آیتاللهعلمالهدی: یاران امام حسین (ع) در برابر مظاهر گناه بیتفاوت نبودند
نماینده ولیفقیه در استان خراسان رضوی گفت: نهضت حسینی، شبیهترین رویداد به شجره طیبهای است که در قرآن کریم مورد اشاره پروردگار عالم است.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از مشهدمقدس، آیتالله سید احمد علمالهدی در دومین شب از سلسله برنامههای سوگواری در دهه اول محرم که بعد از نماز مغرب و عشاء در محل رواق امام خمینی (ره) حرم مطهر رضوی برگزار شد، شخصیت امت اسلام و واقعیت جریان عاشورای حضرت سیدالشهدا (ع) ناظر بر امربهمعروف و نهی از منکر دانست و اظهار داشت: عاشورا یک حادثه تاریخی نیست که بگوییم در سال 61 هجری قمری روی داد و در آن، عدهای مظلومانه به شهادت رسیدند، فجیعترین جنایات بر آنان وارد شد و اکنون برای تسلی آن غمها، عدهای بخواهند در آن مصائب اشک بریزند و ناراحتی خود را ارضا کنند. در روز عاشورا، قصه تمام نشد بلکه در این روز، نهضت حسینی آغاز شد که تا به امروز ادامه پیدا کرده و تا روز ظهور حضرت بقیهالله الاعظم (ارواحنا فداه) نیز در استمرار خواهد بود.
وی افزود: در روز عاشورا، جریانی شروع شد که سه امام معصوم در آن نقشآفرین بودند؛ معصوم اول وجود مقدس امام مجتبی (ع) است که زمینهساز آن بود، معصوم دوم وجود مقدس امام حسین (ع) است که جریان را به اجرا درآورد و معصوم سوم وجود مقدس امام سجاد (ع) است که نهادینهساز بود و زمینه حفظ و استمرار جریان را ایجاد کرد.
قیام اباعبدالله (ع)، جریان زنده در طول تاریخ
نماینده ولیفقیه در استان خراسان رضوی، جریانات تاریخی را بر دو دسته دانست و خاطرنشان کرد: در دسته اول، رویدادهایی هستند که خاطره خوب یا غمبار از خود بر جای میگذارند و در آینده صرفاً از آنان با یک خاطره یاد میشود اما سلسلهای از حوادث هستند که در تاریخ رخ دادهاند اما آثار متأثر از آن برای همیشه باقی خواهد ماند و سبک زندگی آحاد بشر را دستخوش تغییر میکند. در این دستهبندی، جریان کربلا از آن رویدادهایی نبود که صرفاً در گذشته اتفاق افتاده باشد و امروز فقط بخواهیم برای آن اشک بریزیم و متأسف باشیم بلکه این جریان تا به امروز استمرار دارد و پایان هم نمیپذیرد مگر با ظهور بقیهالله الاعظم (ارواحنا فداه) که با آن، قیام حسینی به انقلاب مهدوی متصل شود.
وی ادامه داد: وقتی امام زمان (عج) ظهور میکند، در نخستین فراز از بیانات حضرت خطاب به مردم آمده که میفرماید «من کسی هستم که جد مرا با لب تشنه کشتند و من خونخواه او هستم» تا با این اعلان، به همه ابناء بشر اعلام کند که روز ظهور، روز پیروزی انقلاب حسینی است و جریانی که با سیلی دختر سهساله، معجرکشیدن از سر عقیله بنیهاشم و جسارت به پیکر مطهر سیدالشهدا (ع) شروع شد، تا ظهور استمرار یافته است.
حماسه حسینی، مصداق شجره طیبه الهی
عضو مجلس خبرگان رهبری با اشاره به آیه 24 سوره مبارکه ابراهیم تصریح کرد: خداوند متعال در قرآن کریم خطاب به پیامبر خود، کلمه طیبه را همچون درخت طیبهای دانسته که اصل آن ثابت، شاخههای آن در آسمان و میوه آن در هر زمانی قابلمصرف است. مقصود از کلمه برمبنای تألیف راغب اصفهانی، جراحتی است که حتی پس از التیام هم اثر آن بر بدن باقی باشد و در این آیه، مقصود از کلمه طیبه، رویداد و جریان انسانسازی است که اثر آن تا همیشه باقی خواهد ماند و از این حیث، میتوان نهضت حسینی را مصداقی بارز از این تعبیر دانست.
وی تأکید کرد: خاصیت درخت این است که پویا و بالنده، همواره درحال رشد است و از این منظر، قیام اباعبدالله... (ع) با شجره طیبه تناسب دارد؛ زیرا اگر در سال 61 هجری، 120 نفر در اردوگاه حضرت سیدالشهدا (ع) به مصاف 120 هزار نفر اشقیای دشت کربلا رفتند و یاحسین گفتند، امروز این تعداد فقط در رویداد پیادهروی اربعین به 20 میلیون زائر و دلداده حسینی تبدیل شده که البته شمار حقیقی آنان بسیار بیشتر از این تعداد است و اربعین تنها اثری از قیام عاشورا است.
آیتالله علمالهدی گفت: حکم خداست که حسین بن علی (ع) از بین رفتنی نباشد. در طول 1382 سالی که از قیام عاشورا میگذرد، شیعه مظالم و محرومیتهای بسیاری را تجربه کرده و چه بسیار ایامی که این شجره طیبه فقط با تقیه جیات خود را حفظ کرده است اما هرگز دست از تعظیم و تکریم نهضت حسینی برنداشته تا اینکه امروز، شیعه در این کشور در قدرت باشد.
وی ابراز کرد: در فراز دیگری از این آیه، خداوند متعال در توصیف خصایص و ویژگیهای شجره طیبه تأکید میکند که به اذن پروردگار، میوه و محصول آن در هر زمانی قابل استحصال است و در این فراز هم نهضت حسینی، شبیهترین رویداد به شجره طیبهای است که در قرآن کریم مورداشاره پروردگار عالم است زیرا در یک نمونه از این تشبیه، پس از اینکه امام راحل در آستانه ماه محرم سال 1360 فرمود که محرم و صفر اسلام را زنده نگه داشته و عاشورا، روز پیروزی خون بر شمشیر است، هنوز ماه صفر تمام نشده بود که انقلاب به پیروزی رسید و این امر، ثمره بارز قیام عاشورا بود.
غیرت دینی، شاخصه یاران اباعبدالله (ع)
نماینده ولیفقیه در استان خراسان رضوی با بیان اینکه در واقعه عاشورا، حاضران به سه دسته تقسیم شدند، به تبیین این دستهبندی پرداخت و اظهار کرد: دسته اول یاران صدیقی بودند که حق را شناختند و دوشادوش امام به شهادت رسیدند. دسته دوم معاندان و کوردلانی بودند که نتوانستند حق را تشخیص دهند و در برابر امام، در صف لشکریان عمر سعد قرار گرفتند و دسته سوم نیز کسانی بودند که امام حسین (ع) را دوست داشتند اما حب زندگی، مال دنیا، خانواده و کسبوکارشان اجازه نمیداد که با حق همراهی کنند.
وی افزود: در ایران اسلامی هم به فضل خدا جامعه حسینی زندگی میکند اما تکتک ما باید بدانیم که در این دستهبندی، در کجا قرار داریم. ملاک این تشخیص هم همان غیرت دینی است که شاخصه همه یاران اباعبدالله (ع) بود و باعث شد تا شهادت را بپذیرند اما تسلیم جریان عمرسعد بهعنوان سردمداران استکبار زمانه نباشند. امروزه نیز وضع به همین ترتیب است و هرکس غیرت دینی داشته باشد، در صف یاران اباعبدالله (ع) است و به همین ترتیب، اگر کسی راضی به سازش با استکبار جهانی بود، در صف لشکریان عمرسعد است. در دستهبندی سوم هم اگر کسی راضی به سازش با مستکبران نبود اما غیرت دینی و بصیرت لازم برای موضعگیری را نداشت، در ردیف کسانی قرار میگیرد که بر سیدالشهدا (ع) میگریستند اما شهامت یاری او را نداشتند.
نماینده مردم مشهد در مجلس خبرگان رهبری با تأکید بر اینکه امروزه واکنش افراد به مظاهر فسق و گناه، تکلیف دستهبندی عاشورایی او را مشخص میکند، خاطرنشان کرد: اگر بیحجاب متجاهری را که تظاهر به فسق میکند، مشاهده کردیم اما موضعی در قبال آن نگرفتیم، برخورد با آن را محدود به وظایف دولت و نیروی انتظامی دانستیم و از امربهمعروف و نهی از منکر که ماهیت قیام سیدالشهدا (ع) و عامل اصلاح امت است، شانه خالی کردیم، نمیتوانیم خود را یار امام حسین (ع) بدانیم زیرا وجود مقدس حضرت سیدالشهدا (ع)، غیرت دینی را ویژگی اساسی قیام خود دانسته است و فرموده «اِنّی اُریدُ اَن اَمُرَ بِالمَعروفِ وَ اَنهی عَنِ المنکَر» تا تمام تاریخ بدانند که اگر امربهمعروف کردند، غیرت دینی دارند و یار اباعبدالله (ع) هستند اما اگر امربهمعروف نکردند، غیرت دینی ندارند و در دستههای دیگر هستند.
عشق بدون معرفت، اجر و ارزشی ندارد
وی ادامه داد: اگر گفته میشود که «کُلُّ یَوم عاشورا وَ کُلُّ اَرضٍ کَربَلا» یعنی باور داریم که «سِلمٌ لِمَن سالَمَکُم وَ حَربٌ لِمَن حارَبَکُم» قابل تحقق است و در هر ارضی همچون کربلا و هر زمانی همچون عاشورا، ما با بانوی باحجاب و مرد مؤمن که همسو با شماست، دوست هستیم و با کسی که با دین دشمن است، تجاهر به فسق میکند و مظهر غضب الهی است، مخالف هستیم.
آیتالله علمالهدی تصریح کرد: عشق احساسی در محضر اهلبیت (ع) قیمتی ندارد و اگر گفته میشود که هرکس بر حسین بن علی (ع) گریه کند، بهشت بر او واجب میشود، به این معناست که این اشک باید با معرفت باشد و ابتدا دل با اصحاب کربلا همراه شود و سپس چشم بر عزای عاشوراییان بگرید. بهطور مثال، شب عاشورا هم بسیاری از افراد بودند که در اندیشه معیشت، خانواده و کسبوکار خود حاضر به همراهی اباعبدالله (ع) نشدند و از خیمه حضرت بیرون آمدند اما همگی بر غربت و تنهایی امام حسین (ع) اشک میریختند. علاوه بر این، وقتی حضرت در گودال قتلگاه به شهادت میرسید و زینب کبری (س) در تبوتاب بود، عمرسعد نخستین کسی بود که رو از منظره قتلگاه برگرداند، قطرات اشک بر صورت او غلتید و بر حسین بن علی (ع) گریست اما این اشک ریختن بدون معرفت است و اجر و ارزشی ندارد.
وی در پایان اظهارداشت: از خداوند متعال میخواهیم که ما را در مسیر دین خود ثابتقدم بگرداند تا حسینی شویم و حسینی بمیریم.
انتهای پیام/281