چهار مولفه قدرت افزای فناورانه حکمرانی فضای مجازی چیست؟
توسعه مولفه های فناورانه، راهکاری برای رهایی غول های ارتباطی از دستورالعمل ها، مقررات گذاری نظام های سیاسی و نیز دور زدن دولت ها محسوب می شود.
به گزارش خبرگزاری تسنیم «پرونده حکمرانی فضای مجازی»؛ امروزه کسب قدرت در فضای مجازی به دغدغه اصلی کشورهای دنیا به خصوص کشور های پیشرفته تبدیل شده است. مسلما یکی از عوامل اصلی کسب قدرت در فضای مجازی، نوآوری، ابتکار و پیشرفت های فناورانه است که بیشتر در داخل هسته های علمی و فنی خود پلتفرم ها شکل می گیرند. ترکیب فناوری پیچیده و تبلور آن در انواع محصولات خدمات غول های ارتباطی، منابع قدرت و ثروت آنها را به میزان نامحدودی افزایش داده به نحوی که هیچ دولتی به تنهایی توانایی مقابله یا مهار آنها را ندارد.
چهار مولفه این فناوری ها که در حال حاضر موجب افزایش قدرت شرکت های بزرگ فناوری مثل اپل، گوگل، مایکروسافت، آمازون و فیس بوک شده است، عبارت است از:
اینترنت اشیا: یک اکوسیستم اینترنت اشیا شامل تعداد زیادی فناوری متصل به شبکه است که قادر به تولید، جمع آوری، تحلیل یا پردازش اطلاعات جمع آوری شده بوده و به شبکه ای از ذی نفعان آن حوزه متصل است. اینترنت اشیا همچنین داده ها و تحلیل ها را به سرورهای داخلی یا مخازن انبوه منتقل می کند. اینترنت اشیا در سال های اخیر به دلیل گردش بالای مالی آنها به شدت مورد توجه پلتفرم ها بوده است. برای مثال بر اساس برآوردها، تنها در حوزه سلامت میزان فروش اشیای پزشکی متصل به اینترنت در سال 2017، 41 میلیارد دلار بوده و پیش بینی می شود با رشد 26 درصد به 72 میلیارد دلار در سال 2021 و 158 میلیارد دلار در سال 2022 برسد (کل درآمد فناوری سلامت شامل هوش مصنوعی، واقعیت دیجیتال و اینترنت اشیای پزشکی برای سال 2022، حدود 280 میلیارد دلار پیش بینی شده است.)
بر اساس برآوردهای صورت گرفته پیش بینی می شود تا سال 2025، بیش از 50 میلیارد دستگاه از طریق شبکه اینترنت اشیا در بستر اینترنت متصل باشند و این حوزه بتواند تا سقف بیش از 11 تریلیون دلار درآمد برای صاحبان آن کسب نمایند.
داده های کلان: داده های کلان فناوری متشکل از ذخیره سازی و آنالیز پیچیده ای از انبوه اطلاعات دیجیتال است که به صورت مداوم تولید و در بستر شبکه توزیع می شود. برای فهم ارزش داده های کلان، همین بس که از آن به عنوان ذخایر جدید و منابع اصلی کشورها همچون منابع نفت و گاز یاد می شود. پلتفرم هایی مانند فیس بوک، گوگل و غیره که دارنده حجم انبوهی از داده های کاربران هستند، در واقع صاحب غنی ترین منابع و ذخایر ثروت زا می باشند و به همین دلیل به عنوان امپراتوری داده ها شناخته می شوند. پیش بینی می شود میزان داده های ذخیره شده در بستر شبکه اینترنت تا پایان 2025 به چهل زتابایت برسد.
رایانش ابری: در راستای فناوری داده های کلان و نیز اینترنت اشیاء، فناوری رایانش ابری مدلی برای ارتقای دسترسی بهینه به منابع شبکه برای افزایش سرعت و حجم ذخیره داده ها می باشد. پیش بینی می شود تا سال 2025، بیست زتا بایت از داده های موجود به صورت ابری مدیریت بشوند.
هوش مصنوعی: هوش مصنوعی در سال های اخیر برای اولین بار جایگزین تمامی فعالیت های انسانی در این پلتفرم ها شده است. به عبارت دیگر به مدد هوش مصنوعی، انسان برای اولین بار در معرض محصول و دست ساخته خود قرار می گیرد و قرار است از طریق آن محک شده و مورد قضاوت قرار گیرد. صرفنظر از ابعاد فنی هوش مصنوعی و کاربردهای متنوع آن در سایر حوزه ها به خصوص عرصه پزشکی، پلتفرم ها از هوش مصنوعی برای کنترل بیشتر و اعمال محدودیت بیشتر بر رفتار کاربران استفاده می کنند؛ به طور مثال آنچه فیلترینگ پیشگیرانه یا فیلترینگ حبابی نامیده شده است.
اگر چه استفاده از هوش مصنوعی برای اعمال محدودیت هایی همچون نقض کپی رایت و غیره در نگاه اول ممکن است خوشایند به نظر برسد، اما سو استفاده از ظرفیت این فناوری در راستای منافع تجاری و اقتصادی پلتفرم ها از جمله در شخصی سازی تبلیغات، فروش داده ها و اطلاعات شخص بیشتر مشاهده و گزارش شده است.
بلاک چین را می توان به نوعی آخرین فناوری در عرصه سایبری دانست که کاربرد گسترده ای به خصوص در زمینه رمزارزها یافته است. امروزه از این فناوری برای ثبت، ضبط و حفظ داده ها به صورت رمزگذاری استفاده می کنند. پلتفرم ها از این فناوری برای تمرکز زدایی گسترده خدمات اپلیکشین های خود استفاده می کنند و بدین ترتیب امکان نظارت و اعمال مقررات بر آنها را بیش از پیش دشوار می سازند.
الگوریتم ها؛ رکن اساسی پایه فناوری های قدرت زا
پایه و اساس فناوری ها فوق الذکر، الگوریتم ها هستند. در واقع در پس این فناوری ها، ایدئولوژی سرمایه داری نهفته است که از طریق الگوریتم ها باز تولید می شود و به همین جهت نیز عموما از آن به عنوان سرمایه داری الگوریتمی یاد می شود. الگوریتم ها به صور کلی مجموعه دستورالعمل هایی هستند که بر اساس فرمول های ریاضی و تحت عنوان آنچه پروتکل های اینترنتی نامیده شده، به صورت خودکار بر داده ها اعمال می شوند. مساله اصلی در ارتباط با الگوریتم ها این است که این الگوریتم ها ساخته دست انسان هستند و لذا شکی وجود ندارد که در تدوین آنها منابع و منافع سازندگان آنها، به خصوص صاحبان غول های فناوری در اولویت قرار می گیرد. در واقع بر اساس ذهنیت پلتفرمی غول های فناوری، این فناوری ها اساس و راهکاری برای رهایی از دستورالعمل ها و مقررات گذاری نظام های سیاسی و نیز دور زدن دولت ها طراحی و توسعه یافته اند. لذا شکی وجود ندارد که چرخه ایجاد و توسعه فناوری های مرکز گریز همچنان ادامه خواهد داشت.
انتهای پیام/