حاجی‌زاده: به نیت پدرم سالن کشتی زدم/ نبود روس‌ها به سودمان نیست
قهرمان سال ۲۰۰۲ کشتی آزاد جهان گفت که در منطقه لاریم جویبار کشتی‌گیران پایه را تمرین می‌دهد و این سالن را به خاطر علاقه پدر مرحومش به کشتی، دایر کرده است.
مهدی حاجی‌زاده در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم با اشاره به اینکه در سال 2022 برای انتخاب ملی‌پوشان مسابقات خوبی برگزار شده، اظهار داشت: قهرمان کشوری خیلی خوب و منسجم برگزار شد که اولین مرحله از چرخه انتخابی تیم ملی بود. همه غیر از مدال‌داران باید در این رقابت‌ها کشتی می‌گرفتند که این اتفاق خوبی برای کشتی ما بود و قهرمان کشوری دوباره هویت اصلی‌اش را پیدا کرد. بعد از آن هم شاهد مسابقات خوبی بودیم و درنهایت بدون حرف و حدیث تیم برای مسابقات جهانی بسته شد.
وی در مورد اینکه برخی معتقدند تیم ملی کشتی آزاد در غیاب روسیه محروم باید قهرمان جهان شود، تاکید کرد: همه دوست داریم که این اتفاق رخ دهد اما اینطور نیست که روس‌ها نباشند تیم ملی راحت قهرمان جهان شود. روس‌ها در 2-3 وزن شانس قهرمانی بودند، ضمن اینکه اگر آنها بودند در چند وزن هم با آمریکا برد و باخت داشتند و این به سود تیم ملی ما بود. به نظر من نبود روس‌ها اگر به ضررمان نباشد، به سودمان هم نخواهد بود.
حاجی‌زاده در قیاس کشتی جهان و ایران در سال‌هایی که او دوره قهرمانی‌اش را سپری می‌کرد و کشتی امروز، خاطرنشان کرد: من نمی‌دانم چطور می‌شود کشتی دو زمان را با هم مقایسه کرد. آن زمان رقابت داخلی به اندازه امروز نبود اما کشتی دنیا خصوصا در میان وزن که من کشتی می‌گرفتم مدعیان جهانی خیلی زیادی داشت. در واقع همه عنوان‌دار و شانس مدال بودند و رقابت خیلی سنگین بود. اختلاف کشتی‌گیران آن زمان یک تا دو امتیاز بود و گاهی هم یک اخطار، اما امروز برخلاف آن روزها، ترافیک مدعیان داخلی زیاد است.
این قهرمان پیشین کشتی جهان که سال 2002 با قهرمانی‌اش باعث قهرمانی تیم ملی کشتی آزاد در مسابقات جهانی تهران شد، در مورد سال‌های که از کشتی فاصله گرفته، عنوان کرد: امروز فاصله‌ای با کشتی ندارم، در منطقه لاریم جویبار سالن دارم و تمرین می‌دهم. 4 سال هست که در این سالن کار می‌کنم. قبلش سال 90 و 91 هم با تیم‌های پرسپولیس و شهدای جویبار در لیگ بودم. به هرحال به خاطر شغلم یک مقدار فاصله گرفتم.
وی در مورد اینکه آیا با دلگیری کشتی را کنار گذاشته است، تاکید کرد: دلگیری نبود، اگر هم بود در این سال‌ها تمام شد. انسان با هنر و عشقش زندگی می‌کند، عشق من هم کشتی بود. اگر از آدم عشقش را بگیرند، انگار جانش را گرفته‌اند.
حاجی‌زاده انگیزه‌اش از بازگشت به کشتی و تمرین دادن کشتی‌گیران رده پایه را پدر مرحومش عنوان کرد و گفت: به نیت پدرم این سالن را زدم، زمانی که 12 ساله بودم، پدرم فوت کرد. او کشتی را خیلی دوست داشت و خودش در کارگران کشتی می‌گرفت. قهرمانی جهانم را ندید. این بچه‌ها ابتدای راه هستند، قبلا عزت‌الله اکبری و تقی داداشی هم یک مدت اینجا بودند و کمک می‌کردند. اسم سالن را به نام پدرم، محمدعلی حاجی‌زاده گذاشتیم.
عضو تیم ملی در مسابقات المپیک 2004 در مورد اینکه آیا ارتباطی با فدراسیون کشتی دارد؟، اظهار داشت: با دبیر که رفیقیم، 20 سال است که رفیقیم. چندین بار هم به من زنگ زد، حالا اگر خدا بخواهد شاید دوباره من هم کاری را برعهده گرفتم.
حاجی‌زاده در خاتمه در مورد تیم اعزامی به مسابقات جهانی بلگراد تصریح کرد: به امید خدا حسن یزدانی دوباره تیلور را می‌برد چون ضعف‌هایش در این کشتی را برطرف کرده است. محمد نخودی هم باید با جردن باروس کشتی بگیرد. در مورد محمدحسین محمدیان که یک بار اسنایدر را برده، قطعا شرایط تورنمنت بین‌المللی با جهانی فرق می‌کند و هر دو کشتی‌گیر با آمادگی متفاوتی در آن شرکت می‌کنند. به هرشکل مسابقات جهانی سال گذشته با امسال متفاوت است، چون آن زمان کرونا بود و دو مسابقه المپیک و جهانی در فاصله کمی از هم برگزار شد، این مسئله روی میزان آمادگی کشتی‌گیران موثر بود. در 125 کیلوگرم امیرحسین زارع حریفان سرسختی از ترکیه و گرجستان دارد که ان‌شاءالله بتواند این مسیر را به خوبی طی کند. به امید خدا که همه بچه‌ها در مسابقات جهانی پیش رو بهترین نتیجه را بگیرند.
انتهای پیام/