افزایش مارگزیدگی در جهان تا سال ۲۰۵۰
نتایج یک تحقیق جدید نشان میدهد که تعداد مرگ و میر ناشی از مارگزیدگی تا سال ۲۰۵۰ به بیش از ۶۸ هزار نفر افزایش مییابد.
به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، یک مطالعه جدید به رهبری دانشمندان دانشگاه جیمز کوک استرالیا نشان داد که بیش از 63 هزار نفر در سال 2019 بر اثر مارگزیدگی جان خود را از دست دادند که عمده این مرگها به دلیل عدم وجود پادزهر مناسب در مناطق روستایی بوده است. اکثریت قریب به اتفاق این مرگ و میرها(51000) در کشور هند اتفاق افتاده است.
این یافتهها نشان میدهد که هدف سازمان بهداشت جهانی(WHO) برای به نصف رساندن مرگ و میر ناشی از مارگزیدگی تا سال 2030 به احتمال زیاد محقق نخواهد شد.
ریچارد فرانکلین؛ استاد بهداشت عمومی در دانشگاه جیمز کوک گفت: مداخلات برای اطمینان از انتقال سریعتر پادزهر باید با استراتژیهای پیشگیرانه مانند افزایش آموزش و تقویت سیستم بهداشت روستایی ترکیب شود. اطمینان از دسترسی به موقع پادزهر در سراسر مناطق روستایی جهان جان هزاران نفر را نجات میدهد و سرمایهگذاری بیشتر در ابداع و گسترش این مداخلات باید در اولویت قرار گیرد تا اهداف سازمان بهداشت جهانی برای کاهش مارگزیدگی و بیماریهای استوایی محقق شود.
دانشمندان با جمعآوری دادههای کالبد شکافی و رکوردهای حیاتی از مجموعه دادههای بار جهانی بیماری، نسبت مرگ و میر ناشی از مارها را بر اساس مکان، سن، جنس و سال مدلسازی کردند. این تجزیه و تحلیل نشان داد که اکثر مرگ و میرهای ناشی از مارگزیدگی در جنوب آسیا، به ویژه در کشورهایی مانند هند، پاکستان و بنگلادش رخ داده است.
در هند، میزان مرگ و میر ناشی از مارها چهار نفر در هر 100 هزار نفر تخمین زده میشود که به طور قابل توجهی بالاتر از میانگین جهانی 0.8 نفر در 100 هزار نفر است. منطقه جنوب صحرای آفریقا در رتبه دوم قرار گرفت و نیجریه بیشترین تعداد مرگ و میر (1460) را داشت.
پروفسور فرانکلین اظهار کرد: اگر داروی ضد سم در عرض 6 ساعت پس از گزش تجویز نشود، احتمال مرگ ناشی از نیش مار سمی به میزان قابل توجهی افزایش مییابد. با این حال، در جنوب آسیا و جنوب صحرای آفریقا، بسیاری به دنبال درمانگرهای سنتی میگردند یا در کلینیکهایی حضور مییابند که آموزش کافی در مورد نحوه درمان مارگزیدگی ندارند و یا فاقد پادزهر برای انجام درمانهای نجاتبخش هستند.
وی ادامه داد: این بیمارستانها، اغلب دسترسی کافی به دیالیز، دستگاه تنفس مصنوعی و انتقال خون ندارند که برای مدیریت عوارض مسمومیت ضروری هستند را ندارند.
EARTH نوشت، محققان پیشبینی میکنند که تعداد مرگ و میر ناشی از مارگزیدگی تا سال 2050 به بیش از 68 هزار نفر افزایش یابد که بیشتر به دلیل افزایش جمعیت است.
انتهای پیام/