پشت‌پرده اقدامات "جانبازنماها" در تجمعات ایثارگری/ بنیاد شهید از حریم "جانبازان انقلاب اسلامی" حمایت کند
برخی از مدیران و معاونین اسبق بنیاد شهید و امور ایثارگران برای پایان‌دادن به این قبیل تجمعات، مبالغی را برای سرکردگان در نظر می‌گرفتند و پس از ارائه پول، این تجمعات را فیصله می‌دادند.
خبرگزاری تسنیم؛ محمد کربلایی‌اسماعیل
جانبازان مطالبات بسیاری دارند که قریب به اتفاق آنها به‌حق است، چراکه در هیاهوی تمام مشکلات جانبازی خود، وضعیت اقتصادی نامناسب به‌ویژه در دولت قبل، علاوه بر تحمیل مشکلات معیشتی به ملت ایران، دردسرهای بزرگی برای جانبازان ایجاد کرده است و این «شهیدان زنده» علاوه بر دردهای نهفته در وجود خود با معضلات مالی، تحریم‌های دارویی، نبود امکانات یا ویلچر مناسب، عدم وجود مواد ساخت پا یا دست مصنوعی و غیره مواجه‌اند.
همچنین عدم‌اجرای برخی از قوانین ایثارگری، معوقات ماده 38، عدم اجرای بخشی از ماده 87 و 88 قانون برنامه ششم توسعه و سهل‌انگاری در تبدیل وضعیت استخدامی فرزندان ایثارگر در برخی از ادارات و عدم پوشش برخی از داروها در بیمه تکمیلی و... دردهایی بر سایر دردهای آنها افزوده و مشکلات آنها را دوچندان کرده است که این مشکلات و دغدغه‌ها باعث شده است برای پیگیری حقوقی خود تجمعاتی را در مکان‌های مختلف برای رسیدن صداهایشان به گوش مسئولین به‌پا کنند.
«جانباز»، کلیدواژه‌‌ای است که جمیع صفات شجاعت، رشادت، لیاقت و... را در روح خود جای داده است و حروف، برای پاسداشت این مقام حرفی برای گفتن ندارد و درک جایگاه آنها را به عقل و دل می‌سپارد، چراکه فهم زیست جانبازی، نیازمند روحی سرشار از عشق و تفکری والاست که هر فردی قادر به درک آن نیست.
بنابراین برای تحلیل کردن این کلمه هرچه قلم‌فرسایی شود، باز هم کم است و عاشقان «الی الله» آن هم نه با عقل بلکه با جان و دل می‌توانند از آنها بگویند و در مقام آنها بنویسند؛ چراکه هر آنچه از آنها بگوییم و از روحیه ایثار بنویسیم؛ باز، حق مطلب ادا نخواهد شد، لذا بهترین جمله در خصوص جانبازان را مقام معظم رهبری در نهم فروردین ماه 1399 فرمودند که «شما جانبازان، مجاهدان فداکار و شهیدان زنده‌اید. چشم و دل شما به پاداش الهی روشن خواهد شد، ان‌شاءالله.»
باری، امام امت، حضرت امام خامنه‌ای به‌درستی فرمودند که تنها خداست که می‌تواند پاداش عمل آنها را که خالصانه و بدون چشمداشت جان، مال و جسم خود را در طبق اخلاص گذاشته ـ و وارد کارزار شده‌اند ـ محاسبه و اعطا کند که شاید کوچک‌ترین آنها همنشینی با همرزمان شهید خود در طول دفاع مقدس و دفاع از وطن باشد.
کشورمان از بدو شروع انقلاب اسلامی بارها توسط اشرار و یا ایادی استکبار جهانی مورد تجاوز قرار گرفته است که هجوم سراسری رژیم بعث به‌دلیل طولانی بودن و درگیری همه‌جانبه با پشتیبانی‌های لجستیکی قدرت‌های جهانی در قله تمام این تجاوزات جای دارد، که متأسفانه بیشترین خسارت و تلفات را به ملت ایران تحمیل کرد.
بر حسب آمار کلی، بیش از 600 هزار جانباز در کشور وجود دارند که به‌دلیل جراحت و مشکلات مختلف جزو خانواده بزرگ ایثارگران هستند که درک شرایط آنها برای بسیاری از ما که از سبک و سختی زندگی آنها دور بوده‌ایم، قابل باور نیست؛ برخی از این جانبازان بیش از 40 سال است با بیماری‌های مختلف از جمله نابینایی، زخم بستر، عوارض بمب‌های شیمیایی و غیره دست‌وپنجه نرم می‌کنند.
بعضی از آنها روی ویلچر، چرخ زندگی را می‌چرخانند و برخی دیگر هم به‌دلیل جراحت‌های روحی و روانی مدت‌هاست خواب را از چشمان خود و خانواده به‌یاد شب‌های عملیات و خاطره‌های «تکه‌تکه شدن» همرزمان ربوده‌اند.
حال با وجود بسیاری از مشکلات و ناملایمات، میان تجمعات و درخواست‌هایی که بعضاً به نام جانبازان صورت می‌گیرد، ماجراهای عجیب و غریبی نیز وجود دارد که درد جانبازان را مضاعف می‌کند.
نگارنده به‌عنوان یک محقق بارها و بارها در جمع آنها حضور پیدا کرده است تا از دغدغه و مشکلات آنها اطلاع یابد و با رسانه‌ای کردن آن، بخشی از این مشکلات را به گوش مسئولین و کارگزاران انقلاب اسلامی برساند؛ اما برخی از این تجمع‌کنندگان که بعضاً هیاهو و تغییر مسیر منطقی این تجمعات را دنبال می‌کنند، «جانباز» نیستند و فقط ادعای «جانبازی» دارند، برای مثال فردی با لنج، طی 20 روز مهمات از طریق دریا جابه‌جا کرده و به‌لطف خدا هیچ‌گونه صدمه‌ای هم ندیده، اما الآن خواستار کارت جانبازی و ایثارگری است؛ درحالی که بسیاری از رزمندگان جان‌برکف از گرفتن حق مسلّم خود امتناع می‌کنند.
در این بین با فردی به‌نام ر.ج. آشنا شدم که همواره با صدای بلند و خش‌دار خود در جمع جانبازان قرار می‌گیرد و درحالی که اصلاً لحن و ادبیات او با «بچه‌های جبهه و جنگ»، همخوانی ندارد، لیدری جریان را در دست گرفته است.
در پرونده او هیچ صورت سانحه‌ای از جنگ یا بیماری‌های ناشی از حضور در میدان نبرد نبود و مشخص نیست چگونه برای خود درصد جانبازی دست و پا کرده و امروزه علمداری جریان جانبازان را بر دوش گرفته است و با نامه‌نگاری‌های شخصی، درخواست‌های نامشروع از بیت‌المال دارد.
ر.خ. یکی از دوستان او که در همین تجمعات حضور دارد در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، این موضوع را تأیید می‌کند و می‌گوید؛ این فرد اصلاً جانباز نیست و فقط چند روز یا چند ماه جبهه دارد، اما به‌دلیل اینکه صحبت‌های تندی می‌کند و درخواست‌های نامتعارف او با محبت و مساعدت مدیران همراه است، برخی دیگر نیز او را همراهی می‌کنند تا «شاید به آنها هم چیزی بِماسَد».
با ورود بیشتر به این جریان متوجه شدم این امر یک رویه در بنیاد شهید بوده است که برخی از مدیران و معاونین اسبق بنیاد شهید و امور ایثارگران برای پایان دادن به این قبیل تجمعات، مبالغی را برای سرکردگان در نظر می‌گرفتند و پس از ارائه پول، این تجمعات را فیصله می‌دادند و آنها هم این روش را به‌خوبی فراگرفته بودند و با یک تجمع 50 الی 100 نفره خواسته خود را اجابت می‌کردند.
در همین بین در روزهای گذشته شخصی به‌نام ر.ش. ویدئویی از خود در شبکه‌های اجتماعی منتشر می‌کند و ضمن ارائه توضیحاتی از وضعیت بد معیشت خود ـ که جای بررسی دارد ـ نسبت به مقامات کشور هتک حرمت می‌کند؛ پس از تمام این داد و فغان‌ها متوجه می‌شویم که او نسبت به درصد جانبازی خود اعتراض داشته و با مظلوم‌نمایی و فشار از طریق فضای مجازی، خواستار افزایش درصد جانبازی خود بوده است، در حالی که اصلاً محق دریافت افزایش درصد جانبازی نیست؛ اما متأسفانه مورد عنایت مدیران وقت بنیاد شهید قرار گرفته است و 20 درصد به جانبازی او افزوده می‌شود.
برخی از این «جانبازنماها» در این سال‌ها به‌خوبی یاد گرفته‌اند که با «دروغ‌پراکنی» و «داد و فغان» به «نام و نام و نوایی» برسند اما جانبازان واقعی که سکوت را پیشه کرده‌اند تا مبادا دچار ریا و خدای ناخواسته رودررویی با انقلاب اسلامی شوند، در مشکلات معیشتی غرق شده‌اند.
اینک به‌نظر می‌رسد که لازم است مدیران فعلی بنیاد شهید در پیروی از مشی کلی دولت آیت الله رئیسی در عدالت‌ورزی، با استمداد از دستگاه قضایی و سایر دستگاه‌های ذی‌ربط، یک‌بار برای همیشه تکلیف این افراد را روشن و از حریم جامعه سرافراز جانبازان انقلاب اسلامی دفاع کند.
انتهای پیام/+
