"نترسیدن از شکست" را به فرزندان خود بیاموزید!

به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم؛ نقش والدین در تربیت فرزندان باهوش، با اعتماد به نفس و موفق چیست و این نقش، چه اهمیتی دارد؟ 

CNBC در این باره نوشت: کارآفرینان فقط بنیانگذاران کسب و کارهای انتفاعی نیستند؛ آن‌ها افرادی مقاوم و سخت‌کوش هستند که کاری را شروع، ایده‌هایی را مطرح و آن‌ها را زنده می‌کنند و شور و اشتیاق را به پروژه تبدیل می‌کنند.

در خلال نوشتن کتابی با عنوان «تربیت یک کارآفرین» با 70 والدین مصاحبه شده است که بزرگسالان بسیار موفقی را تربیت کردند؛ در اینجا چهار قانون سخت برای والدین وجود دارد که آنها را از سایرین متمایز می‌کند:

1. به بچه ها استقلال بدهید!

سوزان و آن وویچیکی دو خواهر فوق‌العاده موفق هستند؛ سوزان، نخستین مدیر بازاریابی گوگل در سال 2014 و یک شرکت ژنومیک و بیوتکنولوژی را تأسیس کرد.

مادرشان در مورد دخترانش معتقد است به دختران آزادی داده شد که برخی از والدین، به ویژه امروز مخالف آن هستند؛ من در اوایل به فرزندانم این فرصت را دادم که بسیار مستقل باشند؛ طی چهار سال، سه فرزند داشتم بنابراین از سر ناچاری آنها را سر کار گذاشتم و بچه‌ها این حس آزادی را دوست داشتند.

وی ادامه داد: فکر می‌کنم این کار به آنها اعتماد به نفس زیادی داد؛ مادرم در لس‌آنجلس زندگی می‌کرد و من دختر پنج ساله‌ام را به تنهایی برای ملاقات با مادربزرگش در لس‌آنجلس، سوار هواپیما می‌کردم!

2. مهربانی را در کودکان تقویت کنید

کودکانی که والدینشان به آن‌ها نشان می‌دهند که برای کمک به دیگرانی که با مشکل مواجه هستند، چه واکنشی دارند، با رویکرد حس شفقت به دیگران تربیت می‌شوند.

اسکات هریسون بنیانگذار خیریه آب، یک سازمان غیرانتفاعی که چاه‌ها را بازسازی و نگهداری می‌کند تا به مردم دسترسی پایدار به آب تمیز بدهد، درباره فعالیت خود گفت: تنها در 15 سال فعالیت خیریه،  آب 60 هزار پروژه را در 29 کشور در حال توسعه، تامین مالی کرده است؛ آب سالم را به 12 میلیون نفر رسانده و تقریباً نیم میلیارد دلار برای این هدف جمع‌آوری کرده است.

قبل از مرگ جوآن، مادر اسکات، این خیر گفته بود که موفقیتش را مدیون والدینش می‌داند؛ وقتی او در مدرسه ابتدایی و راهنمایی تحصیل می‌کرد، مادرش به او کمک می‌کرد تا لباس‌ها، کتاب‌ها و اسباب‌بازی‌هایش را مرتب کند و آن‌ها مقداری را به بچه‌هایی که می‌توانستند استفاده کنند، می‌دادند.

آگاهی زودهنگام از مشکلات دیگران نیز می‌تواند بچه‌ها را تشویق کند که سؤالات کارآفرینی بپرسند: آیا واقعاً باید این گونه باشد؟ چگونه می‌توانم آنها را بهتر کنم؟ و ...

3. از شکست زودهنگام استقبال کنید!

نیا باتز یکی از بنیانگذاران یک سرویس آرایشی و بهداشتی است؛ زمانی که از او درباره حرفه‌اش سؤال شد که چگونه شجاعت این را پیدا کرده که شغل ثابت خود را ترک کند و کاری را از صفر شروع کند، گفت: به این دلیل است که فواید شکست را در اوایل و اغلب در جوانی آموخته است.

او ادامه داد: «مادر من وکیل دادگستری بود، بیشتر اوقات او برنده و گاهی اوقات شکست می‌خورد؛ به یاد دارم که پدرم اغلب از من می‌پرسید «امروز در چه چیزی شکست خوردی؟ پدرم به من آموخت که در زخم‌هایی که می‌خوری، هدایایی برای تو نهفته است و در شکست‌هایت، فرصت‌های تو نهفته است!»

در حالی که بسیاری از والدین سعی می‌کنند فرزندان خود را از شکست نجات دهند اما والدین "نیا" می‌خواستند مطمئن شوند که محیطی را ایجاد کرده‌اند که در آن شکست خوردن اشکالی ندارد.

4. کنترل را کنار بگذارید و رویکرد رهبری داشته باشید!

بچه‌ها برای کشف مسیرهایشان به زمان نیاز دارند. بسیاری از آنها دوره‌هایی را تجربه می‌کنند که مشخص نیست به کجا می‌روند. در این شرایط، برخی از والدین ممکن است فرزندان خود را گمشده ببینند! اما والدین کودکانی که برای کارآفرین شدن بزرگ می‌شوند، احتمال بیشتری دارد که فرزندانشان را در حال کاوش ببینند.

در اینجا قسمت سخت برای بسیاری از والدین وجود دارد؛ اگر می‌خواهید یک کارآفرین تربیت کنید، بدون توجه به اینکه فرزندتان می‌خواهد به کجا برود، باید با پیروی از آن او را رهبری کنید!

کنت گینزبورگ؛ نویسنده کتاب «ایجاد تاب‌آوری در کودکان و نوجوانان» این توصیه را دارد: «ترک کردن مسیر، یک چالش است. می‌خواهیم به بچه‌ها کمک و راهنمایی کنیم اما باید به خود یادآوری کنیم که وقتی به آن‌ها اجازه می‌دهیم خودشان مسائل را بفهمند، این را بیان می‌کنیم که «فکر می‌کنم شما شایسته و عاقل هستید!»

به عبارت دیگر، ببینید بچه‌هایتان چه می‌خواهند، علاقه‌شان چیست و چه چیزی آنها را خوشحال می‌کند؛ به آنها بگویید که چقدر به آنها برای موفقیت در مسیر انتخابی خود، افتخار می‌کنید و سپس بارها و بارها به آنها بگویید تا زمانی که مطمئن شوید آنها این کلام شما را باور می‌کنند.

آنها ممکن است به شغلی که شما در ذهن داشتید، نرسند اما اگر بتوانند اشتیاق خود را دنبال کنند، خوشحال و راضی خواهند بود و این خواسته‌ای است که همه والدین برای فرزندان خود دارند.

انتهای پیام/