روایتی از سومین شب لیالی قدر در حرم امام رضا (ع)/ راز و نیاز عارفانه زائران امام رئوف در شب مقدرات
گروه استانها- سومین شب قدر، آخرین شب از این لیالی پر ارج و منزلت است که بندگان خدا برای نجوا، مناجات و استجابت و نیز رقم زدن تقدیر یک ساله خود فرصت دارند.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از مشهدمقدس، شامگاه یکشنبه هزاران زائر و مجاور با درک این فرصت آسمانی به صحن و سرای امام رئوف روانه شدند تا به واسطه اشک و استغاثه و توسل، زنگار از قلب بزدایند و مقدرات مبارکی را از در خانه اهل بیت(ع) برای خود، خانواده و هموطنانشان طلب کنند.
شبی که مشتاق زیارت و مناجات بود
خیلی زودتر از آنچه متوجه شویم، سومین شب قدر ماه رمضان هم از راه رسید و باز هم آهنگ دلنشین ترتیلخوانی سورههای دخان، روم و عنبکوت و پس از آن نجوای هزار اسماء الحسنی در دعای عارفانه جوشن کبیر، سکوت شبهای رمضانی حرم مطهر را شکست.
صدها هزار دل شیفته و دلداده امام هشتم دست به دعا برداشتند تا هر چه خیر و خوبی و برکات است از درگاه احدیت و هشتمین حجت حق درخواست کنند.
در این شب سرنوشتساز، فقط تا مطلع فجر فرصت هست تا با شب زندهداری از فیوضات متعلق به این شب بهره برداریم. شبی که از آسمانش، فرشته و نور و رحمت نازل میشود و همه از گنهکار و مؤمن به قدر خود از برکات ارزانی شده در این لیالی مغتنم سهم و روزی میگیرند.
برخلاف دومین شب قدر، در شب بیست و یکم ماه رمضان که آسمان مشهدالرضا(ع) از غم شهادت مولای مظلوم شیعیان حضرت علی(ع) دلتنگ باریدن بود، امشب حرم و بارگاه رضوی هوای زیارت داشت و مشتاق حضور مناجات کنندگان بود. زن و مرد همراه کودکان در صحنها و رواقها که سراسر مفروش شده بود، مشغول راز و نیاز بودند.
بسیاری از گروههای اجتماعی که شاید در طول سال کمتر برای زیارت مشرف میشوند هم امشب در میان زائران دیده میشدند، از سالمندان، معلولان، مادران نوزاد به بغل تا بیماران روی ویلچرها و غیره همه آمده بودند تا از خدای رمضان درخواستی داشته باشند و مورد بخشش و رحمت بزرگترین بخشایندگان قرار بگیرند.
وقت توبه و تمناست
مهدی سروری ذاکر مراسم احیای شب بیست و سوم ماه رمضان در میان هر فراز از دعای جوشن کبیر خطاب به زائران حرفی از جنس دلدادگی میزد تا بار دیگر نخ ارتباط عبد و معبود را قوام بخشد: آهای اهالی شب قدر حواستان هست که کجا مهمان شدهاید؟ در دل آخرین شب قدر از ماه خدا، مهمان حرم امام هشتم هستید. دعوت نامه ویژه دارید پس قدر این مکان و زمان را بدانید. وقت، وقت اشک و توبه و تمناست.
اما در روایتی از امام باقر(ع) بهتر قدر این شب روشن میشود. وقتی که تفسیر این آیه «لیله القدر خیر من الف شهر» را پرسیدند و ایشان فرمودند: «رفتار شایستهای مانند نماز، زکات و انواع کارهای نیک دیگر در شب قدر بهتر است از انجام این کارها، در هزار ماهی که شب قدر در آن وجود ندارد. اگر خداوند اجر و پاداش عمل بندگان خود را افزایش نمیداد، هرگز عمل یک شب به عمل هزار ماه نمیرسید. ولی خداوند نیکیهای بندگان خود را چند برابر کرده است».
با هر تلنگر ذاکر اهل بیت(ع) دلها بیشتر از قبل متوجه خدای تبارک و تعالی شده و زمزمه ذکر «الهی العفو» اجتماع زائران، در و دیوار حرم را میلرزاند. او در بیانی دیگر تاکید میکند: روز قیامت که اعضاء و جوارح ما در اختیار ما نیست و هر چه از گناه و عصیان و معصیت کردهایم، اعتراف میکند همین زمین و در و دیوار حرم حضرت رضا(ع) به زبان آمده و حال و احوال امشب من و شما را بازگو خواهد کرد.
این حرف ذاکر، دلهای آنهایی که خودشان میدانستند که چه کردهاند و چه از گناه در کارنامه اعمال دارند، گویی خیلی به درد آورد. صدای نالهها که وسعت حرم را تا آسمان طی میکرد، گویای این معنا بود. آخر، شب قدر بهترینِ فرصتها در میان شبهای سال است که بندگان ملول از گناه و دوری از راه هدایت، قدر انسان بودن خود را دریابند و به قرب خدا و صراط مستقیم برگردند.
پرتویی از کرامت آفتاب
این شبها پرتویی از نور و گرمی مهر و محبت وجود امام بر دلهای مهمانان هم تابیده است و هر کدام که میتوانستند کاری برای شادی دل دیگران انجام میدادند. در اثنای مراسم گروهی از زائران به توزیع آب مشغول بودند، برخیها در فضای مفروش بیرون حرم مطهر، لقمهای دست کودکان میدادند، جوانی بیهوا، پشت ویلچر پیرزن یا پیرمردی را میگرفت، به امید آنکه به همین مقدار هم که شده مشمول اجر بالای این ساعات نورانی شوند.
امشب بیشتر از هر موقع سال تعداد بیشمار خادمان به نظر میرسیدند. در میان جمعیت میگشتند و هر یک با خدمتی، حال خوب را به مهمانان شب قدر حرم مطهر هدیه میکردند. گروهی مشغول توزیع آب و نایلون بودند، کسی زمین حرم را از زبالهای پاک میکرد، تعدادی مسئول توزیع کتابهای قرآن و ادعیه و برخیهایشان هم دستگیر بیماران و در راه ماندگان شده بودند. اما دعای خیر زائران، بهترینِ عطایا برای آنها بود.
دست خالی آمدم، دست من و دامان تو
ذاکر خادم الرضا(ع) در لحظات پایانی روضه و قرآن به سر گذاشتن، پس از استعانت از خدا و یک به یک ذوات مقدس اهل بیت طاهرین(ع)، باز هم خطاب به شب زندهداران، چه آنها که از پای گیرندههای تلویزیونی و فضای مجازی بیننده و دنبال کننده این مراسم بودند و هم آنهایی که همراه او مهمان سفره آسمانی شب قدر در حرم امام رئوف بودند گفت: عزیزان، قدر این فرازها و دقایق پایانی مراسم شب قدر را بدانید. معلوم نیست کدامیک از ما سال آینده زنده باشد و رمضان و شبهای قدر را درک کند پس از لحظه لحظه این فرصت طلایی برای توبه و کسب فیض از درگاه خدا و امام رضا(ع) بهرهبرداری کنید.
صفی از هزار هزار دست ملتمس قیام کرد و رو به آسمان شب قدر برای حاجت گرفتن بلند شد. پشتها خمیده و صورتها خیس اشک شده و شانه مردان از دست خالی و بزرگی معبود میلرزد. هنگامه استجابت و مزد گرفتن رسیده و همه به این امید به این صحن و سرای ملکوتی رو کردهاند چون هیچ دستی خالی از این درگاه باز نمیگردد.
انتهای پیام/281/ح