زائرانی که خادم شدند؛ موکب‌داری مشترک اتباع کویتی، عراقی و ایرانی+تصاویر
چرایی این همه تلاش و زحمت را پرسیدم؛ سریع و راحت گفت: خدمت به زوار حسین شرف و بزرگی ماست. این جمله را بارها از خادمان موکب‌های عراقی شنیده بودم که بزرگی‌شان را در پناه سیدالشهدا جست‌وجو می‌کنند.
به گزارش خبرنگار تسنیم، پیاده‌روی اربعین حسینی را انصافاً باید یک پدیده بی‌نظیر در دوران معاصر نامید زیرا نوع ارتباط‌گیری در میان ملتها از سطح دولت‌ها عبور کرده و به نوعی دیپلماسی عمومی با محوریت ارزش‌های دینی در میان ملتها را پدید آورده است و به تدریج موجب تغییر در معادلات سطوح منطقه‌ای با محوریت جغرافیایی کشور عراق در بستر زمان می‌شود.
بی‌شک در این پدیده بی‌نظیر مواکب مردمی حسینی اربعین نقشی اساسی و مهم دارند به ویژه آنکه شاهد همکاری خادمان از کشورهای مختلف در یک موکب باشیم.
در موکب فاطمه الزهرا بابل در کربلای معلا در کنار حاج سعید قاسمی فرمانده قرارگاه جهادی حاج احمد متوسلیان در حال گفت‌وگو بودم که ابوفاضل مسئول کویتی موکب "العباس اخو الزینب" به همراه 2 نفر به عنوان مهمان وارد شدند و برای شناخت از ظرفیت‌های دو طرف و همکاری برای تأمین نیازها به تبادل نظر پرداختند.
بعد از گفت‌وگو با دعوت مسئول کویتی موکب به اتفاق حاج سعید قاسمی به این موکب واقع در "عمود 1127" رفتیم و پس از بازدید از جای جای موکب و نحوه فعالیت‌ها در پشت بام حسینیه در حالی که مشرف بر مسیر پیاده‌روی زائران حسینی بودیم با او گفت‌وگو کردیم.
"عباس عبدالجلیل صفا" معروف به ابوفاضل به اتفاق برادرش ابویحیی و خواهرشان حدود 11 سال است که این موکب را در "عمود 1127" مسیر نجف تا کربلا بر پا کرده‌اند و 8 سال هم هست که ساختمان حسینیه را به شکل جدید ساخته‌اند تا با امکانات بیشتر در خدمت زائران باشند.
ابوفاضل می‌گوید: 60 خادم به صورت ثابت در این مکان خدمت می‌کنند که 30 نفر آنها از کویت، 20 نفر عراقی و 10 نفر هم ایرانی هستند که خدمت اسکان و پذیرایی تا ایجاد دو قسمت درمانی برای برای رفع تاول پا و گرفتگی عضللات وجود دارد.
فعالیت موکب آن‌طور که ابوفاضل می‌گوید از اول محرم شروع می‌شود و با پایان ماه صفر به سرانجام می‌رسد و بعد از آن برای سال بعد برنامه‌ریزی می‌کنند.
او خدمت به زائران امام حسین را نه انتخاب خودش، که انتخاب سیدالشهداء می‌داند و می‌گوید: به این یقین رسیده‌ایم که امام حسین ما را برای نوکری به زائرانش برگزیده است و همه هزینه‌های موکب توسط خود سیدالشهداء تأمین می‌شود و ما تنها کارگران این مسیر هستیم. زائران امام‌حسین علیه‌السلام برای ما عزیز هستند زیرا ملائکه مقرب الهی این زائران سیدالشهدا را مشایعت می‌کنند و این مسیر تردد فرشتگان خداوند است.
از ابوفاضل در خصوص همکاری میان خادمان با ملیت‌های مختلف در موکب پرسیدم که گفت: عشق به امام حسین ما را کنار هم جمع می‌کند و ما کنار هم هستیم تا ظهور امام عصر را رقم بزنیم.
در کنار ابوفاضل فردی میانسال است که با ته لهجه عربی به زبان فارسی ترجمه صحبت‌های ابوفاضل را انجام می‌دهد. نامش را می‌پرسم می‌گوید: علی ابالوالید. از اهالی اهواز است. پرسیدم چگونه با این موکب آشنا شدی و در آن خدمت می‌کنی؟
علی گفت: حدود 8 سال قبل به عنوان زائر اربعین، پیاده در حال رفتن به سمت کربلا بودم. خواستم در جایی استراحت کنم که وارد این موکب شدم. بعد از استراحت چند ایرانی می‌خواستند با مسئول موکب صحبت کنند و نیاز به مترجم داشتند که من کمکشان کردم. آقای ابوفاضل از من خوشش آمد و تقاضا کرد مدتی در موکبشان باشم. چند روزی که پیششان بودم رفتار و اخلاص مسئولان موکب آنقدر برایم جاذبه داشت که از آن روز به بعد هر سال نزدیک اربعین در این موکب مشغول خدمت به زائران می‌شوم.
در این موکب یک ایرانی دیگر با موهای سفید مشغول خدمت بود، حدود 65 ساله نشان می‌داد، نامش را پرسیدم گفت علیرضا باباگلی معلم بازنشسته و اهل بابل از استان مازندران هستم.
از نحوه آشنایی با این موکب و اینکه چه خدمتی را در این مکان ارائه می‌کند، سوال کردم، پاسخ داد: حدود 5 سال قبل به عنوان زائر اربعین حسینی در حال پیاده روی اربعین حسینی بودم که برای استراحت وارد این موکب شدم. نمی دانم چطور در مدت زمانی که بودم به افراد این موکب و خدمت در این جمع علاقه‌مند شدم و شب را در موکب بیتوته کردم. ساعت حدود 3 صبح بودم که دیدم ابوفاضل موکب شخصاً در حال شست‌وشو و تمیز کردن سرویس‌های بهداشتی است؛ با اینکه بعدا فهمیدم در کویت فردی با جایگاه اجتماعی بالاست اما مخلصانه در ساعت خلوت موکب دور از چشم دیگران خدمت می‌کرد. شیفته اخلاص حاکم بر موکب شدم و بعد از آشنایی نسبی با دو برادر صاحب موکب یعنی ابوفاضل و ابویحیی در کنارشان به همراه دیگر خادمان در این چند سال در دهه منتهی به اربعین حسینی برای خدمت حاضر هستم.
صدای صلوات و بعد صدایی که انگار از بلندگو در حال سخنرانی است، همه فضای موکب را گرفت. به سمت صدا رفتم دیدم در گوشه حیاط موکب، سیدی روحانی بالای منبر به زبان عربی در حال سخنرانی است و چند نفری هم پای منبر‌مشغول گوش دادن به سخنرانی هستند.
در حالی که آفتاب در حال غروب کردن است به سمت ورودی موکب و فضای شلوغ حرکت زائران پیاده برمی‌گردم حدود 12 جوان موکب مشغول تهیه غذا برای زائران پیاده هستند. با دقت کارهایشان را زیر نظر دارم. خمیرها را پهن می‌کنند و بعد روی آن مقداری مخلفات که احتمال می‌دهم گوشت چرخ کرده در میان آنها باشد، می‌ریزند و درون کوره فر می‌گذارند. دو ردیف صف زنانه و مردانه شکل گرفته است و یکی یکی این غذای آماده را با احترام به زائران پیاده تقدیم می‌کنند.
جوانی خوش سیما که دشداشه عربی مشکی به تن داشت در کنارم ایستاد. اینطور به نظر می‌رسید که ظاهرا مسوولیت این قسمت را برعهده دارد. با اندک تسلطم بر زبان عربی سوالاتم را پرسیدم. خودش را "ابوزینب" و 30 ساله معرفی کرد و گفت همراه بستگان مشغول خدمت است. برای من جالب بود که متولد کویت و ساکن آمریکاست اما این ایام همه چیزشان امام حسین می‌شود.
چرایی این همه تلاش و زحمت را پرسیدم سریع و راحت گفت خدمت به زوار حسین شرف و بزرگی ماست. این جمله را بارها از خادمان موکب‌های عراقی شنیده بودم که بزرگی‌شان را در پناه سیدالشهدا جست‌وجو می‌کنند.
توضیح بیشتری خواستم، گفت: امام‌حسین بزرگ است و وقتی هر کس رضایت ایشان را با نوکری و خدمت به زائرانش به دست بیاورد، انسان بزرگی می‌شود.
لحظاتی بلند شد و با یک تکه کارتن دم تنور رفت و نان داغ را روی تکه کارتن به دستم داد و تعارف کرد و دوباره نشست.
اصرار می‌کرد اول بخورم و بعد گفت‌وگو کنیم؛ انصافا طعم خوشمزه‌ای داشت که کمی به تندی می‌زد مهتر از طعم غذا، لذت محبت این‌ها بود که حس خوبی را به من داد. نماز مغرب و عشاء را در موکب خواندیم و به اتفاق حاج سعید قاسمی قدم‌زنان عمودها را به سوی کربلا معلی و حرم سیدالشهدا طی کردیم.
در میان صدای بلندگوهای مواکب که مداحی مداحان ایران و عراقی را پخش می‌کردند هنگامی که خسته شدیم، روی یکی از صندلی‌های کنار موکبی عراقی نشستیم و داشتم به چهره، لباس و سخن افرادی که در این مسیر پیاده به سمت حرکت می‌کردند، دقت می‌کردم تا حقیقتا ترجمه عملی "حب الحسین یجمعنا" را در سیل خروشان انسان‌های دلداده به سیدالشهدا در روخانه عظیم نجف تا کربلا به نظاره بنشینم.
گزارش: مهدی صفرزاده
انتهای پیام/
