سبک جدید مداخله ترکیه در سوریه
وزیر کشور ترکیه در اقدامی غیرقانونی وارد سوریه شد و در حومه ادلب پنجاه‌هزار واحد خانه را در اختیار آوارگانی گذاشت که حاضر شده‌اند از ترکیه به ادلب بازگردند.
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، اقدام جنجالی اردوغان در ادلب سوریه، بازتابی گسترده در رسانه‌های ترکیه پیدا کرد.
حزب عدالت و توسعه به‌عنوان حزب حاکم ترکیه، با ماشین تبلیغاتی عظیم خود، در صدد آن است که بازگرداندن آوارگان سوری به کشورشان را همچون یک حماسه و اقدام انسانی مهم جلوه دهد، در همین راستا، پنجاه هزار واحد مسکونی در ادلب توسط ترکیه ساخته شد و به آوارگان تحویل داده شد.
سلیمان سویلو وزیر کشور کابینه اردوغان، که به‌عنوان یک شخصیت جنجالی و پرحاشیه شناخته می‌شود، به‌طور غیرقانونی و بدون مجوز دمشق به ادلب سفر کرد و کلید خانه‌ها را در مراسمی تحویل داد که سخنران اصلی آن اردوغان بود. اردوغان با ویدیوکنفرانس برای حاضرین به‌صورت زنده صحبت کرد و مدعی شد که بازگرداندن داوطلبانه یک‌میلیون پناهجوی سوری، در دستور کار دولت است.
سیاست ساخت خانه‌های بریکت
پنجاه هزار واحد مسکونی کوچک که به‌شکل ویلایی و همسان در ادلب توسط دولت ترکیه ساخته شده، در واقع خانه‌هایی ارزان‌ساز هستند که احداث آنها، زمان و هزینه چندانی لازم ندارد.
این خانه‌ها را بریکت می‌نامند. بریکت نیز در واقع همان خشت است و در ساخت خانه‌هایی که دولت اردوغان برای آوارگان ساخته است از نوعی خشت استفاده شده که ترکیبات آن شامل پودر زغال‌سنگ و برخی مواد قیری است.
این خشت‌ها، گزینه خوبی به‌عنوان جایگزین آجر و بلوک‌های سیمانی هستند، چرا که برای ساخت یک بلوک سیمانی، علاوه بر ماسه و سیمان و آب، به نیروی تولید و هزینه حمل‌ونقل بالا نیاز است، اما بریکت زغالی، سبک و کم‌هزینه است، سریع و آسان ساخته می‌شود، حمل‌ونقل و دیوارگذاری آن نیز، بسیار سریع و مقرون به صرفه است.
این در واقع یک سیاست مهم دولت اردوغان، برای ایجاد یک راه میانبر است تا آوارگان را به سوریه بازگرداند و از شر انتقادات مداوم مخالفین خود، در امان بماند، چرا که موضوع حضور 4 میلیون آواره سوری در ترکیه، به یک چالش سیاسی، اجتماعی و اقتصادی مهم تبدیل شده است و صدای خیلی‌ها درآمده است.
کمال کلیچدار اوغلو رهبر حزب جمهوری خلق، دیروز پیامی منتشر کرد که در آن، ادعای اردوغان در مورد بازگرداندن یک‌میلیون آواره سوری را نادرست دانسته گفت: «اردوغان! ول کن این حکایت‌ها را! همین الآن هم دسته دسته پناهجوی سوری وارد مرزهای ما می‌شود. اگر در ادعای خود صادق هستی، از مرزبانان بخواه هیچ فردی را به داخل راه ندهند. چیزهایی که می‌گویی، واقعیت ندارد.»
ترکیه و سؤالات بی‌پاسخ در مورد سوریه
رجب طیب اردوغان رئیس جمهور ترکیه تلاش کرده است کشورش را مانند یک منجی معرفی کند که در اوج انسانیت و برادری، به فکر مردم سوریه است!
وی اعلام کرده است که سیاست کشورهای اروپایی در قبال موضوع آوارگان و پناهجویان، مبتنی بر بی‌اعتنایی، بی‌رحمی و تبعیض‌های ملی‌گرایانه و نژادپرستانه است،
با این حال، شرایط به‌روی ارض واقع به‌شکل دیگری است و سیاست‌های دوگانه و متناقض ترکیه در قبال تحولات سوریه، این سؤالات را به ذهن هر کسی متبادر می‌کند:
1. ترکیه صدها گروه مسلح ضد حکومت بشار اسد را سازماندهی کرده و از آنان یک ارتش صد و بیست هزار نفری ساخته است که به‌طور کامل، از سوی دولت آنکارا، تجهیز و تسلیح شده و صدها میلیون دلار هزینه بر دست مردم ترکیه گذاشته است. آیا اردوغان حاضر است به‌منظور عادی شدن روابط آنکارا ـ دمشق و بازگشت کامل آوارگان، این ارتش غیرقانونی را منحل کند؟
2. روسیه و ایران به‌عنوان دو شریک ترکیه در همکاری منطقه‌ای «روند آستانه»، همواره از این گلایه کرده‌اند که ترکیه حاضر نیست تعهدات خود را در قبال ادلب عملی کند، سؤال اینجاست: با اسکان ده‌ها هزار نفر از آوارگان در خانه‌های ساخت ترکیه، آیا اردوغان حاضر است تکلیف سلفی‌های تندروی مسلح را نیز روشن کند یا خیر؟
3. گفته می‌شود که خطاها و تصمیمات شخصی و یکجانبه اردوغان در سیاست خارجی، هزینه‌های سنگینی بر دست ترکیه گذاشته است و چرخش و دنده عقب در روابط ترکیه با رژیم صهیونیستی، امارات، عربستان و مصر، یک استراتژی ناگزیر است، حال باید دید آیا این چرخش، شامل سوریه نیز می‌شود یا خیر.
4. هزاران خانواده ثروتمند سوری، در ترکیه شرکت تأسیس کرده و با انتقال ثروت و سرمایه‌های خود به استانبول و آنکارا و استان‌های دیگر، تابعیت ترکی گرفته‌اند، علاوه بر این، هزاران دکتر، مهندس، پرستار و تکنیسین سوری در ترکیه شغل گرفته‌اند، حالا سؤال اینجاست؛ آیا سیاست بازگرداندن آوارگان برای همه است؟ یا فقط پناهجویان فقیر می‌روند و پولدارها و متخصصین می‌مانند؟
5. بسیاری از تحلیلگران سیاسی در ترکیه معتقدند که سیاست‌های غلط اردوغان، بحران سوریه را پیچیده‌تر کرده موجی از ناامنی منطقه‌ای و از دست رفتن سرمایه‌های اکنون و آینده را به‌دنبال آورد، آیا دولت اردوغان حاضر است به‌طور آشکار، خطای خود را بپذیرد؟
6. در شرایطی که هنوز هم بخش‌هایی از سوریه در اشغال ارتش ترکیه و افراطی‌های مورد حمایت آنکارا است، ژست خانه‌سازی برای آوارگان، تا چه‌اندازه پذیرفتنی است؟
7. آیا ساخت خانه فقط برای سوری‌های سلفی طرفدار ترکیه در ادلب است یا ساخت خانه در دیگر مناطق سوریه هم ممکن خواهد بود؟
8. آیا ترکیه حاضر است ادامه روند خانه‌سازی را با راهنمایی مشاورین سازمان ملل پیش ببرد یا فقط اهداف سیاسی ـ امنیتی خود را دنبال خواهد کرد؟
در پایان باید گفت، موضوع بازگشت آوارگان سوری به کشورشان، از یک موضوع انسانی و تراژیک، به یک مسئله کاملاً سیاسی تبدیل شده است و هر کدام از دو قطب اردوغان و مخالفین او، در صدد آن هستند به‌گونه‌ای متفاوت، در مسیر اهداف حزبی‌شان، از این مسئله بهره‌برداری سیاسی کنند، در نتیجه می‌توان چنین پیش‌بینی کرد که پس از انتخابات سال 2023 میلادی ترکیه، بحث بر سر ماندن یا نماندن آواره و پناهجوی سوری در استانبول و شهرهای دیگر، به‌یک‌باره فرو بنشیند.
انتهای پیام/+