اربعین الگویی بومی ــ اسلامی برای ساختارهای خشک اداری است
رویداد اربعین در مقابل تشکیلات اداری که مسائل خود را در فضایی سلسله مراتبی، خشک و سرد پیش می‌برد، تعاملات انسانی را در عین توجه به بحث عقلانیت، کارایی و بهره‌وری، مدنظر قرار می‌دهد.
سیدپویا رسولی نژاد دانش‌آموخته جامعه‌شناسی سیاسی و پژوهشگر مسائل اجتماعی در گفت‌وگو با خبرگزاری تسنیم درباره اهمیت مواکب اربعین به عنوان الگویی برای سازمان‌های اجتماعی گفت: یکی از مسائل مورد توجه به ویژه در مسئله جامعه‌شناسی سازمان‌ها، موضوع سازمان اجتماعی است. وقتی از سازمان صحبت می‌کنیم، به ویژه در دوره مدرن، سازمان بوروکراتیک و رسمی مدنظرمان است. سازمانی که اهدافی از پیش تعیین‌شده را در یک بازه زمانی مشخص و با یکسری مأموریت‌های محوله به پیش می‌برد و گام به گام و مرحله به مرحله فعالیت‌های خود را انجام می‌دهد.
این پژوهشگر حوزه مسائل اجتماعی ادامه داد: ما این مسئله را در پیشینه‌ی تاریخی و تمدنی خود داشتیم؛ هیئات مذهبی و دسته‌جات عزاداری را داشتیم، اما به دو دلیل عمده، به اندازه رویداد اربعین برجسته نشدند؛ یک دلیل اینکه در سطح زندگی روزمره باقی ماندند. به این معنی که اهداف پیش‌بینی شده خاصی و برنامه‌ریزی منسجمی در حد اربعین نداشتند. دلیل دوم این است که این هیئات بیشتر در سطح محلی و شهرستانی بودند، در حالی که رویداد اربعین فراتر از اینهاست و ما می‌توانیم در سطح ملی و بین‌المللی از آن صحبت کنیم. این رویداد عظیم در عین اینکه ویژگی‌های مثبت سازمان رسمی را حفظ می‌کند، مناسبات و تعاملات انسانی را در پیش روی خود دارد.
انتهای‌پیام/