شرایط اسفناک پناهندگان در اتحادیه اروپا در سایه بی‌توجهی‌ مقامات

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، روزنامه "تاگس شاو" آلمان در مطلبی نوشت: در آگوست سال 2022، 16 مورد تراژدی برای پناهندگان در دریای مدیترانه رخ داد که منجر به کشته شدن تعداد زیادی از پناهجویان شد و این در حالی است که نهادهای اوپایی همچنان هشدارها درباره شریط اضطراری این منطقه را نادیده می‌گیرند.

در ادامه این مطلب آمده است: حدود هفت سال از آن روزی که جسد آلن کردی 2ساله در سواحل دریای مدیترانه پیدا شد می‌گذرد، تصویری که توسط عکاس نیلوفر دمیر در نزدیکی بدروم گرفته شده است و کودک دوساله مرده را با تی‌شرت قرمز و شورت با دستان دراز در حال موج‌سواری نشان می‌دهد، میلیون‌ها نفر را تکان داد. این تصویر تمام شرایط وحشت و مرگ روزمره پناهندگان در راه اروپا را نشان داد.

در آن زمان، سید رعد الحسین، کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل، از اتحادیه اروپا خواست اقدام کند و کمیسیون در بروکسل اعلام کرد که 120000 پناهجو را بین کشورهای عضو اتحادیه اروپا تقسیم خواهد کرد. مانوئل والس، نخست وزیر وقت فرانسه هم گفت؛ "ما باید فوراً کاری انجام دهیم."، اما عکس آن اتفاق افتاد.

حتی امروز هم آلن‌کردی‌ها شانس خوبی برای زنده ماندن در راه اروپا نخواهند داشت. صبح روز پنجشنبه، وضعیت پناهجویان در دریای مدیترانه به این صورت بود؛ یک قایق با 80 نفر که چند روز پیش از لبنان حرکت کرده بود، بین کرت و مالت سرگردان مانده بود. سرنشینان این قایق 30 ساعت قبل با اورژانس تماس گرفته بودند، اما زمان نگارش این مقاله هنوز مشخص نبود که آیا سرنشینان این قایق نجات یافتند یا خیر.

هم‌زمان در 15 مایلی دریایی جنوب غربی جزیره لامپدوسای ایتالیا، یک قایق لاستیکی حامل 14 پناهجو پر از آب شد. آنها هشت ساعت قبل تماس گرفته بودند و اعلام وضعیت اضطراری کردند، اما نیروی امدادی اعزام نشد.

کشتی دیگری حامل پناهجویان با 70 سرنشین عصر چهارشنبه در میانه راه بین طرابلس و لامپدوسا دچار مشکل شد. این پناهندگان به‌جای اینکه به مکان امنی در اروپا منتقل شوند به لیبی برده شدند و در آنجا بازداشت شدند.

در ادامه این مطلب آمده است: تماس‌های اضطراری سال‌هاست که توسط مقامات اروپایی نادیده گرفته می‌شود و یا کمک خیلی دیر ارسال می‌شود. بر اساس گزارش سازمان مهاجرت سازمان ملل متحد، تنها در ماه اوت 16 حادثه مرگبار در دریای مدیترانه برای پناهندگان رخ داده است. از ابتدای سال جاری تاکنون 1224 پناهجو و مهاجر در دریای مدیترانه جان خود را از دست داده‌اند.

موریس استریل از سرویس زنگ خطر مدیترانه که ابتکاری است که از سال 2014 یک خط تلفن فوری 24ساعته راه‌اندازی کرده است که پناهندگانی که در دریای مدیترانه در مضیقه هستند می‌توانند با آن تماس بگیرند در سخنانی گفت: تا کنون در سال جاری، تلفن زنگ خطر 318 قایق را با حدود 20000 سرنشین تنها در مرکز دریای مدیترانه همراهی کرده است. استیرل می‌گوید این یک «رکورد مطلق» است. به‌گفته استریل بسیار به‌ندرت پاسخ مناسبی از سوی مسئولان وجود دارد. ایتالیا هر از گاهی کمک می‌فرستد، اما به‌ویژه مالت، که مسئول یک منطقه نجات ویژه بزرگ است، معمولاً کاملاً غیرفعال است.
وی اضافه کرد؛ آنها فقط منتظر می‌مانند و ببینند که آیا خود مردم می‌توانند جلوتر بروند.
استیرل می‌گوید که واکنش ندادن به شرایط اضطراری یک حسابگری است و به این ترتیب تلاش می‌شود افراد کم‌تری در منطقه مرگ نجات داده شوند و افراد زیادی به اروپا نیایند.

در ادامه آمده است: دقیقاً به همین دلیل است که اتحادیه اروپا به‌رهبری ایتالیا از سال 2016 اقدام به ساختن گارد ساحلی لیبی کرده است. امروز این گارد با مجهز شدن به کشتی‌های اروپایی، تمام تلاش خود را می‌کند تا قایق‌های پناهجویان را در دریا متوقف کند و دوباره آنها را به عقب برگرداند. امسال 14184 نفر به این سرنوشت دچار شدند.

این در حالی است که بر اساس تصمیمات دادگاه عالی اروپا، کشورهای اتحادیه اروپا در واقع از اخراج پناهجویان به کشور درگیر جنگ داخلی از جمله لیبی منع شده‌اند، اما این مانع از آن نمی‌شود که مرکز کنترل امداد و نجات در مالت مکرراً به گارد ساحلی لیبی دستور دهد تا به محل حادثه برون، زیرا به‌خوبی می‌دانند که افراد نجات‌یافته پس از آن به لیبی بازمی‌گردند، با این حال، ناظران می‌گویند که به‌نظر می‌رسد افزایش درگیری‌ها در لیبی توانایی عملیاتی گارد ساحلی را کاهش می‌دهد.

کشتی‌های نجات غیرنظامی، که ابتکار تلفن هشدار مدیترانه با آنها همکاری نزدیکی دارد، استیرل را امیدوار می‌کند. حدود 15 کشتی از جمله کشتی های سازمان های غیردولتی برای این منظور در دریای مدیترانه فعال هستند.

مایک روتگر، مدیر عامل SOS Humanity می گوید: دریای مدیترانه مرکزی مرگبارترین راه فرار دریایی در جهان است، اما کشورهای اروپایی به وظیفه خود برای نجات در دریا عمل نمی کنند.

ناوگان امداد غیرنظامی در دریای مدیترانه هرگز تا این اندازه بزرگ نبوده است. کار طولانی مدت سازمان های غیردولتی منجر به مقدار شگفت انگیزی از کمک های مالی شده است که آنها را قادر می سازد دائماً کشتی های جدید خریداری کنند.

روبن نوگبائر از ائتلاف موسوم به "هیچ کس را پشت سر نگذارید"، می گوید: این نمونه ای از واکنش قوی و همبستگی جامعه مدنی به وضعیت مدیترانه است. اما نجات دریا به تنهایی نمی تواند پاسخ سیاسی باشد. وضعیت بدون شک پس از مرگ آلن کردی بدتر شده است. ما بیش از هر زمان دیگری از یک راه حل دولتی واقعی با راه های فرار قانونی فاصله داریم.

در این شرایط مشکلات برای سازمان های غیردولتی افزایش یافته است. گرین اریک مارکوارت از ائتلاف امدادی موسوم به«هیچ کس را پشت سر نگذارید» می گوید: هزینه ها واقعاً در حد انفجار است . این ائتلاف کمک های توسعه ای را برای بسیاری از سازمان های غیر دولتی نجات دریایی فراهم کرده است. به گفته وی دلیل اصلی این امر این است که کشورهای مدیترانه ای امدادگران را با الزامات جدید مورد آزار و اذیت قرار می دهند، آنها را دستگیر می کنند، کشتی ها را مصادره می کنند یا به آنها اجازه نمی دهند به ساحل بروند.

در این شرایط پناهندگان اوکراینی هم شرایط برای پناهندگی سایر پناهجویان در اتحادیه اروپا را دشوارتر کرده اند.

12 ایالت آلمان اعلام کرده‌اند که دیگر پناهنده نمی‌پذیرند

به نوشته روزنامه دی ولت آلمان، در نتیجه جنگ اوکراین، بسیاری از مردم از این منطقه جنگی به آلمان گریختند. آنها همراه با پناهجویان از کشورهای دیگر، بار سنگینی را برای سیستم پناهندگی آلمان ایجاد کرده‌اند. در نتیجه، دوازده ایالت فدرال اکنون از پذیرش سایر افرادی که به دنبال حمایت هستند جلوگیری می کنند.

بر اساس یک گزارش رسانه ای، با توجه به تعداد بالای پناهجویان از اوکراین و پناهجویان از کشورهای دیگر، دوازده ایالت از 16 ایالت فدرال در حال حاضر از پذیرش بیشتر افرادی که به دنبال حمایت هستند، جلوگیری می کنند.

به گزارش سخنگوی وزارت کشور آلمان، در مجموع، تعداد کل افرادی که از ابتدای جنگ از اوکراین به آلمان گریخته‌اند بیش از 980000 نفر است - اگرچه اخیراً به طور متوسط ​​روزانه تنها 875 نفر اضافه شده است. این وزارتخانه اعلام کرد که چندین ایالت فدرال ابراز نگرانی کرده‌اند که به زودی به محدودیت های ظرفیت پذیرش خود خواهند رسید.

اوضاع اسفناک پناهندگان در هلند

دویچه وله آلمان هم در گزارشی به اوضاع اسفناک اقامتگاه های پناهندگان در هلند پرداخته و نوشت: مرکز پذیرش پناهجویان در روستای تراپل هلند کاملاً شلوغ است. مردم هفته هاست که در چادرهای اضطراری منتظر هستند تا درخواست خود را ارائه دهند. دولت شرمنده است و راهکارهایی را اعلام می کند.

صالح یکی از پناهجویان در این منطقه می‌گوید: استرس، بی‌خوابی و عصبانیت آخرین چیزهایی است که او تجربه کرده است. او روی یک تشک فرسوده در وسط مسیری گل‌آلود مقابل مرکز پناهندگی در روستای هلندی تر آپل نشسته است. وی در ماه جولای از یمن فرار کرد. او می گوید که از ترس شرایط وحشتناک یمن به دنبال امید زندگی بهتر در اروپا در ابتدای ماه اوت به هلند آمد. وی افزود: از آن زمان من بیرون با پشه ها می خوابم زیرا مرکز پناهندگی بیش از حد شلوغ است. آنها حتی نمی گذارند درخواست بدهم. وی تاکید کرد که شرایط غیرانسانی و بلاتکلیفی آنقدر برای او سخت است که اراده اش را برای رویارویی با زندگی از دست داده است.

علاوه بر 700 نفری که اکنون در مقابل این مرکز کمپ زده‌اند، هفته گذشته یک نوزاد سه ماهه هم در این وضعیت اسفناک فوت کرد - علت آن اکنون در دست بررسی است. نیکول ون باتنبورگ، سخنگوی صلیب سرخ هلند، به دویچه وله گفت که شرایط بهداشتی در این مرکز برای هفته‌ها نا مطمئن بوده است. وی افزود: ما شاهد خطرات سلامتی بسیاری هستیم. بسیاری از مردم بیماری های پوستی می‌گیرند، با رژیم غذایی خود مشکل دارند یا مشکلات پوستی دارند زیرا نمی‌تواننددوش بگیرند و مجبورند بیرون بخوابند. برخی دیگر بیماری قلبی یا تنفسی دارند.

چندین سازمان کمکی اکنون در تراپل فعال هستند. علاوه بر صلیب سرخ و آژانس پناهندگان هلند، سازمان امدادی پزشکان بدون مرز نیز در آنجا کار می کند، که این اولین ماموریت تا به حال آن در هلند است.

مارک روته، نخست وزیر هلند هم درباره شرایط این منطقه ابراز شرمندگی کرده است. او در آخر هفته از اقداماتی برای تحت کنترل درآوردن اوضاع خبر داد.

یحیی مانه، یک پناهنده از سیرالئون، اظهارات دولت هلند را باور نمی کند و حقیقت نمی داند. وی می گوید: هنوز اتاق های خالی وجود دارد. این را وقتی با خانواده ام در آنجا بودم دیدم. آنها فقط نمی خواهند دیگر پناهندگان را بپذیرند و این آنها را به جنایتکار تبدیل می کند.

مانه گزارش می دهد که او سه هفته با خانواده خود در این مرکز پناهندگی زندگی کرد، وی گفت: اما وحشتناک بود. ما حتی غذای واقعی هم دریافت نکردیم. حالا آنها می خواهند مرا به یک مرکز پناهندگی زندان مانند دیگر ببرند و از خانواده‌ام جدا کنند. فکر می‌کردم خانواده‌ام سقف امنی بالای سرشان در اینجا خواهند داشت.

"سوفی اینت ولد" ، عضو پارلمان هلند از حزب چپ لیبرال به ویژه مشکل سیاسی را عامل به وجود آمدن این شرایط می داند. وی گفت: برای یکی از ثروتمندترین کشورهای جهان، این کاملا شرم آور است که سیستم سیاسی به پناهجویان اجازه می دهد در چنین شرایطی زندگی کنند.

وی گفت: دولت آشکارا حقوق بشر و قوانین اتحادیه اروپا را نقض می کند. مهمتر از همه، من تعلیق الحاق خانواده را آزاردهنده می‌دانم زیرا والدین و فرزندان را برای مدت طولانی از هم جدا می‌کند.

انتهای پیام/