بیدلشناس افغانستانی در غربت درگذشت
اسدالله حبیب، استاد دانشگاه کابل و بیدلشناس افغانستانی، روز گذشته چهارم آذرماه در غربت چشم از جهان فروبست. او در حوزههای مختلف ادبی فعالیت داشته است.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، دکتر اسدالله حبیب، شاعر، داستاننویس، پژوهشگر و سیاستمدار افغانستانی، روز گذشته چهارم آذرماه، در شهر هامبورگ آلمان و در غربت چشم از جهان فروبست.
زندهیاد حبیب در سال 1320 در خانوادهای در کابل چشم به جهان گشود. وی در سال 1340 وارد دانشکده ادبیات دانشگاه کابل شد و در سال 1343 با اخذ مدرک کارشناسی، از این دانشگاه فارغالتحصیل شد. او ادامه تحصیلات خود را در دانشگاه مسکو در رشته شرقشناسی ادامه داد و در نهایت در سال 1353 با اخذ مدرک دکترا، از این دانشگاه فارغالتحصیل شد. زندهیاد حبیب سالها به عنوان استاد در دانشکده ادبیات دانشگاه کابل به تدریس مشغول شد.
از دیگر فعالیتهای او میتوان به ریاست اتحادیه نویسندگان افغانستان در سال 1359 و ریاست دانشگاه کابل اشاره کرد. او از جمله اهالی فرهنگ افغانستان است که وارد دنیای سیاست نیز شد و در سال 1370 به عنوان وکیل مردم کابل، به مجلس نمایندگان افغانستان راه یافت.
از زندهیاد حبیب آثار متعددی در حوزه پژوهش، شعر و داستان به یادگار مانده است که از این جمله میتوان به «بیدل شاعر زمانهها»، «ویژگیهای داستانی شاهنامه»، «ادبیات دری در نیمه نخستین سده بیستم»، «بیدل و چهار عنصر»، «واژهنامه بیدل» و ... اشاره کرد.
نخستین کار مهم زندهیاد حبیب در حوزه بیدلشناسی، پایاننامه دوره دکتری این پژوهشگر است که در سال 53 از آن دفاع کرد و بعدها با عنوان «بیدل و چهار عنصر» منتشر شد. از آخرین آثار او در این حوزه میتوان به کتاب «سایه صدا: جلوههای هنری بیدل» اشاره کرد که در آن به شرح زندگینامه بیدل و بخشهایی از ویژگیهای شعر او پرداخته است. این اثر از سوی نشر تاک به چاپ رسیده و در دسترس علاقهمندان به ادبیات کلاسیک در ایران و افغانستان قرار گرفته است.
اما شهرت زندهیاد حبیب در دوره دانشجویی به حوزه داستاننویسی و شعر اختصاص دارد. او در شعر و داستان مضامین متنوع را به شیوه رئالیسم اجتماعی مینوشت. اشعار او بازتابدهنده مسائل اجتماعی، فقر و تنگدستی مردم است؛ به عبارت دیگر شاعر در کنار آفرینش شعر به ترسیم زندگی و محیط اطراف خویش نیز مبادرت ورزیده و قدرت تخیل خود را از طریق تجربه، بازآفرینی کرده است.
صممیمت در شعر، دریافت همهجانبه پدیدهها و درک عمیق از امورات اجتماعی از جمله ویژگیهایی است که به گفته کارشناسان توانسته در شعر حبیب بر مخاطب خود اثر لازم را بگذارد. از دیگر ویژگیهای شعری او، ترجیح دادن محتوا بر فرم است.
مجموعهای از داستانهای حبیب در مجموعهای با عنوان «پایان غم بزرگ» از سوی نشر آمو به کوشش محمدحسین محمدی منتشر شده است. داستانهای این مجموعه نیز همانند دیگر آفرینشهای ادبی حبیب، برگرفته از محیط اطراف و با در نظر گرفتن مسائل اجتماعی و سنتهای افغانستان است.
انتهای پیام/