"خدای ذرت مایا" کشف شد
مؤسسه ملی انسان‌شناسی و تاریخ مکزیک گفت: باستان‌شناسان مجسمه‌ای با قدمت ۱۳۰۰ سال را کشف کرده‌اند که "سر خدای ذرت تمدن مایا" است که در خرابه‌هایی در جنوب شرقی مکزیک کشف شده است.
به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم؛ باستان‌شناسان مجسمه سنگی منتسب به "سر خدای ذرت تمدن مایا" را در حین انجام عملیات کاووش در یکی از شهر باستانی مایاها، پالنکه و در نزدیکی رودخانه اوسوماسینتا در ایالت جنوبی مکزیک چیاپاس کشف کردند.
پالکه که امروزه به دلیل آثار معماری، مجسمه‌سازی، نقش برجسته‌های حکاکی شده دوران مایا معروف است و جزء میراث جهانی یونسکو قرار دارد، حدود سال 800 پیش از میلاد متروکه شد و زمانی که اسپانیایی‌ها در سال 1520 میلادی به آن سرزمین رسیدند عملاً با یک شهر باشکوه ولی خالی از سکنه روبرو شدند.
به گزارش نیوزویک، این مجسمه که قدمتی برابر با 1300 سال دارد، در پایین برکه‌ای یافت شده است که به نوعی نشان‌دهنده اعتقاد گذشتگان مبنی بر نمادی برای ورود به دنیای زیرین است.
هرچند که کشف این مجسمه در ژوئیه 2021 اتفاق افتاد، اما اخیراً و به تازگی توسط مؤسسه ملی مردم‌شناسی و تاریخ مکزیک (INAH) اعلام عمومی شده است.
در همین راستا مؤسسه ملی انسان‌شناسی و تاریخ مکزیک با انتشار بیانیه‌ای ضمن اعلام کشف مجسمه "خدای جوان ذرت" که به نام هون هونهپو شناخته می‌شود، گفته است: این شیء در ایالت پالنکه روی یک سه پایه در جهت شرقی-غربی کشف شد که «نماد تولد گیاه ذرت با نخستین پرتوهای خورشید است».
تعدادی از باستان‌شناسان که در این عملیات کاووشی فعالیت داشتند، درباره مشخصات ظاهری این شیء این طور اظهار داشتند: اندازه سردیس مذکور چیزی در حدود 45 سانتی‌متر طول، 16 سانتی‌متر عرض و 22 سانتی‌متر ارتفاع دارد.
همچنین در این بیانیه شکل و شمایل این مجسمه را اینگونه توصیف کرده است: چانه این سردیس تیز و برجسته، لبها نازک و متمایل به سمت بیرون و به نوعی دهان نیمه باز و قسمت پایینی دندان‌های فک‌بالا هویدا است، استخوان‌های گونه ریز و گرد و چشمان آن نیز نازک و کشیده است؛ همچنین پیشانی این مجسمه را پهن، بلند و مستطیل شکل توصیف کرده است.
گفتنی است این مجسمه بر روی یک سه پایه و بر روی یک حوض قرار داشته که به نوعی نماد ورود خدا به عالم اموات در محیط آبی است.
در ادامه این بیانیه آمده است که فضایی که مجسمه در آن پیدا شده است، در نقطه‌ای از آن با شکستن قسمتی از کف حوض و خالی کردن آن جهت جانمایی عناصری مانند سبزیجات، استخوان‌های حیواناتی مانند بلدرچین، لاکپشت سفید، ماهی سفید، سگ اهلی، صدف، پنجه خرچنگ، سه بخش از مجسمه‌های مینیاتوری انسان شکل، 120 قطعه تیغه ابسیدین، تعدادی مهره سنگ سبز، دو‌مهره صدفی و همچنین دانه‌ها و حلزون‌های کوچک تعبیه شده بود.
شایان ذکر است مایاها بر این باور بودند که جهان به آسمان، زمین و عالم مردگان تقسیم می‌شود.
مایا گروهی از بومیان در جنوب مکزیک و شمال آمریکای مرکزی بودند که تمدنی را در این مناطق ایجاد کردند. تمدن مایاها یکی از تمدن‌های بسیار پیشرفته آمریکای مرکزی در دوران پیشا کلمبی است.
انتهای پیام/