شاخص‌های شکست پروژه ضد مقاومت در انتخابات لبنان
مجموعه شاخص‌ها قبل از برگزاری انتخابات پارلمانی لبنان نشان می‌دهد که پروژه محور آمریکایی سعودی و مهره‌های آن علیه مقاومت شکست خورده است.
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، انتخابات پارلمانی لبنان از چند جهت با انتخابات قبلی متفاوت به نظر می‌رسد ؛ به ویژه با توجه به شرایط خاصی که این کشور پس از فروپاشی مالی و اقتصادی در سال 2019 مواجه شد.
اما زمینه‌های سیاسی و درگیری‌هایی که با خود به همراه داشت، همچنان مکمل وضعیت حوزه‌های انتخاباتی قبلی است که در آن نیروهای خارجی به رهبری آمریکا و عربستان سعودی تلاش کردند معادله مقاومت را تغییر دهند و آن را در اندازه یک اقلیت فاقد توانایی در حکومت و مدیریت نهادهای آن، نشان دهند.
به گزارش المیادین، یکی از تفاوت‌های حوزه انتخاباتی کنونی، ورود بازیگران جدید به صف نامزدی برای 128 کرسی پارلمان است که مجموع کرسی‌های پارلمان لبنان را نشان می‌دهد. به‌ویژه با به وجود آمدن صدها گروه معارض در اعتراضات ملی 17 اکتبر 2019 که با تشدید بحران‌های اقتصادی، مالی و پولی بر تأثیر فروپاشی کشور، بشدت تشدید شد و طرف‌های خارجی نیز در تلاش بودند به دنبال انفجار بندر بیروت در سال 2020، شتاب و سرعت اعتراضات ملت را تشدید کنند.
انتخابات خارج از کشور
مهاجران لبنانی در مرحله اول انتخاباتدر روز یکشنبه هشتم ماه مه در سایه یک برنامه رسانه‌ای فعال رای دادند که به طور کلی دو دسته اصلی از نامزدها را تبلیغ می‌کرد: احزاب ائتلاف 14مارس و سازمان‌های جامعه مدنی. به ویژه رسانه‌هایی که شعارهای ضد مقاومت سر می دادند و با تاکید بر استفاده از جزئیات بحران اقتصادی در گفتمان انتخاباتی، مقاومت را مقصر فروپاشی وضع موجود نشان دادند و سرمایه‌گذاری این رسانه‌ها روی از دست رفتن کرسی‌های نیروهای مقاومت از یک سو و جلوگیری از کسب اکثریت پارلمانی توسط آنها در مجلس جدید از سوی دیگر، سبب خواهد شد تا پارلمان تا چهارسال آینده عامل تعیین کننده در تشکیل دولت‌ها باشد و همچنین این امر باعث می‌شود تا در انتخاب رئیس‌جمهور جدید برای لبنان پس از پایان دوره ریاست جمهوری فعلی «میشل عون» دست بالا را داشته باشد.
در این گزارش آمده است:«طبقه‌بندی حزب‌الله در فهرست‌های تروریستی در تعدادی از کشورهای غربی و عربی، اعمال تحریم‌ها علیه آن و اعضای آن و همچنین محدود کردن فعالیت حامیان آن در خارج از کشور ، در تصویر انتخابات خارج‌نشینان منعکس شد، به گونه‌ای که گویا این حزب در انتخابات خارج لبنان حضور نداشت. در حالی که در صحنه بیرونی انتخابات متحد آن یعنی جنبش امل در کشورهای خارجی به عنوان متحد مقاومت ظاهر شد؛ اما در مجموع، تأثیر محاصره این کشورها بر مقاومت و حامیان آن در روز انتخابات افراد مقیم خارج از کشور کاملا آشکار بود».
سایر نیروهای سیاسی از این شکاف و نابرابری فرصت‌ها بین نامزدهای خود و کاندیداهای مقاومت در خارج از کشور استفاده کردند و سعی داشتند تا بیشترین تعداد رای‌دهندگان ممکن را به گزینه‌های ضد مقاومت خود که مورد حمایت کشورهای میزبان بودند، جلب کنند.
با این حال، این کاندیداها در جایگزینی مقاومت در حوزه‌های انتخابیه موفق عمل نکردند و نتوانستند تعداد مورد نظری از رای‌دهندگان را برای تشکیل سهمیه‌های انتخاباتی در آن حوزه‌ها آماده کنند. با توجه به تعداد رای‌دهندگان اعلام شده در آن حوزه‌های انتخاباتی ، به نظر می‌رسد که این امر تاثیر چندانی نداشته است. تمامی این امر به یک نتیجه ختم می شود و آن این است که رقابت بر سر کرسی‌های نماینده مقاومت در انتخابات خارج از کشور مشخص نخواهد شد؛ بلکه در انتخابات داخلی می‌توان دریافت.
نبرد رسانه‌ای نامتعادل
از شروع انتخابات خارج از کشور و قبل و بعد از آن و تا روز طولانی انتخابات پارلمانی در داخل لبنان در 15 مه می‌توان اعلام کرد که نامزدهای حزب نیروهای لبنانی وابسته به «سمیر جعجع» و گردان‌های لبنان (دو حزب ضد مقاومت 14مارس) تقریباً به طور کامل بر گسترد‌ه‌ترین و شناخته‌شده ترین رسانه‌های لبنانی تسلط داشته‌اند.
در طول روند انتخابات خارج از کشور، حزب نیروهای لبنانی یکی از برجسته‌ترین شبکه‌های لبنان را تقریباً به طور مداوم در طول روز با تبلیغات انتخاباتی مستقیم به اشغال خود درآورد. در خلال سکوت انتخاباتی رای‌گیری‌های خارج از کشور و در روز انتخابات، این شبکه یک پخش زنده از فعالیت حزب نیروهای لبنانی منتشر کرد. در حالی که رقیب دیگرش در بیشتر مدت همان روز، مستقیماً از خلال دفتر مرکزی خود در مرکز بیروت اجرای زنده داشت. این دو حزب برای پوشش تبلیغات نامزدهای خود در چارچوب سازمان‌های جامعه مدنی حرکت کردند که به نظر می‌رسید با احزاب 14 مارس اتحاد و هماهنگی لازم داشتند.
علاوه بر این، به مجریان این دو اکران سپرده شد که رای دهندگان را تحریک کنند و آنها را به نفع برخی از گزینه‌ها علیه سایرین هدایت کنند.
افزون بر رسانه‌های سنتی، پیگیری رسانه‌های جدید و تریبون‌های آن نشان‌دهنده حجم عظیم تبلیغات انتخاباتی علیه مقاومت از نظر کمی و کیفی در مواد تولیدی است. این رسانه‌ها در انتشارات خود به گونه‌ای فشرده تلاش کردند که کل بحران‌های لبنان را در پیامدهای تاریخی آن خلاصه کنند تا بدین ترتیب بتوانند نشان دهند که نتیجه عمل مقاومت به دلیل روابط خارجی نامناسب است. همچنین کشورهای محور آمریکا و متحدانش تصمیم گرفتند که به طور یکجانبه لبنانی‌ها را مجازات کنند حملاتی علیه مقاومت لبنان انجام دادند. آنها پروژه تبلیغاتی خود را با ایجاد حفاظ از توان دفاعی سیاسی و از طریق ایستگاه‌های دموکراتیک پی‌درپی در سال‌های گذشته اجرا کردند.
با توجه به محدودیت‌های قانون انتخابات در خصوص هزینه‌های انتخاباتی نامزدها و لیست‌ها، در مقایسه با فعالیت‌های تبلیغاتی انجام‌شده در رسانه‌های تلویزیونی، بیلبوردها و ساختمان‌ها، پرواضح است که هزینه‌های احزاب 14مارس و سازمان‌های جامعه مدنی نشان دهنده این موضوع است که نبرد مرگ و زندگی مطرح است. در حالی که این موضوعات در تیم مقاومت مشاهده نشده و رقبای آن به‌نحوی از تثبیت صندلی‌های خود مطمئن هستند که برای بدست آوردن کرسی‌های بیشتر برای متحدانشان تلاش می کنند.
خروج جریان المستقبل از صحنه انتخابات پس از آنکه « سعد حریری» رهبر این جنبش اعلام کرد فعالیت‌های سیاسی خود را متوقف کرده، محاسبات نیروهای سیاسی را دچار تحول بزرگی کرد. تاثیر نمایندگان این جنبش به اندازه‌ای است که توانست بزرگ‌ترین گروه پارلمانی را در انتخابات 2009 و دومین گروه پارلمانی در انتخابات را 2018 به دست آورد؛ حتی پس از موافقت حریری با تصویب قانون انتخاباتی که منجر به شکست شد، بخش بزرگی از نمایندگان پارلمان مسیحی به گروه او وابسته بودند.
عقب‌نشینی جریان سعد حریری، به شانس حزب نیروهای لبنانی به رهبری سمیر جعجع در کسب آرای منتخبان اهل سنت ضربه خواهد زد؛ به ویژه پس از اینکه سمیر جعجع را به تهمت زدن به حریری نزد حامیان سعودی سرزنش کردند و این امر خشم حامیان جعجع را برانگیخت و آنها به صراحت او را وادار کردند تا با حریری بجنگد.
باوجود تلاش شخصیت‌های اهل سنت نزدیک به حریری برای جذب ملت به سوی متحدان سعودی‌ها و سوء استفاده از مرحله غیبت جریان المستقبل، تأثیر این افراد در گروه‌های اهل سنت کم به نظر می‌رسد.
اکثر آمارهایی که توسط برجسته‌ترین کارشناسان مراکز آمار لبنان منتشر شده یا درباره آنها صحبت شده است، حاکی از نتایج مورد انتظاری است که امید شرط بندی‌های نیروهای 14 مارس و سازمان‌های جامعه مدنی را با شکست مواجه می کند.
27کرسی که نامزدهای جنبش امل و حزب الله برای آن معرفی شده بودند، به گفته برجسته‌ترین کارشناسان و آمار انتخابات، کاملاً تضمین شده است. علاوه بر این، در بلوک حامیان مقاومت، انتظار می‌رود که جنبش ملی آزاد لبنان با 12 تا 15 نماینده منتخب، پیروز شود».
بلوک دیگری برای جنبش مرده 4 نماینده، دو نماینده برای حزب سوسیال ناسیونالیست سوریه و همین طور حزب بعث سوسیالیست عرب و حزب تشناق با 3 نماینده، به اضافه حدود 8 نماینده سنی که حامی گزینه مقاومت هستند. این انتظارات موفقیت مقاومت در برابر کسب اکثریت مطلق پارلمانی را تضمین می‌کند.
در مجموع می توان گفت نبردی که کشورهای خارجی به رهبری ایالات متحده آمریکا و عربستان سعودی در برابر مقاومت به راه انداخته‌اند، در تمام سطوح آن و حتی قبل از بازشدن صندوق‌های رای، ناگزیر به نظر می رسد شکست خورده است.
انتهای پیام/