ورودِ شبکه پرستیوی به مروارید خلیجفارس
آخرین تحولات بحرین در شبکه انگلیسیزبانِ صدا و سیما با عنوانِ «در مروارید خلیجفارس چه میگذرد؟» پیگیری میشود.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، اخیراً انتخاباتی در بحرین برگزار شد و رسانههای «جریان اصلی غرب» و شبکههای عربی غربگرا به پوشش گسترده آن پرداختند اما شبکه تلویزیونی پرستیوی زاویه نگاه مخاطب را به مشارکت نکردن اکثریت مردم و تحریم گسترده احزاب غیردولتی برد و به همین خاطر، در یکی از برنامههای این رسانه به درون تعارضات و چالشهای این جزیره کوچک اما بسیار مهم سفر کرد.
بحرین جزیرهای است که جنوب خلیج فارس واقع شده و ترکیب جمعیت آن مشابه ایران و عراق بوده یعنی از اکثریت (بیش از 70 درصدی) شیعه بومی تشکیل شده است. انگلیس با دستاویز قرار دادن فقدان نیروی دریایی در ایران، این جزیره را نزدیک به دو قرن اشغال کرد و در تابستان 1970 آن را از سرزمین مادری یعنی ایران جدا کرد و کاملاً در اختیار حکومت آلخلیفه قرار داد که ریشه وهابی دارد و از این رو مانند عربستان سعودی با ترکیب جمعیتی آن سرزمین در تنش دائمی به سر میبرد.
حکومت آلخلیفه در 50 سال گذشته اقلیت مهاجر از پاکستان، مصر، اردن و دیگر کشورها را مشروط بر اینکه شیعه نباشند به بحرین منتقل کرد و به آنان تابعیت کامل بحرینی داد سپس همه پستهای مهم و کلیدی را به آنها اعطا کرد که گویی به محض ورود، خدمتی به آن سرزمین کردهاند یا اجدادشان در آن جزیره زیستهاند، در نتیجه کمترین جایگاه و عنوانی برای اکثریت جمعیت که مالک اصلی آن سرزمیناند باقی نماند.
این موارد هرگز در شبکههای خبری مطرح جهان بازتاب نمییابد اما مدتهاست که فعالیتهایی مانند مسابقات اتومبیلرانی فرمول یک، سفر پاپ واتیکان به منامه برای دیدار با تعداد انگشتشمار مسیحیان مهاجر به آن جزیره و خبرهایی از این دست انعکاس وسیعی در رسانههای غربی و عربی دارد. در چنین شرایطی است که پرستیوی در برنامه جریان خاورمیانه (MidEaStram) به وضعیت حقوق مردم این سرزمین تنها مانده، توجه کرد و علت مشارکت نکردن مردم در انتخابات اخیر را مورد کندوکاو قرار داد.
هرگز سازمان ملل و سایر مؤسسات غیردولتی مردم نهاد که مدعی حقوق مدنی و حقوق زناناند به سرکوب خونین مردم بحرین در 14 فوریه سال 2011 توجه نکردند. با این حال به دلیل استمرار مبارزات مردم که به مدت یک دهه ادامه داشته است در نوامبر 2022 دولت بحرین برای کاهش اعتراضات دست به برگزاری انتخابات مجلس زد اما با فرمان تحریم به دست شیخ «عیسی قاسم» و در نتیجه مشارکت نداشتن هیچ یک از احزاب مخالف مواجه شد.
این انتخابات در حالی برگزار شده که شیخ علی سلمان از نمایندگان سابق مجلس، سالهاست که در زندان به سر میبرد و زیر شکنجه روزگار میگذراند. وی دبیرکل «جمعیت وفاق بحرین» به عنوان بزرگترین حزب سیاسی مخالف دولت منامه که از بیشترین تعداد هوادار در بحرین برخوردار است.
برنامه «جریان خاورمیانه» پرستیوی در ادامه بررسی خود به این نکته رسید که یکی از مشکلات اساسی که به تحریم انتخابات منجر شد، این است که حتی قبل از شروع بهار عربی هم پارلمان بحرین قدرت و تأثیری در سیاست و حکومت آن جزیره نداشت و قدرت مطلق در اختیار خاندان آلخلیفه به صورت انحصاری بود و هست. بر همین مبنا گروههای اپوزیسیون با فرمایشی دانستن این انتخابات اخیر خواستار اصلاح بنیادین و تغییرات جدّی در قانون اساسی شدند.
پرستیوی به مخاطبان انگلیسیزبان خود 14 فوریه 2011 را با ارائه تصاویر آن روز یادآوری کرد؛ زمانی که مردم بحرین در میدان مروارید منامه، مشابه میدان آزادی قاهره دست به تحصن و تظاهرات زدند اما با ورود نیروهای ارتش عربستان و سازمان امنیت بحرین روند سرکوب شروع شد و تاکنون ادامه داشته است. کشتههای بسیار و زندانیان بسیار بیشتر که شکنجه سپس اعدام یا تبعید شدند. در ادامه این روند احزاب سیاسی تعطیل و رهبران آنها نیز دستگیر شدند. اکنون شیخ «عیسی احمد قاسم» رهبر اکثریت جمعیت بحرین و بنیانگذار مجلس اسلامی علمای بحرین سالهاست که در تبعید به سر میبرد.
اما بازخوانی این رویدادها چه اهمیتی در یک رسانههای بینالمللی دارد؟ بررسی تحولات یک جزیره که مردمش همواره زیر ستم حکومتی بودهاند که هرگز دموکراسی و انتخابات را قبول نداشته در شبکه پرستیوی که پوشش جهانی دارد میتواند آن ملت را از فراموشی رسانهای نجات دهد.
قانون اساسی و بازگشت به دوران قبل
برنامه «جریان خاورمیانه» تأکید میکند: «نگاه به گذشته ضروری بود، از نظر تاریخی، پس از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران در سال 1979، ایالات متحده آمریکا با استفاده از راه کنش (تفرقه انداز و حکومت کن) برای گسترش نفوذ خود در غرب آسیا تلاش کرده است. گروههای رادیکال ساخت انگلیس که از سوی آن نیز حمایت میشوند بخشی از این تفرقه را برعهده داشتند.»
منظور پرستیوی از رادیکالهای انگلیسی ناظر به پروژه شیعه انگلیسی است که با رفتار خارج از منطق سیاسی و عقل مستدل به اسم نفرتافکنی علیه اهلسنت بهانهای برای دولتهای وهابی مانند آلخلیفه و آلسعود فراهم کرد تا به سرکوب خونین شیعیان بحرین و شرق عربستان اقدام کنند و این جنایات در سکوت رسانههای خبری جهان دفن شد. مگر آنکه شبکهای آلترناتیو در جستجوی حقیقت غبار از چهره مردم خسته از فقدان دموکراسی بزداید.
«جریان خاورمیانه» در پایان خاطرنشان میکند: «اپوزیسیون بحرین معتقد است که قانون اساسی که از سال 2002 در این کشور به اجرا درآمده است، بر مردم تحمیل شده و آن را کودتا علیه اولین قانون اساسی قراردادی میدانند که در مجلس مؤسسان منتخب در سال 1973 تنظیم شد.»
انتهای پیام/