ مُؤْمِناً»؛ یعنی به کسى که نزد شما اظهار اسلام مى‏‌کند، نگویید مؤمن نیستى. امام حسین با تمام انقلابی‌ها و آزادی‌خواهی تفاوت دارد. ایشان شعار نمی‌داد بلکه در عمل طوری مدیریت کرده که کوچک‌ترین خدشه‌ای به قیام ایشان وارد نیست.

انتهای‌پیام/